Moneta (mitologia rzymska)
Moneta (łac. „upominająca”) – w mitologii rzymskiej przydomek Junony, czczonej jako personifikacja pieniądza i bogactwa oraz opiekunka transakcji handlowych.
Święto Junony Monety przypadało w dniu 1 czerwca, na obchodzone Matronalia, kiedy ofiary składały jej kobiety[1]. Na północno-wschodnim wierzchołku Kapitolu, zwanym Arx, znajdowała się jej druga świątynia, przy której mieściła się mennica państwowa. Jej uruchomienie w 269 r. p.n.e. z emisją srebrnych denarów, dało początek umownej nazwie przyjętej dla pieniądza metalowego[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. L. Winniczuk). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 212.
- ↑ Lesław Morawiecki: Początki mennictwa rzymskiego. Wrocław: Ossolineum, 1982, s. 32.
Bibliografia
edytuj- Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, ISBN 83-7132-266-6