łapa

 

 

 

wymowa:

IPA: [ˈwapa], AS: [u̯apa] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) noga zwierzęcia niemającego kopyt

(1.2) pot. żart. ręka, dłoń

(1.3) chem. element sprzętu laboratoryjnego służący do trzymania probówek (np. przy ogrzewaniu)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łapa	łapy
dopełniacz	łapy	łap
celownik	łapie	łapom
biernik	łapę	łapy
narzędnik	łapą	łapami
miejscownik	łapie	łapach
wołacz	łapo	łapy

przykłady:

(1.1) Pies ma cztery łapy.

(1.2) Z brudnymi łapami siadasz do stołu?! Idź się umyć.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przednie / tylne łapy • ślady łap

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łapanie n, pułapka ż, łapacz m, łapówka ż, łapownik m, łapownictwo n, łapówkarstwo n

zdrobn. łapka ż, łapeczka ż, łapcia ż

zgrub. łapsko n

przym. łapczywy

czas. łapać ndk., złapać dk.

związki frazeologiczne:

dać w łapę • dostać w łapę / wziąć w łapę • dostać po łapach • mieć maślane łapy • pchać się w łapy • pchać się z łapami • położyć łapę • ręce zmieniają się w łapy, jeśli biorą ochłapy • smarować / posmarować łapę • spaść jak kot na cztery łapy • spaść na cztery łapy • żyć na kocią łapę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paw
• arabski: (1.1) قدم الحيوان
• bułgarski: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
• czeski: (1.1) tlapa ż
• duński: (1.1) pote w; (1.2) pote w
• esperanto: (1.1) piedo; (1.2) manaĉo
• francuski: (1.1) patte ż
• hiszpański: (1.1) pata ż, garra ż; (1.2) manaza ż, garra ż
• kataloński: (1.1) pota ż
• liwski: (1.1) käpa
• łotewski: (1.1) ķepa ż
• niderlandzki: (1.1) poot m
• niemiecki: (1.1) Pfote ż, Tatze ż
• rosyjski: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
• ukraiński: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
• węgierski: (1.1) mancs
• włoski: (1.1) zampa ż; (1.2) zampa ż

źródła: