Kuropatewka pustynna

Kuropatewka pustynna
	Ammoperdix heyi
	(Temminck, 1825)
	; samiec
	; samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Coturnicini
Rodzaj	Ammoperdix
Gatunek	kuropatewka pustynna
Synonimy
	Perdix Heyi Temminck, 1825;
	Perdix Heyi Temminck, 1825;
Podgatunki
	A. h. heyi (Temminck, 1825); A. h. nicolli Hartert, 1919; A. h. cholmleyi Ogilvie-Grant, 1897; A. h. intermedius Hartert, 1917;
	A. h. heyi (Temminck, 1825); A. h. nicolli Hartert, 1919; A. h. cholmleyi Ogilvie-Grant, 1897; A. h. intermedius Hartert, 1917;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kuropatewka pustynna^[4], kuropatwa pustynna^[5] (Ammoperdix heyi) − gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Bliski Wschód i północno-wschodnią Afrykę.

Systematyka

Wyróżniono kilka podgatunków^[6]^[2]:

A. heyi heyi – Synaj, Izrael i Jordania do zachodniej Arabii Saudyjskiej.
A. heyi nicolli – Egipt (północno-wschodni do wschodnio-środkowego).
A. heyi cholmleyi – środkowy Egipt do północnego Sudanu.
A. heyi intermedius – południowo-zachodni Półwysep Arabski, południowy Oman.

Charakterystyka

Cechy różniące od podobnej kuropatewki piaskowej: u samca rdzawe gardło i brak jasnych plamek na szyi, jasny wzór na głowie nie jest ciemno obrzeżony. U samicy różowawe prążki zamiast białych plamek na szyi.

Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Wyraźny dymorfizm płciowy.

Rozmiary: długość ciała: 22–25 cm

Masa ciała: ok. 181 g

Rozpiętość skrzydeł: 39–41 cm

Występowanie

Środowisko

Pustynne lub półpustynne wzgórza i suche doliny rzeczne.

Zasięg występowania

Półwysep Arabski i dalej na północny zachód po Morze Śródziemne, półwysep Synaj, w Afryce Egipt i Sudan.

Pożywienie

Głównie nasiona, owoce i owady, czasem bulwy i liście.

Rozród

Najprawdopodobniej gatunek monogamiczny.

Gniazdo: płytkie zagłębienie w ziemi, zwykle pod osłoną skały lub krzewu.

Okres lęgowy: kwiecień.

Jaja: znosi 5–7 jaj.

Pisklęta: jasnopłowe, z białym spodem ciała.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kuropatewkę piaskową za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale uznaje się ją za ptaka szeroko rozpowszechnionego i pospolitego. Trend liczebności populacji jest stabilny^[3].

Przypisy

↑ Ammoperdix heyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Sand Partridge (Ammoperdix heyi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
↑ ^a ^b Ammoperdix heyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].
↑ Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 306, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30]. (ang.).

Bibliografia

P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 487. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Ammoperdix heyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Sand Partridge (Ammoperdix heyi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).

[iucn-3] Ammoperdix heyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].

[mszptaki-5] Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 306, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30]. (ang.).

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]