chodzenie
chodzenie (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) poruszanie się pieszo
- (1.2) stałe i regularne przemieszczanie się w jakimś kierunku, do jakieś miejsca
- (1.3) o mechanizmie: działanie
- (1.4) pot. pozostawanie w bliskiej zażyłości emocjonalnej o podłożu seksualnym z drugą osobą, bez formalnego zobowiązania
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza mianownik chodzenie dopełniacz chodzenia celownik chodzeniu biernik chodzenie narzędnik chodzeniem miejscownik chodzeniu wołacz chodzenie
- przykłady:
- (1.1) Domeną fakira jest chodzenie boso po rozżarzonych węglach.
- (1.2) Nigdy nie lubiłem rodzinnego chodzenia do kościoła.
- (1.4) W piątek jest rocznica Ani i mojego chodzenia.
- (1.4) Uproszczoną, na potrzeby rozwoju młodzieńczego, wersją małżeństwa jest chodzenie.
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) błądzenie, brodzenie, deptanie, dreptanie, lunatykowanie, spacerowanie, wędrowanie; pot. łażenie, szwendanie się
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zejście n, przechodka ż, nadejście n, chód m, chodzik m, chodnik m, chodniczek m, chodnikowiec m, chodak m, chodaczek m, chodzony m, chodnica ż, chodliwość ż, chodziarz m, chodziarka m, chadzka ż, chadzanie n
- czas. zejść, obejść, chodzić ndk., chadzać ndk.
- przym. chodny, chodnikowy, chodliwy, chodziwy, chodziarski
- wykrz. chodu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od chodzić
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) walking; (1.4) go out (with sb), see
- arabski: (1.1) خطو
- duński: (1.1) gang w; (1.2) gang w; (1.3) gang w
- esperanto: (1.1) piedirado
- jidysz: (1.1) גאַנג
- niemiecki: (1.1) Gehen n
- rosyjski: (1.1) хождение n
- slovio: (1.1) hodenie (ходение)
- tajski: (1.1) การเดิน (gaan dern)
- źródła: