Miombo

Miombo – formacja roślinna, widny las zrzucający liście w porze suchej charakterystyczny dla strefy podrównikowej w Afryce. Wykształca się w Afryce między 5° a 20° szerokości geograficznej południowej (Angola, Zambia, Zimbabwe, Mozambik, Malawi, zachodnia Tanzania), głównie na obszarach wyżynnych (od 800 do 1800 m n.p.m.). Warunki siedliskowe bywają zróżnicowane, dominują gleby laterytowe, na nizinach formacja wykształca się na piaskach. Opady w skali roku wynoszą od 700 do 1300 mm, ale przez 4–5 miesięcy występuje okres suchy. Z lasami miombo często współwystępują inne formacje typowe dla afrykańskich stref sawannowych^[1].

Formację tworzą widne lasy, z drzewostanami luźnymi, osiągającymi do 20 m, a często niższymi. Drzewa mają zwykle korony parasolowate, liście skórzaste, ciemnozielone, ale na początku, gdy się rozwijają (jeszcze przed porą deszczową) często są zaróżowione. Lasy mają wówczas specyficzną kolorystykę, zwłaszcza że wiele gatunków drzew wówczas właśnie obficie kwitnie^[2][1]. Główne rodzaje lasotwórcze, tworzące najwyższą warstwę, to: Brachystegia, Julbernardia, Isoberlinia, liczne są tu gatunki brezylkowych, dwuskrzydłowatych, wilczomleczowatych. W niższej warstwie drzew rosną m.in. gatunki z rodzajów: hurma Diospyros, kulczyba Strychnos, Uapaca, Monotes, Faurea, Diplorrhynchus. Warstwę krzewiastą tworzą m.in.: Allophylus, Hexabolus, Hymnocardia, Maprounea^[1]. Runo tych lasów rozwija się na początku pory deszczowej^[2], a w porze suchej często ulega spaleniu^[3].