[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Stephen Maguire

szkocki snookerzysta

Stephen Maguire (ur. 13 marca 1981 w Glasgow) − szkocki snookerzysta. Plasuje się na 13. miejscu pod względem zdobytych setek w profesjonalnych turniejach, ma ich łącznie 523[1].

Stephen Maguire
Zdjęcie. Mężczyzna ubrany w czarny garnitur do gry w snookera spogląda w kierunku fotografującego.
Pseudonim

Livewire
On-Fire Maguire
Maggi

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1981
Glasgow

Gra zawodowa

od 1998

Najwyższy ranking

2 (2008/09)

Bieżący ranking 33 (stan na 2024-11-10 aktualizacja)
Najwyższy break

147 (3 razy: Scottish Open 2000, China Open 2008, Shanghai Masters 2016)

Zwycięstwa w turniejach
Rankingowe

6

Nierankingowe

1

UK Championship

2004

Malta Cup

2004

Welsh Open

2013

China Open

2008

Northern Ireland Trophy

2007

Strona internetowa
Uścisk dłoni Stephena Maguire'a i Ronniego O’Sullivana przed rozpoczęciem finału turnieju German Masters w 2012 roku.

Kariera snookerzysty

edytuj

W 2000 zdobył mistrzostwo świata amatorów; od 1996 sparingpartner gwiazdy snookera, Stephena Hendry'ego. W marcu 2004 wygrał swój pierwszy zawodowy turniej rankingowy, European Open na Malcie; pokonał m.in. Johna Higginsa, Petera Ebdona, a w finale Jimmy’ego White’a. Jego sukces był dużą niespodzianką (notowany przed zawodami dopiero na miejscu 41. na świecie).

W finale turnieju rankingowego British Open w listopadzie 2004 uległ Higginsowi 6:9. Dobrą formę potwierdził wygrywając dwa tygodnie później turniej UK Championship (w finale z Davidem Grayem 10:1).

11 listopada 2007 roku odniósł swoje trzecie zwycięstwo rankingowe. W finale turnieju Northern Ireland Trophy pokonał Fergala O’Briena 9:5. Miesiąc później doszedł do finału turnieju UK Championship, w którym jednak przegrał z Ronniem O’Sullivanem aż 2:10.

W marcu 2008 wygrał swój czwarty turniej rankingowy. W finale China Open pokonał Shauna Murphy’ego 10:9. W tym samym turnieju w swoim pojedynku półfinałowym przeciwko Ryanowi Dayowi wbił breaka maksymalnego.

Do końca sezonu 2011/2012, na swoim koncie zapisał 200 breaków stupunktowych.

Życie osobiste

edytuj

Ze swoją długoletnią partnerką ma syna – Finna[2].

Ze względów zdrowotnych posiada oficjalną zgodę lekarza na grę bez muszki[3].

Statystyki zwycięstw

edytuj

Turnieje rankingowe

edytuj

Turnieje nierankingowe

edytuj

Turnieje amatorskie

edytuj

Turnieje na sześciu czerwonych

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. 100+ Centuries, snookerinfo(ang.)
  2. worldsnooker.com: Stephen Maguire. [dostęp 2009-04-09]. (ang.).
  3. bbc.co.uk: Maguire aiming to retain NI title. [dostęp 2009-04-09]. (ang.).
  4. 2004 European Open. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  5. 2004 UK Championship. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  6. 2007 Northern Ireland Trophy. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  7. 2008 China Open. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  8. 2013 Welsh Open. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  9. 2020 Tour Championship. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  10. 2003 Merseyside Professional. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  11. 2009 Pro Challenge Series - Event 1. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  12. 2000 World Amateur Championship - Men. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  13. 2014 6-Reds World Championship. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).
  14. 2019 6-Reds World Championship. CueTracker. [dostęp 2024-12-03]. (ang.).

Bibliografia

edytuj