[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Leon Knabit

polski duchowny katolicki, benedyktyn, katecheta

Leon Knabit, właśc. Stefan Knabit (ur. 26 grudnia 1929 w Bielsku Podlaskim) – polski benedyktyn, w latach 2001–2002 przeor opactwa w Tyńcu, prezenter telewizyjny, publicysta.

Leon Knabit OSB
Stefan Knabit
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1929
Bielsk Podlaski

Przeor opactwa w Tyńcu
Okres sprawowania

2001–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

benedyktyni

Śluby zakonne

15 sierpnia 1960

Prezbiterat

27 grudnia 1953

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Ecce Homo Order Uśmiechu
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Syn Aleksandra Knabita (1903–1943) i Aleksandry z domu Magdziarek (1906–1992). Jego ojciec został zamordowany przez gestapo w 1943 roku. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Siedlcach. W latach 1945–1948 należał do Związku Harcerstwa Polskiego; był zastępowym.

Ukończył 6-letnie studia w siedleckim Wyższym Seminarium Duchownym (1948–1954). Święcenia kapłańskie przyjął w Siedlcach 27 grudnia 1953 od biskupa Ignacego Świrskiego. Przez kilka miesięcy w 1954 administrował podnowotarską parafią w Gronkowie. W 1955 pełnił funkcję rektora kościoła w Brzegach. Od września do grudnia 1955 duszpastersko pomagał w Rozwadówce, a do czerwca 1956 był ojcem duchownym Małego Seminarium Duchownego w Siedlcach.

W latach 1956–1958 był kapelanem i rektorem Domu Diecezjalnego w podżywieckiej Pewli Małej. W czasie służby duszpasterskiej jako kapłan diecezjalny został mnichem benedyktyńskim w Tyńcu. Od 1959 do początku lat 90. pracował jako katecheta. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1960, śluby wieczyste tego samego dnia 3 lata później. Lata 1963–1970 to okres, kiedy urzędował jako proboszcz w parafii w Tyńcu. W 1972 otrzymał absolutorium zaocznych studiów katechetycznych. Od 1979 należy do Ruchu Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. Od 1977 do 1983 był podprzeorem opactwa w Tyńcu[1]. W latach 1983–1993 był przeorem w archidiecezji poznańskiej w Lubiniu[2]. W 1988 został proboszczem parafii Najświętszej Marii Panny w Lubiniu (do 1991). W latach 90. XX w. wrócił do opactwa w Tyńcu, gdzie pełnił obowiązki podprzeora (1994–1999 i 2002–2005) oraz przeora (2001–2002)[3].

Jest znany ze swojej otwartości, dobrego kontaktu z młodzieżą i poczucia humoru. Był bliskim znajomym papieża Jana Pawła II[2]. Jest autorem kilku publikacji; pracuje w mediach. Prowadził programy w Telewizji PolskiejOjciec Leon zaprasza”, „Salomon” oraz „Credo”; był jednym z redaktorów półrocznika „Cenobium”. Prowadził także program „Ojciec Leon zawodowiec” w kanale Religia.tv. Od 2017 roku jest współprowadzącym program „Sekrety mnichów” w TVP1.

Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[4]. W 2017 r. wziął udział w projekcie #NiktNieJestByleJaki. Efektem końcowym jest wydanie publikacji ze zbiorem wywiadów pt. Nikt nie jest byle jaki[5].

Nagrody i odznaczenia

edytuj

W maju 2007 otrzymał nagrodę Laur Krakowa XXI wieku[6]. W styczniu 2008 został laureatem nagrody Krakowska Książka Miesiąca za publikację Sekrety mnichów, czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie (napisaną wspólnie z o. Joachimem Badenim)[7]. 23 grudnia 2009 „w uznaniu wybitnych zasług w działalności duszpasterskiej, za krzewienie wiary i zasad moralnych wśród dzieci i młodzieży” został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8]. W 2012 otrzymał nagrodę Blog Roku 2011 w kategorii blogi profesjonalne. 22 września 2017 odznaczony Orderem Uśmiechu.

Książki wydane przez o. Leona Knabita i o nim

edytuj
  • Nikt nie jest byle jaki, 2017, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, współautor: Jacek Zelek
  • Być Ludźmi, 2004, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Dywan Dobrej Nowiny, 2003, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Ojca Leona różowe okulary, 2004, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Ojca Leona myśli na dobry dzień (książka + CD) wydana przez Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2007. Do książki dołączona jest płyta CD z wybranymi refleksjami (cykl pod nazwą „Myśli na dobry dzień”) o. Leona nadawanymi przez Program I Polskiego Radia w latach 2002–2004. Audycji tych nadal można słuchać na antenie Programu I Polskiego Radia.
  • Alfabet, pod red. Marka Latasiewicza, Dom Wydawniczy „Rafael”, 2006, ISBN 83-60293-62-7
  • Ojca Leona słów kilka, Kraków 2014
  •  
    Ojciec Leon Knabit podczas 16. Targów Książki w Krakowie (2012)
    Radość ewangeliczna. Refleksje biblijne, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2015
  • Spotkania z Wujkiem Karolem (wstęp napisał Stanisław Dziwisz), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Młodość to nie tylko wiek. Młodość to stan ducha, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Tyniec 2016
  • Módl się i pracuj. Nie bądź smutny, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Sądy kapturowe, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • ... jakby Boga nie było, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Dusza z ciała wyleciała. Rozmowy o śmierci i nie tylko, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Przestań narzekać, zacznij żyć (część 1), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Przestań narzekać, zacznij żyć (część 2), Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Rekolekcje z ojcem Leonem, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Powołanie – i co dalej?, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Weź się w garść, bądź święty, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Bloger dusz. Część 1, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec
  • Bloger dusz. Część 2, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec

Przypisy

edytuj
  1. 65 lat kapłaństwa ojca Leona Knabita. ekai.pl, 2018-12-22. [dostęp 2019-04-05].
  2. a b Bogdan Gancarz: 65 lat kapłaństwa o. Leona Knabita. gosc.pl, 2018-12-23. [dostęp 2019-04-02].
  3. Życiorys – Ojca Leona myśli na dobry dzień. ojciecleon.tyniec.com.pl. [dostęp 2019-03-30].
  4. Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  5. Nikt nie jest byle jaki. tyniec.com.pl. [dostęp 2017-12-13]. (pol.).
  6. O. Leon Knabit nagrodzony „Laurem Krakowa XXI w.”. onet.pl, 2007-05-30. [dostęp 2009-12-24]. (pol.).
  7. Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995. kkm.biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2023-11-06]. (pol.).
  8. M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 414.

Linki zewnętrzne

edytuj