Organizacja Orła Białego
Tajna Organizacja Wojskowa „Związek Orła Białego” (skrót „OOB”) – polska konspiracyjna organizacja wojskowa w czasie II wojny światowej, utworzona we wrześniu 1939 roku w Krakowie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
wrzesień 1939 |
| Rozformowanie |
czerwiec 1940 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
organizacja konspiracyjna |
Historia
edytujOrganizacja została założona już we wrześniu 1939[1] roku i była jedną z pierwszych organizacji konspiracyjnych w okupowanej Polsce. Powstała w oparciu o przedwojenne struktury Przysposobienia Wojskowego Związku Strzeleckiego. Wzorowała się w pierwszym okresie działalności na systemie organizacyjnym Dywersji Pozafrontowej, tj. formowano konspiracyjne „piątki”[2]. Największe wpływy uzyskała w Małopolsce i na Górnym Śląsku. Rozwinęła działalność dywersyjną przeciwko niemieckim liniom zaopatrzenia, zbudowała własny wywiad i prowadziła akcje propagandowe, wymierzone przeciwko okupantom. Organem prasowym organizacji były Nakazy Dnia.
W czerwcu 1940 podporządkowała się Związkowi Walki Zbrojnej.
Struktura OOB
edytujWładze główne OOB
edytujGłównymi jej przywódcami byli:
- płk Kazimierz Pluta-Czachowski „Gołdyn”- komendant główny
- płk piech. Marian Józef Ocetkiewicz - I zastępca komendanta głównego
- mjr Kazimierz Kierzkowski
- mjr Ludwik Muzyczka
Okręgi
edytuj- Okręg krakowski OOB - mjr. Kazimierz Kierzkowski ps. „Prezes”
- Podokręg rzeszowski - płk. Kazimierz Heilman-Rawicz
- Rejon Podhale - płk. Henryk Radosiński ps. „Herfurt”[2]
- Komórka OOB w Zakopanem - komendant Antoni Suchecki, zastępca komendanta Józef Hauslinger
- Komórka OOB w Poroninie - komendant Wincenty Galica
- Komórka OOB w Szczawnicy - komendant Franciszek Ciesielka ps. „Cięciwa”
- Okręg Śląski OOB - Maksymilian Makowski ps. „Stach”
- Rejon zagłębiowski - Henryk Kowalówka ps. „Oset”
- Rejon katowicki - Z. Miłkowski ps. „Powała”
- Rejon bytomski - Henryk Suślik ps. „Grzmot”
- Rejon opolski - Paweł Wrzód ps. „Wróderski”
- Rejon cieszyńsko-zaolziański - Antoni Studencki ps. „Złom”
- Okręg kielecki OOB[3]
- Rejon kielecki - kpt. rez. Jan Jedliński ps. „Kruk”
- Rejon częstochowski - kpt. rez. D. Zbierski ps. „Nowina”
- Rejon Skarżyska-Kamiennej - kpt. w st. spocz. Tadeusz Polcar ps. „Wichura”
- Rejon radomski - kpt. rez. W. Wigura ps. „Wir”
- Rejon sandomierski - ppor. Kaczorowski ps „Tur”, potem kpt. Czesław Ryłko ps „Czesław”
Upamiętnienie
edytujPomnik honorujący OOB został ustanowiony w Dąbrowie Górniczej[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Kazimierz Pluta-Czachowski: „Organizacja Orła Białego”. Warszawa: PAX, 1987. ISBN 83-211-0914-4.
- ↑ a b Grzegorz Mazur, Wojciech Rojek, Marian Zgórniak: Wojna i okupacja na Podkarpaciu i Podhalu. Wyd. 1. Kraków: Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010, s. 86-87. ISBN 83-86575-52-2.
- ↑ Kazimierz Pluta-Czachowski: „Organizacja Orła Białego”. Warszawa: PAX, 1987, s. 86. ISBN 83-211-0914-4.
- ↑ OOB 1987 ↓, s. Zdjęcie nr 29.
Bibliografia
edytuj- Kazimierz Pluta-Czachowski: Organizacja Orła Białego. Zarys genezy, organizacji i działalności. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1987, s. 1-210, seria: Organizacje konspiracyjne 1939-1945. ISBN 83-211-0914-4.