[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/
Wikipedia

Wolnościowa Partia Austrii

austriacka partia polityczna
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 26 wrz 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Wolnościowa Partia Austrii[1] (niem. Freiheitliche Partei Österreichs, FPÖ) – austriacka nacjonalistyczno-konserwatywna, eurosceptyczna partia polityczna założona w 1955 roku.

Wolnościowa Partia Austrii
Freiheitliche Partei Österreichs
Ilustracja
Państwo

 Austria

Skrót

FPÖ

Lider

Herbert Kickl

Data założenia

3 listopada 1955

Adres siedziby

Wiedeń

Ideologia polityczna

nacjonalizm, narodowy konserwatyzm, prawicowy populizm

Członkostwo
międzynarodowe

Patriots.eu

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Patrioci za Europą

Obecni posłowie
30/183
Obecni senatorowie
16/61
Obecni eurodeputowani
3/19
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa

Historia

edytuj

Partia wywodzi się z neofaszystowskiego ugrupowania Związku Niezależnych (utworzonego w 1949)[2]. W latach 1983–1987 tworzyła rząd z socjaldemokratyczną SPÖ. W 1999 r. FPÖ w wyborach do Rady Narodowej zdobyła 26,91% głosów i weszła w koalicję z Austriacką Partią Ludową (ÖVP). Obecność FPÖ w rządzie spowodowała roczny bojkot Austrii ze strony Unii Europejskiej[3], który został jednak zakończony po wyborach parlamentarnych z 2002 roku.

Istotnym wydarzeniem w historii partii był rozłam zapoczątkowany w 2005 r. przez Jörga Haidera, który z innymi byłymi politykami FPÖ stworzył Sojusz na rzecz Przyszłości Austrii (BZÖ)[4]. Od 2005 r. do 2019 r. przewodniczącym partii był Heinz-Christian Strache[5].

Program

edytuj

Program partii został przyjęty w 2011 roku na konwencji partyjnej[6]. Zakłada on:

  1. sprzeciw wobec przystąpienia Turcji do UE
  2. ograniczenie imigracji
  3. sprzeciw wobec podniesienia unijnych składek
  4. zachowanie neutralności Austrii (niewchodzenie w żadne sojusze militarne, m.in. z NATO)
  5. zwalczanie nadużyć w przyznawaniu azylu

Poparcie w wyborach

edytuj

Wybory do Rady Narodowej (Izba niższa parlamentu)

edytuj
Wybory Wyniki[7] Mandaty Zmiana Rząd
Głosy %
1956 283 749 6,52
6/165
 Nowa Opozycja
1959 336 110 7,70
8/165
   2 Opozycja
1962 313 895 7,04
8/165
   0 Opozycja
1966 242 570 5,35
6/165
   2 Opozycja
1970 253 425 5,52
6/165
   0 Wsparcie rządu
1971 248 473 5,45
10/183
   4 Opozycja
1975 249 444 5,41
10/183
   0 Opozycja
1979 286 743 6,06
11/183
   1 Opozycja
1983 241 789 4,98
12/183
   1 Koalicja rządząca
1986 472 205 9,73
18/183
   6 Opozycja
1990 782 648 16,64
33/183
   15 Opozycja
1994 1 042 332 22,50
42/183
   9 Opozycja
1995 1 060 175 21,89
41/183
   1 Opozycja
1999 1 244 087 26,91
52/183
   11 Koalicja rządząca
2002 491 328 10,01
18/183
   34 Koalicja rządząca
Opozycja (od 2005)
2006 519 598 11,03
21/183
   3 Opozycja
2008 857 028 17,54
34/183
   13 Opozycja
2013 962 313 20,51
40/183
   6 Opozycja
2017 1 316 442 25,97
51/183
   11 Koalicja rządząca
Opozycja (od 2019)
2019 772 666 16,17
31/183
   20 Opozycja

Wybory do Parlamentu Europejskiego

edytuj
Wybory Wyniki Mandaty Zmiana
Głosy %
1996 1 044 604 27,5
6/21
 Nowa
1999 655 519 23,4
5/21
   1
2004 157 722 6,3
1/18
   4
2009 364 207 12,7
2/17
   1
2014 556 835 19,7
4/18
   2
2019 650 114 17,2
3/18
   1

Wybory prezydenckie

edytuj
Wybory Kandydaci I tura

[%]

II tura

[%]

Zwycięstwo
2010 Barbara Rosenkranz   15,24 --- nie
2016 Norbert Hofer   35,05 46,21 nie
2022 Walter Rosenkranz   17,68 --- nie

Kontrowersje

edytuj

Jedna z czołowych działaczek ugrupowania Barbara Rosenkranz, która była kandydatką partii w wyborach prezydenckich w 2010[8] wielokrotnie negowała holokaust. Jednakże od czasu, kiedy Jörg Haider nie rządzi już partią, FPÖ walczy z wewnętrznym antysemityzmem. W 2015 r. posłanka tej partii Susanne Winter została wyrzucona za tego typu wypowiedzi.

Afera z Ibizy

edytuj
Osobny artykuł: Afera z Ibizy.

17 maja 2019 r. zostały opublikowane nagrania, w których Heinz-Christian Strache, oferował rosyjskiej inwestorce państwowe kontrakty w zamian za pomoc w kampanii wyborczej w 2017 roku[9]. Następnego dnia Strache zrezygnował z funkcji wicekanclerza i prezesa partii[10][11][12].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Wolnościowa Partia Austrii, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-02-29].
  2. ↑ Partie Socjaldemokratyczne Europy, Książka i Wiedza, 1982, s. 15.
  3. ↑ Ian Black, Kate Connolly, EU stands firm on Austria boycott, „The Guardian”, 1 marca 2000, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-02-20] (ang.).
  4. ↑ The Case of the Austrian Radical Right and Russia During the War in Ukraine – ECPS [online], 5 marca 2023 [dostęp 2024-02-20] (ang.).
  5. ↑ ORF at/Agenturen red, Regierung: Strache erklärt Rücktritt [online], news.ORF.at, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-18] (niem.).
  6. ↑ Parteiprogramm (englisch) – Freiheitliche Partei Österreichs [online], www.fpoe.at [dostęp 2024-02-21].
  7. ↑ 100 years of voting behavior [online], www.sora.at [dostęp 2024-02-21] (ang.).
  8. ↑ stosunki.pl Pewne zwycięstwo w cieniu nazistowskich haseł, czyli wybory w Austrii.
  9. ↑ James Phelan, 1., ISBN 978-1-74283-196-1, OCLC 896985116 [dostęp 2019-05-19].
  10. ↑ Austria’s vice-chancellor resigns over alleged corruption video [online], WFMZ, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
  11. ↑ Austria’s vice-chancellor resigns over alleged corruption video [online], WDIV, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
  12. ↑ Lukas Mikelionis, Austria’s populist vice chancellor resigns after alleged corruption video surfaces [online], Fox News, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wolnościowa_Partia_Austrii&oldid=74826535”