Upasani Maharadż

Upasani Maharadż urodził się w hinduistycznej rodzinie bramińskiej we wsi Satana, w Indiach, w dystrykcie Nashik. Jego ojcem był Govind Shastri, a jego matką Rukhmini Shastri. Po ukończeniu kariery jako lekarz ajurwedyjski i po trzech małżeństwach zaczął słyszeć dziwny, przeszkadzający głos. Ten głos, oraz inne trudności, sprawiły, że wyruszył w duchowe poszukiwania i spotkał swego guru - Sai Babę z Shirdi. Zlecił mu on życie w położonej 3 mile dalej miejscowości Sakori, w świątyni boga Khandoby, gdzie mieszkał przez wiele lat w towarzystwie węży i skorpionów, kontynuując swój tapas.

Upasani Maharadż nauczał, że istnieją trzy zasady moralne, sprawiające, że życie staje się życiem w pełnym tego słowa znaczeniu:^[1]

• Nie sprawiaj innym kłopotów.
• Pomagaj innym, nawet jeżeli robisz to za cenę cierpienia.
• Bądź zadowolony, pozwalając sprawom toczyć się swoim torem.

 

Upasani Maharadż był drugim głównym nauczycielem Mehera Baby, którego nazywał Adi-Shakti. Gdy Shirdi Sai Baba przyprowadził do niego, dojrzewającego do duchowej misji, Mehera Babę, pierwsze co zrobił Upasani, to podniósł kamień i rzucił w jego stronę, raniąc go w czoło. Zapoczątkowało to kolejny etap rozwoju Merwana. (Poprzedni etap rozpoczęła Hazrat Babadżan pocałunkiem w czoło). Przebywał z nim w latach 1914–1921 w Sakori. Spotkał się z nim również na dwa miesiące przed swoją śmiercią^[2].

Upasani znany jest ze swoich wypowiedzi dotyczących seksualności. Gandiego zaszokował, gdy obnażywszy się przed nim rzekł: „Możesz być wielkim człowiekiem, ale jakie to ma dla mnie znaczenie?”^[3].

• Anne Bancroft: Współcześni mistycy i mędrcy. Warszawa: JACEK SANTORSKI & CO, 2002. ISBN 83-88875-41-8. Brak numerów stron w książce