żywność
żywność (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ogół produktów spożywczych; zob. też żywność w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik żywność dopełniacz żywności celownik żywności biernik żywność narzędnik żywnością miejscownik żywności wołacz żywności
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zdrowa / niezdrowa / ekologiczna żywność • produkcja / nadprodukcja / niedobór / rynek żywności • żywność modyfikowana genetycznie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spożywczy mrz, pożywienie n, żywienie n, żywnościówka ż, żywieniowiec m
- czas. żywić ndk., pożywić dk., odżywić dk., odżywiać ndk.
- przym. żywnościowy, żywieniowy, pożywny, spożywczy
- przysł. żywnościowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ushqim m
- angielski: (1.1) food
- arabski: (1.1) غذاء, قوت
- białoruski: (1.1) харч m
- duński: (1.1) føde w
- esperanto: (1.1) nutraĵo
- galicyjski: (1.1) alimentación ż
- hebrajski: (1.1) מזון m
- hiszpański: (1.1) alimentos
- interlingua: (1.1) victo, vivandas, alimento
- jidysz: (1.1) עסנוואַרג n (esnwarg)
- niemiecki: (1.1) Nahrungsmittel n, Lebensmittel n, Nahrung ż
- norweski (bokmål): (1.1) mat m
- nowogrecki: (1.1) τροφή ż
- rosyjski: (1.1) продовольствие n
- rumuński: (1.1) hrană ż
- szwedzki: (1.1) mat w
- tetum: (1.1) hahán, ai-han
- włoski: (1.1) viveri m lm, cibo m, derrate ż lm
- źródła: