Powiat rówieński

Powiat rówieński
	powiat
Państwo	Polska
Województwo	wołyńskie
Siedziba	Równe
Powierzchnia	2898 km²
Populacja (1931); • liczba ludności	; 252,8 tys.
• gęstość	87,2 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich	2
Liczba gmin wiejskich	9
	Położenie na mapie województwa;

Powiat rówieński – dawny powiat w południowo-zachodniej części guberni wołyńskiej Imperium Rosyjskiego, później pod Zarządem Cywilnym Ziem Wschodnich w Okręgu Wołyńskim, od 17 stycznia 1920 r. pod Zarządem Cywilnym Ziem Wołynia i Frontu Podolskiego^[1]. 1 czerwca 1920 r. przekazany Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej^[2], 19 lutego 1921 r. wszedł w skład nowo utworzonego województwa wołyńskiego II Rzeczypospolitej^[3]. Jego siedzibą było miasto Równe. 1 stycznia 1925 r. z części gmin powiatu utworzono powiat kostopolski^[4]. W skład powiatu wchodziło 9 gmin wiejskich, 2 miejskie, 306 gromad wiejskich (sołectw) i 2 miasta.

Dane

Powiat rówieński zajmował środkowo-wschodnią część województwa wołyńskiego i graniczył: od zachodu z powiatami dubieńskim i łuckim, od północy z powiatem kostopolskim, od wschodu wzdłuż granicy z ZSRR, zaś od południa graniczył z powiatem zdołbunowskim.

Powierzchnia powiatu wynosiła 2.898 km², a ludność 252,8 tys. osób (według spisu z 1931 r.), a więc dawała stosunkowo duży wskaźnik gęstości zamieszkania, bo 87 osób na 1 km².

Powiat w większości zamieszkiwała ludność ukraińska licząca 160,6 tys. osób (63,5%). Drugą narodowością pod względem liczebności byli tam Polacy w liczbie 37,0 tys. osób (14.6%). Reszta to głównie Żydzi oraz Niemcy i Czesi.

Według drugiego powszechnego spisu ludności z 1931 roku powiat liczył 252 787 mieszkańców, 36 444 było rzymskokatolickiego wyznania, 501 – unickiego, 166 469 – prawosławnego wyznania, 6 109 – augsburskiego, 650 – reformowanego, 63 – unijne ewangelickie, 930 osób podało wyznanie ewangelickie bez bliższego określenia, 3 686 – inne chrześcijańskie, 37 713 – mojżeszowe, 34 – inne niechrześcijańskie, 166 osób nie podało przynależności konfesyjnej^[5].

Gminy

gmina Aleksandria (ukr. Олександрія)
gmina Bereźne (miejska) (do 1924)^[6]
gmina Bereźne (do 1924)^[6]
gmina Buhryń
gmina Derażne (do 1924)^[6]
gmina Dziatkiewicze (lub Diatkowicze) (ukr. Дядьковичі)
gmina Hoszcza
gmina Klewań
gmina Korzec (miejska)
gmina Korzec (siedziba: Nowy Korzec)
gmina Kostopol (miejska) (do 1924)^[6]
gmina Kostopol (do 1924)^[6]
gmina Ludwipol (do 1924)^[6]
gmina Majków (1925-33)^[7]
gmina Międzyrzec
gmina Równe (miejska)
gmina Równe
gmina Stepań (do 1924)^[6]
gmina Stydyń (do 1924)^[6]
gmina Tuczyn
gmina Zdołbica (do 1924)^[8]
gmina Zdołbunów (miejska) (do 1924)^[8]

Miasta

Bereźne (do 1925)^[6]
Korzec
Kostopol (do 1925)^[6]
Równe
Zdołbunów (do 1925)^[8]

Starostowie

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Powiat rówieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 822 .

Przypisy

↑ Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 6, poz. 79
↑ Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 42, poz. 1058
↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
↑ (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)
↑ Drugi Powszechny Spis Ludności z Dn. 9.XII 1931 r. Mieszkania i Gospodarstwa Domowe. Ludność. Stosunki /Zawodowe. Województwo Wołyńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938, s. 27.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu rówieńskiego i przyłączona do powiatu kostopolskiego (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)
↑ 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu ostrogskiego i przyłączona do powiatu rówieńskiego (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655); 12 grudnia 1933 r. została zniesiona a jej terytorium włączono do gmin: Hoszcza i Korzec (Dz.U. z 1933 r. nr 97, poz. 753)
↑ ^a ^b ^c 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu rówieńskiego i przyłączona do powiatu ostrogskiego, po czym nazwę powiatu zmieniono na powiat zdołbunowski (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)
↑ Ruch służbowy. W starostwach. „Dziennik Urzędowy Zarządu Terenów Przyfrontowych i Etapowych”, s. 6, Nr 1 z 20 października 1920.
↑ Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 sierpnia do 1 września 1923 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 24, Nr 23 z 30 września 1923.
↑ Spore nowości na starostwach kresowych w czerwcu. laurahuta.blogspot.com. [dostęp 2016-01-17].
↑ Nowy wicewojewoda w Tarnopolu. „Wschód”. Nr 111, s. 3, 1 stycznia 1939.

[1] Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 6, poz. 79

[2] Dz. Urz. ZCZW z 1920 r. Nr 42, poz. 1058

[3] Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93

[4] (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)

[5] Drugi Powszechny Spis Ludności z Dn. 9.XII 1931 r. Mieszkania i Gospodarstwa Domowe. Ludność. Stosunki /Zawodowe. Województwo Wołyńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938, s. 27.

[kostopolski-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu rówieńskiego i przyłączona do powiatu kostopolskiego (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)

[7] 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu ostrogskiego i przyłączona do powiatu rówieńskiego (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655); 12 grudnia 1933 r. została zniesiona a jej terytorium włączono do gmin: Hoszcza i Korzec (Dz.U. z 1933 r. nr 97, poz. 753)

[zdołbunowski-8] 1 stycznia 1925 r. wyłączona z powiatu rówieńskiego i przyłączona do powiatu ostrogskiego, po czym nazwę powiatu zmieniono na powiat zdołbunowski (Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655)

[9] Ruch służbowy. W starostwach. „Dziennik Urzędowy Zarządu Terenów Przyfrontowych i Etapowych”, s. 6, Nr 1 z 20 października 1920.

[10] Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 sierpnia do 1 września 1923 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 24, Nr 23 z 30 września 1923.

[11] Spore nowości na starostwach kresowych w czerwcu. laurahuta.blogspot.com. [dostęp 2016-01-17].

[12] Nowy wicewojewoda w Tarnopolu. „Wschód”. Nr 111, s. 3, 1 stycznia 1939.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]