Ludwina z Schiedam

Urodziła się 18 marca w 1380 r. w Schiedam. W wieku piętnastu lat uległa wypadkowi podczas zabawy na lodzie. W jego wyniku została sparaliżowana i do końca życia była przykuta do łóżka. Na jej ciele szybko zaczęły pojawiać się bolesne odleżyny, z których wydobywała się flegma. Lekarza nie potrafili zaradzić na ten problem, a prowadzone przez nich terapie eksperymentalne jedynie pogarszały stan zdrowia Ludwiny^[1].

Rodzina zatrudniła do opieki nad dziewczyną służącą, która używała przemocy wobec niej, tak że dziewczyna błagała Boga o śmierć. Zmianę w jej nastawieniu spowodowała wizyta spowiednika, który uświadomił Ludwinie, że Jezus Chrystus także cierpiał podczas swej śmierci męczeńskiej. Odtąd dziewczyna odnalazła sens w swoim stanie i uznała za szczególny rodzaj apostolstwa^[2].

Z dumą i spokojem znosiła chorobę, a za jej sprawą już niedługo później zaczęły dokonywać się cudowne uzdrowienia. Wokół jej łóżka zaczęli gromadzić się ludzie, modląc się i prosząc o radę i pomoc a dary, które przynosili oddawała dla biednych. Bóg obdarzył również Ludwinę darem wizji oraz ekstazy^[3].

Ludwina zmarła w środę wielkanocną 14 kwietnia 1433 r. Pochowano ją na cmentarzu przy kościele pw. św. Jana w Schiedam. Niedługo po tym jej miejsce pochówku było nawiedzane przez liczne grono pielgrzymów^[4].

Kult świętej zatwierdził w 1890 roku papież Leon XIII. Wspomnienie jej obchodzone jest 14 kwietnia.

• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za pośrednictwem świętego
• Ludwina (imię)

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 656/657. ISBN 83-7097-464-3.
• Święci na każdy dzień. T. II: Kwiecień. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 57. ISBN 978-83-7558-294-9.

• Domenico Agasso, Santa Liduina (wł.)