Podziemne przejście dla pieszych

Podziemne przejście dla pieszych – budowla zapewniająca możliwość przejścia dla pieszych pod określonym szlakiem komunikacyjnym przebiegającym na powierzchni terenu lub budowli mostowej. Takie przypisanie tego rodzaju obiektów budowlanych do kategorii budowli zostało dokonane w artykule art. 3 pkt. 3 prawa budowlanego, definiującego pojęcie budowli; w ramach tej definicji wyszczególniono podstawowe rodzaje budowli, wymieniając także podziemne przejście dla pieszych^[1].

Podziemne przejścia dla pieszych

Ulica Świdnicka we Wrocławiu, przejście pod ulicą Kazimierza Wielkiego

Wrocław, Plac Społeczny, przejście z drogą dla pieszych i rowerów

Wrocław, plac Grunwaldzki, przebudowa, wraz z budową nowego przejścia podziemnego dla pieszych

Wrocław, Plac Grunwaldzki po zakończeniu przebudowy

Opis

Podziemne przejścia dla pieszych były często budowane w Europie w latach 70. XX wieku w tym w Polsce Ludowej ze względu na popularność modernistycznych idei rozdzielania ruchu pieszego i samochodowego. Wadą przejść podziemnych pozbawionych wind jest brak funkcjonalności i nieprzyjazny charakter dla osób z dziećmi na wózkach, niepełnosprawnych i rowerzystów. Z tego powodu od lat 90. XX wieku rozpoczęto w Polsce wyposażanie przejść podziemnych w windy. Niektóre przejścia podziemne wyposaża się także w schody ruchome. W niektórych miastach Europy zdecydowano się nawet na usunięcie przejść podziemnych, co równocześnie wiąże się z likwidacją dominacji samochodów na ulicy i przywróceniem przejść dla pieszych, czego przykładem są remonty ulic Babenberger w Wiedniu, ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie oraz Trasy W-Z w Łodzi.

Jedną z odmian przejścia jest womitorium(inne języki) – tunelowe przejście w trybunie, łączące zewnętrzne ciągi komunikacyjne obiektu widowiskowego (np. stadionu) z widownią. Przykładem womitorium były wjazdy na płytę dawnego Stadionu Dziesięciolecia w Warszawie^[2].

Przejście podziemne w ruchu drogowym

znak D-35: przejście podziemne dla pieszych

Kodeks drogowy oraz przepisy wykonawcze definiują specjalny znak informacyjny dla tego typu przejść. Jest to znak D-35: przejście podziemne dla pieszych^[3]^[4].

Podziemne przejście dla pieszych umożliwia bezkolizyjne skrzyżowanie ruchu pieszego z innego rodzajem ruchem, np. drogowym czy kolejowym. Realizowane jest poprzez budowę odpowiedniego tunelu lub mostu (wiaduktu), przy czym ruch pieszy odbywa się w tunelu lub pod wiaduktem, a ruch pojazdów na koronie budowli. Z dniem 21 września 2022 r. podziemne przejście dla pieszych stało się tunelem dla pieszych^[5].

Zobacz też

Nadziemne przejście dla pieszych

Przypisy

↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 – Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane
↑ Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 176. ISBN 83-85001-89-1.
↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 988 – Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym
↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 2310 - Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.
↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 1768 – Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg oraz niektórych innych ustaw

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

[pb-1] Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 – Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane

[2] Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 176. ISBN 83-85001-89-1.

[kd-3] Dz.U. z 2022 r. poz. 988 – Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

[rz-4] Dz.U. z 2019 r. poz. 2310 - Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych.

[5] Dz.U. z 2022 r. poz. 1768 – Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o zmianie ustawy o Rządowym Funduszu Rozwoju Dróg oraz niektórych innych ustaw

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]