dziecięcy

 

wymowa:

IPA: [d͡ʑɛ̇ˈt͡ɕɛ̃nt͡sɨ], AS: [ʒ́ėćẽncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę  ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przeznaczony dla dziecka, należący do dziecka, właściwy dziecku

(1.2) związany z dziećmi, dotyczący dzieci

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dziecięcy		dziecięca	dziecięce	dziecięcy	dziecięce
dopełniacz	dziecięcego		dziecięcej	dziecięcego	dziecięcych
celownik	dziecięcemu		dziecięcej	dziecięcemu	dziecięcym
biernik	dziecięcego	dziecięcy	dziecięcą	dziecięce	dziecięcych	dziecięce
narzędnik	dziecięcym		dziecięcą	dziecięcym	dziecięcymi
miejscownik	dziecięcym		dziecięcej	dziecięcym	dziecięcych
wołacz	dziecięcy		dziecięca	dziecięce	dziecięcy	dziecięce
stopień wyższy bardziej dziecięcy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej dziecięcy bardziej dziecięca bardziej dziecięce bardziej dziecięcy bardziej dziecięce dopełniacz bardziej dziecięcego bardziej dziecięcej bardziej dziecięcego bardziej dziecięcych celownik bardziej dziecięcemu bardziej dziecięcej bardziej dziecięcemu bardziej dziecięcym biernik bardziej dziecięcego bardziej dziecięcy bardziej dziecięcą bardziej dziecięce bardziej dziecięcych bardziej dziecięce narzędnik bardziej dziecięcym bardziej dziecięcą bardziej dziecięcym bardziej dziecięcymi miejscownik bardziej dziecięcym bardziej dziecięcej bardziej dziecięcym bardziej dziecięcych wołacz bardziej dziecięcy bardziej dziecięca bardziej dziecięce bardziej dziecięcy bardziej dziecięce
stopień najwyższy najbardziej dziecięcy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej dziecięcy najbardziej dziecięca najbardziej dziecięce najbardziej dziecięcy najbardziej dziecięce dopełniacz najbardziej dziecięcego najbardziej dziecięcej najbardziej dziecięcego najbardziej dziecięcych celownik najbardziej dziecięcemu najbardziej dziecięcej najbardziej dziecięcemu najbardziej dziecięcym biernik najbardziej dziecięcego najbardziej dziecięcy najbardziej dziecięcą najbardziej dziecięce najbardziej dziecięcych najbardziej dziecięce narzędnik najbardziej dziecięcym najbardziej dziecięcą najbardziej dziecięcym najbardziej dziecięcymi miejscownik najbardziej dziecięcym najbardziej dziecięcej najbardziej dziecięcym najbardziej dziecięcych wołacz najbardziej dziecięcy najbardziej dziecięca najbardziej dziecięce najbardziej dziecięcy najbardziej dziecięce

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dziecięcy		dziecięca	dziecięce	dziecięcy	dziecięce
dopełniacz	dziecięcego		dziecięcej	dziecięcego	dziecięcych
celownik	dziecięcemu		dziecięcej	dziecięcemu	dziecięcym
biernik	dziecięcego	dziecięcy	dziecięcą	dziecięce	dziecięcych	dziecięce
narzędnik	dziecięcym		dziecięcą	dziecięcym	dziecięcymi
miejscownik	dziecięcym		dziecięcej	dziecięcym	dziecięcych
wołacz	dziecięcy		dziecięca	dziecięce	dziecięcy	dziecięce
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Babcię najbardziej cieszy dziecięcy uśmiech.

(1.1) Po remoncie mieszkania wygospodarowali pomieszczenie na pokoik dziecięcy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dziecięcy uśmiech / pokój / wózek • dziecięca szczerość / literatura

(1.2) pornografia dziecięca

synonimy:

(1.1) daw. dziecki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzieciska nmos, dziecisko n, dzieciaczek mzw, Dzieciątko n, dzieciństwo n, dziecięcość ż, dziecko n, dziecię n, dziecinność ż

przym. dziecinny, dzieciaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dziecię

uwagi:

(1.1) często w tym znaczeniu używane jest słowo „dziecinny”, w starannej polszczyźnie użycie to uważane jest jednak za niepoprawne^[1][2]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) childish
• arabski: (1.1) طفولي
• białoruski: (1.1) дзіцячы; (1.2) дзіцячы
• bułgarski: (1.1) детски; (1.2) детски
• dolnołużycki: (1.1) źiśecy
• duński: (1.1) barnlig, barnagtig, børne-
• esperanto: (1.1) infana
• francuski: (1.2) enfantin
• hiszpański: (1.1) infantil
• islandzki: (1.1) barn-
• jidysz: (1.1) קינדערש (kindersz), קינדעריש (kinderisz)
• kaszubski: (1.1) dzecny; (1.2) dzecny
• kataloński: (1.1) infantil
• niemiecki: (1.1) kindlich, w złożeniach: Kindes-, Kinder-
• nowogrecki: (1.1) παιδικός
• rosyjski: (1.1) детский
• sanskryt: (1.1) बालक, बालकीय
• słowacki: (1.1) detský; (1.2) detský
• słoweński: (1.1) otroški; (1.2) otroški
• ukraiński: (1.1) дитячий; (1.2) дитячий
• włoski: (1.1) infantile

źródła: