Teresa Dębowska-Romanowska

W 1964 ukończyła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Stopień naukowy doktora nauk prawnych uzyskała w 1970, habilitowała się w 1981. W 1991 została profesorem nauk prawnych, a w 1992 profesorem zwyczajnym w Katedrze Prawa Finansowego Uniwersytetu Łódzkiego. W tym samym roku uzyskała tytuł profesora nauk prawnych.

W latach 1980–1981 była ekspertem „Solidarności”, po wprowadzeniu stanu wojennego współpracowała z jej podziemnymi strukturami. Po 1989 pełniła funkcję eksperta Sejmu, Senatu oraz Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, a także Związku Miast Polskich. Od 1993 do 1997 orzekała w Naczelnym Sądzie Administracyjnym.

Należy do autorów projektu ustawy o finansach gmin (była pomysłodawcą konstrukcji subwencji ogólnej) oraz ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Publikowała prace naukowe z zakresu prawa finansowego.

Od 1991 do 1993 zasiadała w Trybunale Stanu. W listopadzie 1997 Sejm (z rekomendacji Unii Wolności) wybrał ją w skład Trybunału Konstytucyjnego. Kadencję zakończyła 5 listopada 2006.

W 2010, za wybitne zasługi w kształtowaniu orzecznictwa konstytucyjnego oraz zasad demokratycznego państwa prawa i kultury prawnej, za osiągnięcia w działalności naukowej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1] (dekoracja nastąpiła w 2011^[2]).

• Nota biograficzna na stronie Trybunału Konstytucyjnego. [dostęp 2014-08-31].
• Prof. dr hab. Teresa Dębowska-Romanowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-04-03] .