[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Ulica Gazowa w Krakowie

ulica w Krakowie

Ulica Gazowa – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Kazimierzu.

ulica Gazowa
Stare Miasto
Zabytek: nr rej. A-12 z 23 marca 1934[1]
Ilustracja
Ulica widziana z północy, z ul. św. Wawrzyńca. Pierzeja nieparzysta (po prawej) z czynszowymi kamienicami. Perspektywę zamyka ul. Podgórska
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Przebieg
ul. św. Wawrzyńca
ul. Bocheńska
ul. Trynitarska
ul. Podgórska
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Gazowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Gazowa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Gazowa”
Ziemia50°02′55,0″N 19°56′48,6″E/50,048611 19,946833

Łączy ulicę św. Wawrzyńca z ulicą Podgórską. Jest jednojezdniowa.

Historia

edytuj

Od końca XV wieku w pobliżu ulicy zaczęła osiedlać się ludność żydowska. W XIX wieku większość zamożniejszych mieszkańców przeniosła się do innych dzielnic Krakowa, zaś okolice ul. Gazowej, tak jak większa część Kazimierza, stały się miejscem zamieszkania żydowskiej biedoty[2].

Ulica wytyczona została w ramach planu lokacyjnego Kazimierza w 1335 roku i biegła wtedy od nieistniejącego dziś Psiego Rynku do zburzonej w XVII wieku Bramy Bocheńskiej. Od 1807 roku ulica biegła od skrzyżowania z ul. św. Wawrzyńca do ulicy Bocheńskiej. Nazywana była wówczas w języku niemieckim Neue Gasse, Heumarkt Gasse (ul. Sienna). W 1844 roku ulicę przedłużono do ulicy Nadwiśle (dzisiejszej ul. Podgórskiej) i Wisły gdyż obok, przy ul. Mostowej budowano most Podgórski, nazywano ją wtedy ul. Wiślana i Nadwiślańska[2][3].

W 1869 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy jej obecną nazwę, od wybudowanej przy niej w 1856 krakowskiej Gazowni Miejskiej[2][3].

Zabudowa

edytuj

Obecna zabudowa ulicy to: po stronie nieparzystej kamienice czynszowe powstałe na przełomie wieków XIX i XX oraz w latach 60. XX wieku a po stronie parzystej znajdują się budynki zajezdni tramwajowej (obecnie Muzeum Inżynierii i Techniki) oraz Gazowni Miejskiej.

- ul. Gazowa 12 – kamienica. Projektował Karol Bandurski, 1907–1908.

- ul. Gazowa 14 – gazownia miejska. Projektował Jan Drachny, 1819.

- ul. Gazowa 14 – kamienica, 1922–1924.

- ul. Gazowa 16 – magazyn, ok. 1900.

  • ul. Gazowa 21–23 (ul. Podgórska 16) – dawny browar, potem kino „Wisła”. Projektował Leopold Tlachna, 1877[c].

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[4].

  1. 29 lipca 1996 roku wpisana do rejestru zabytków nieruchomych.
  2. a b 30 września 1985 roku wpisana do rejestru zabytków nieruchomych.
  3. 27 stycznia 1995 roku wpisana do rejestru zabytków nieruchomych.

Przypisy

edytuj
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-02-12].
  2. a b c Gazowa, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 235. ISBN 83-01-13325-2.
  3. a b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 54. ISBN 83-85579-48-6.
  4. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-02-12]. (pol.).

Bibliografia

edytuj