Rumień guzowaty
Rumień guzowaty (łac. erythema nodosum, EN) – choroba zapalna podskórnej tkanki tłuszczowej[1][2], objawiająca się powstaniem słabo odgraniczonych, bolesnych, czerwonych, ucieplonych guzów w tkance podskórnej o średnicy 1-1,5 cm (guzy mogą się zlewać), lokalizujących się najczęściej obustronnie po stronie wyprostnej podudzi, (rzadziej na tylnej powierzchni goleni) ale mogą występować również na udach, pośladkach, ramionach, głowie i tułowiu.Guzy nie ulegają rozpadowi po 2-9 tygodniach, ustępują bez pozostawienia blizn, mogą pozostawiać pozapalne przebarwienia.
Erythema nodosum | |
Rumień guzowaty | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
Epidemiologia
edytujChoroba występuje 3-6 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn, u dzieci występuje tak samo często u obu płci. Najczęściej pojawia się między 10 a 40 r.ż., choć może występować w każdym wieku. Zachorowalność w Anglii szacuje się na 200-300 osób/100 000 osób/rok.
Etiologia
edytujNajczęściej przyczyna wystąpienia rumienia guzowatego jest nieznana (ok. 55%), do znanych przyczyn należą:
- infekcje bakteryjne (infekcje paciorkowcowe (najczęstsza przyczyna rumienia guzowatego w Polsce), jersinioza, gruźlica, trąd, kiła, leptospiroza, salmonelloza)
- infekcje grzybicze (kokcydioidomikoza, histoplazmoza)
- infekcje wirusowe (CMV, EBV, HBV, HCV, HIV)
- sarkoidoza (jest to druga najczęstsza przyczyna rumienia guzowatego w Polsce, po infekcjach paciorkowcowych)
- nieswoiste zapalenie jelit (częściej w przebiegu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, niż w chorobie Leśniowskiego-Crohna)
- choroba Behçeta
- niektóre leki (np. amoksycylina, sulfonamidy, Inhibitory pompy protonowej, leki przeciwleukotrienowe, doustne środki antykoncepcyjne)
- ciąża
Leczenie
edytujLeczenie ogólne zależy od czynników przyczynowych: antybiotyki, kortykosterydy, leczenie przeciwprątkowe. W przypadkach wywołanych lekami konieczne jest odstawienie wywołującego leku. Obecnie istnieje tendencja powrotu do starej metody leczenia jodkiem potasu w ciągu 6-8 tyg.
Leczenie miejscowe: okłady z 2% roztworu ichtiolu, maść ichtiolowa 5-10%, maść metanabolowa, metindolowa, maści zawierające heparynoidy oraz słabo działające sterydy.
Linki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Tristan Blake , Melissa Manahan , Karl Rodins , Erythema nodosum - a review of an uncommon panniculitis, „Dermatology Online Journal”, 20 (4), 2014, s. 22376, ISSN 1087-2108, PMID: 24746312 [dostęp 2018-08-04] .
- ↑ John A. Vigilante , Jane Scribner , Erythema nodosum, „Journal of special operations medicine: a peer reviewed journal for SOF medical professionals”, 14 (4), 2014, s. 122–123, ISSN 1553-9768, PMID: 25399380 [dostęp 2018-08-04] .
Bibliografia
edytuj- Mariusz Puszczewicz, Reumatologia, Medical Tribune Polska, 2010, wydanie I, str. 226-230, ISBN 978-83-62597-06-2