Loreczka białogardła
Loreczka białogardła[4] (Vini peruviana) – gatunek małego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Opisana przez Philippa Ludwiga Statiusa Müllera w 1776 roku. Występuje na wyspach Polinezji Francuskiej oraz Wysp Cooka. Pierwotnie została stwierdzona na 23 wyspach otaczających Tahiti. Jednakże obecnie jej występowanie zostało ograniczone do ośmiu wysp, tj. Motu, Manuae, Tikehau, Rangiroa, Aratua, Kaukura, Apataki, Aitutaki, oraz prawdopodobnie na Harvey Island i Manihi. Nie wyróżnia się podgatunków[5].
Vini peruviana[1] | |||
(Statius Müller, 1776) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
loreczka białogardła | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Morfologia
edytujWygląd zewnętrzny: Mała papuga z krótkim ogonem. Jej upierzenie jest ciemnogranatowe. Górna część klatki piersiowej, gardło oraz dolna część lica do poziomu oczu jest ubarwiona na biało. Dziób, nogi i oczy są czerwone.
Dymorfizm płciowy nie jest zaznaczony.
Rozmiary:
- Długość ciała: 16–18 cm
Masa ciała:
- 40–50 g.
Biotop
edytujLoreczka białogardła jest typowym gatunkiem zasiedlającym nizinne lasy oraz obszary zadrzewione przez człowieka. Obserwowana również na kwitnących roślinach, palmach kokosowych, bananowcach oraz w przydomowych ogrodach.
Pożywienie
edytujLoreczka białogardła żywi się miękkimi owocami, nektarem, pyłkiem kwiatów.
Rozród
edytujGniazda zakłada w dziuplach. Składa dwa okrągłe jaja o wymiarach 19,5 × 17,0 mm[6].
Status
edytujMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje loreczkę białogardłą za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable) nieprzerwanie od 1994 roku. Głównym zagrożeniem dla loreczki białogardłej jest obecność szczura śniadego, kotów oraz błotniaka moczarowego (Circus approximans). Obecnie gatunek liczy od 7 do 9 tysięcy osobników, aczkolwiek liczebność stopniowo się obniża. Na niektórych wyspach, np. na Makatea w archipelagu Tuamotu gatunek ten już wyginął[3]. Został wpisany do Załącznika II konwencji waszyngtońskiej[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Vini peruviana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Blue Lorikeet (Vini peruviana). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b Vini peruviana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-04].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
- ↑ Blue Lorikeet (Vini peruviana). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
- ↑ Vini peruviana. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Tony Juniper, Mike Parr: Parrots: A Guide to Parrots of the World. New Heven: Yale University Press, 1998. ISBN 0-300-07453-0.
- Joseph Michael Forshaw: Parrots of the World: An Identification Guide. Princeton, N. J.: Princeton University Press, 2006. ISBN 0-691-09251-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Species factsheet: Vini peruviana. BirdLife International. [dostęp 2020-10-04]. (ang.).