Zatoka Bengalska

Zatoka Bengalska (beng. Vagopasagar, birm. Bingali Pinko, ang. Bay of Bengal, hindi Bagal ki Khari) – część Oceanu Indyjskiego znajdująca się pomiędzy Półwyspem Indyjskim, wyspą Cejlon oraz archipelagami Andamany i Nikobary. Największa zatoka świata. Jej powierzchnia wynosi 2,191 mln km²^[1], średnia głębokość 2586 m, a maksymalna dochodzi do blisko 5258 m. Temperatura wody waha się w zimie od 25 °C (część północna) do 27 °C (część południowa), w lecie dochodzi do ponad 28 °C. Zasolenie wynosi ok. 30–34‰. Pływy dochodzą do 10,7 m.

Zatoka Bengalska

Państwo	Sri Lanka  Indie  Bangladesz  Mjanma
Lokalizacja	Ocean Indyjski
Powierzchnia	2,191 mln km²
Głębokość • średnia • maksymalna	2586 m 5258 m
Zasolenie	ok. 30–34‰
Cieki wodne uchodzące	Ganges, Brahmaputra, Mahanadi, Kryszna, Godawari
Miejscowości nadbrzeżne	Ćennaj, Kolkata, Ćottogram
położenie Zatoki Bengalskiej
Położenie na mapie Azji Zatoka Bengalska
15°N 88°E/15,000000 88,000000
Multimedia w Wikimedia Commons

Największą rzeką wpadającą do zatoki jest Ganges z Brahmaputrą oraz Mahanadi, Kryszna, Godawari, Penner i Cauvery. Najważniejszymi portami zatoki są: Ćennaj, Kolkata i Ćottogram. Zatoka Bengalska leży w strefie klimatu zwrotnikowego typu wilgotnego o odmianie monsunowej. Częste są tam tropikalne huragany. Pod dnem, którego część zajmuje rozległy stożek akumulacyjny z naniesionego przez Ganges i Brahmaputrę materiału, znajdują się złoża ropy naftowej.