[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Siergiej Iwanowicz Tiulpanow (ros. Серге́й Ива́нович Тюльпа́нов, ur. 3 października 1901, zm. 16 lutego 1984 w Leningradzie) – radziecki wojskowy, generał major, działacz naukowy, doktor nauk ekonomicznych, profesor Uniwersytetu Leningradzkiego.

Siergiej Tiulpanow
Серге́й Ива́нович Тюльпа́нов
ilustracja
generał major generał major
Data urodzenia

3 października 1901

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1984
Leningrad

Przebieg służby
Lata służby

1919–1925, 1941–1956

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Późniejsza praca

pracownik naukowy

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy
Przemowa Tiulpanowa w Berlinie, 1946
Tiulpanow (drugi z prawej) na Światowym Kongresie Sił Pokojowych w Moskwie, 1973

Życiorys

edytuj

W Armii Czerwonej służył od 1919 do 1925 i ponownie od 1941 do 1956. Do WKP(b) przyjęty w 1927. W latach 1919–1923 pomocnik szofera, czerwonoarmista, urzędnik, księgowy, kierownik oddziału finansowego 10 Dywizji Strzeleckiej, 7 Brygady Turkiestańskiej, 1923–1924 urzędnik okręgowego zarządu gospodarczego w Piotrogrodzkim/Leningradzkim Okręgu Wojskowym, 1925-1929 studiował na Leningradzkim Uniwersytecie Pedagogicznym im. Hercena, 1929 ukończył Wojskową Akademię Polityczną w Leningradzie, a w 1930 eksternistycznie Wydział Społeczno-Ekonomiczny Państwowego Instytutu Pedagogicznego. W latach 1931–1937 starszy wykładowca katedry ekonomii politycznej Akademii Wojskowo-Politycznej im. Lenina, 1937-1940 kierownik tej katedry, profesor Akademii Leśnictwa im. Kirowa, od 1940 kierownik katedry Kursów Leninowskich przy KC WKP(b) w Leningradzie. Od 1941 na froncie wojny z Niemcami, szef 7 wydziału Oddziału Politycznego 42 Armii, szef 7 oddziału Zarządu Politycznego Frontu Leningradzkiego, 1942-1945 szef 7 oddziału Zarządu Politycznego Frontów Południowo-Wschodniego, Stalingradzkiego, Południowego i 4 Ukraińskiego. X 1945 - X 1949 szef Zarządu Propagandy (Informacji) Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech i Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech. Znał dobrze język niemiecki, mocno wspierał Waltera Ulbrichta i sowietyzację wschodnich Niemiec. Był twardogłowym bolszewikiem, ściśle monitorował działalność nowo powstałej SED mającej rządzić krajem. 11 maja 1949 mianowany generałem-majorem. Później zastępca kierownika katedry ekonomii politycznej Akademii Wojskowo-Morskiej w Leningradzie, potem kierownik katedry ekonomii politycznej Wojskowej Akademii Łączności im. Budionnego. Od 1956 w odstawce.

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Bibliografia

edytuj