Wawrzyniec z Dublina

Wawrzyniec pochodził z królewskiego rodu. Jego matka pochodziła z rodziny O'Byrne, a ojciec nazywał się Murtagh O'Tuathail i był lennikiem króla Leinsteru, Dermota MacMurrougha (siostra Wawrzyńca była jego żoną). Wychowywał się jednak w opactwie w Glendalough, gdzie został najpierw mnichem, a mając 25 lat, w 1154, został opatem. Przebywał tam 22 lata. W 1161 został w Dublinie wyświęcony na biskupa i powołany na arcybiskupa dublińskiej archidiecezji. Nawet po nominacji, często bywał w Glendalough, aby przebywać w samotni św. Kewina. Był zdecydowanym zwolennikiem reform kościelnych. Ze świeckich Kanoników katedralnych uczynił regularnymi przystępując do nich^[1]. Starał się też o ustanowienie pokoju między Irlandią a Anglią. Był aktywnym negocjatorem pomiędzy stronami, jako że więzy krwi wiązały go ze zwaśnionymi rodami. Na soborze laterańskim III (1179) mianowany został papieskim legatem dla Irlandii i doprowadził do pokoju między Henrykiem II a Ruaidrim II (król Connachtu 1166-1186), ostatnim królem Irlandii.

Wawrzyniec zmarł 14 listopada 1180 wśród kanoników w Eu.

Został kanonizowany 5 grudnia 1225 roku przez papieża Honoriusza III w katedrze w Rieti.

Jest patronem archidiecezji dublińskiej.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 14 listopada.

Przeniesienie relikwii wspominane jest 10 maja.

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• Wawrzyniec (imię)

• Święty Wawrzyniec z Dublinu, biskup na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 31.10.2010]
• Laurentius O’Toole von Dublin - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)