Paweł Fąfara

Absolwent Technikum Mechanicznego w Staszowie oraz Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim.

W 1988 zadebiutował w młodzieżowym piśmie „Na przełaj”, później współpracował z tygodnikiem „Razem” oraz dwutygodnikiem „Elita”. W 1990 rozpoczął pracę w „Życiu Warszawy”, gdzie był dziennikarzem i reporterem, a następnie pełnił kolejno funkcje: sekretarza działu krajowego, zastępcy szefa działu krajowego i sekretarza redakcji. Z dziennikiem rozstał się pod koniec 1995 – był w grupie dziennikarzy, która odeszła z redakcji razem z Tomaszem Wołkiem.

W 1996 zaczął pracę w dzienniku „Życie”, gdzie najpierw był sekretarzem redakcji, później zastępcą redaktora naczelnego, a w latach 2001–2002 sprawował funkcję redaktora naczelnego (po odwołaniu Wołka)^[1]. Krótko po odwołaniu Fąfary zostało zamknięte „Życie”. Jego nakład w ostatnim czasie wynosił 80 tys. egzemplarzy i sprzedaż na poziomie 30 tys.

Od 2002 rozpoczął pracę w tygodniku „Newsweek Polska”, gdzie był najpierw sekretarzem redakcji, a następnie zastępcą redaktora naczelnego^[2].

Od 15 października 2007 do lipca 2009 redaktor naczelny dziennika „Polska”^[3]. Od okresie od stycznia 2009 do 31 marca 2021 pełnił funkcję członka zarządu Polskapresse (zajął miejsce odwołanego w lipcu 2007 wiceprezesa Polskapresse Tomasza Wróblewskiego, zaś zastąpiony został przez Dorotę Kanię)^[4][5].