Philotheus Böhner

Urodził się 17 lutego 1901 w Lichtenau^[1]. W 1920 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych i przyjął imię Philotheus^[1]. Rok później złożył profesję zakonną, a w 1927 roku przyjął święcenia kapłańskie^[1]. W tym czasie poważnie chorował na gruźlicę i, wobec braku możliwości wykonywania posługi, skupił się na tłumaczeniu dzieła Étienne’a Gilsona na temat Bonawentury z Bagnoregio^[1]. Po odzyskaniu zdrowia rozpoczął studia na Uniwersytecie w Münsterze, gdzie uzyskał doktorat z biologii za dysertację Uber die thermonastischen Blutbewegegungen bei der Tulpe^[1]. Następnie zajął się filozofią i historią, lecz nadal interesował się botaniką, zwłaszcza briologią^[1]. W latach 30. XX wieku zajął się kolejnymi tłumaczeniami prac Gilsona, a w 1939 roku został przez niego zaproszony do Instytutu Papieskiego w Toronto^[1]. Po wybuchu II wojny światowej został wykładowcą na Kolegium Świętego Bonawentury, które uzyskało status uniwersytetu w 1951 roku^[1]. Uczył tam logiki, epistemologii i filozofii, a jednym z jego uczniów był Thomas Merton^[1]. Zmarł 22 maja 1955 roku^[1].

Lista publikacji^[2]:

• Historia filozofii chrześcijańskiej : od Justyna do Mikołaja Kuzańczyka (1962)
• Medieval logic : an outline of its development from 1250 to c. 1400 (1952)
• Collected articles on Ockham (1958)
• Venerabilis inceptoris Guillelmi de Ockham Summa (1974)
• Philosophical writings : a selection / William of Ockham (1979)