gren
gren (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: [ˈgræjˀn]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1) en gren, grenen, grene, grenene
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
gren (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) zboże
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
gren (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
- odmiana:
- (1.1) en gren, grenen, grener, grenene lub ei gren, grena, grener, grenene
- przykłady:
- (1.1) Fuglen satt på den øverste grenen og sang. → Ptak siedział na najwyższej gałęzi i śpiewał.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) grein
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
gren (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1-2) en gren, grenen, grenar, grenarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) näringsgren
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 376.