bezczynny
bezczynny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [bɛʃˈt͡ʃɨ̃nːɨ], AS: [beščỹ•ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. nic nierobiący
- (1.2) książk. niewypełniony działaniem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezczynny bezczynna bezczynne bezczynni bezczynne dopełniacz bezczynnego bezczynnej bezczynnego bezczynnych celownik bezczynnemu bezczynnej bezczynnemu bezczynnym biernik bezczynnego bezczynny bezczynną bezczynne bezczynnych bezczynne narzędnik bezczynnym bezczynną bezczynnym bezczynnymi miejscownik bezczynnym bezczynnej bezczynnym bezczynnych wołacz bezczynny bezczynna bezczynne bezczynni bezczynne
- przykłady:
- (1.1) To cesarz Rudolf, co żmudził bezczynny, / Mogąc Italię ratować w złym kresie; / Dziś chorą leczyć próżno chce kto inny[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bierny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezczynność ż
- przysł. bezczynnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inactive
- białoruski: (1.1) бяздзейны; (1.2) бяздзейны
- czeski: (1.1) nečinný, przest. bezčinný
- esperanto: (1.1) senfara
- jidysz: (1.1) אָן אַ שטאָך אַרבעט (on a sztoch arbet)
- kazachski: (1.1) әрекетсіз
- rosyjski: (1.1) бездеятельный, бездейственный, пассивный
- ukraiński: (1.1) бездіяльний; (1.2) бездіяльний
- źródła:
- ↑ Dante Alighieri, Boska komedja