Krzysztof Stopka

Absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytutu Historii (1981). W 1992 uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy Szkoły katedralne metropolii gnieźnieńskiej w średniowieczu na tle europejskim, zaś w 2003 stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Armenia christiana. Unionistyczna polityka Konstantynopola i Rzymu a tożsamość chrześcijaństwa ormiańskiego. Od 2010 profesor UJ. W 2016 otrzymał nominację profesorską z rąk prezydenta RP Andrzeja Dudy^[2][3].

Zatrudniony na stanowisku profesora w Instytucie Historii UJ. Przewodniczący Komisji Wschodnioeuropejskiej Polskiej Akademii Umiejętności. Członek Komisji Historii Nauki Polskiej Akademii Umiejętności oraz Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk.

W latach 2004–2011 dyrektor Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2012 dyrektor Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius.

Specjalizuje się w historii szkolnictwa, kultury i Kościoła w średniowieczu, a także w historii Ormian w Polsce i Kościoła ormiańskiego. Przewodniczący Rady Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich. Założyciel i redaktor naczelny Lehahayer - pierwszego w dziejach periodyku naukowego poświęconego historii Polskich Ormian.

W 2013 laureat Nagrody Naukowej KLIO za monografię Ormiańska Warszawa, której jest współautorem i redaktorem naukowym. W 2017 otrzymał srebrny medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[4]. W 2022 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5].

• Kościół ormiański w Polsce średniowiecznej, 1984
• Próby chrystianizacji Litwy w latach 1248–1263, 1987
• Szkoły katedralne metropolii gnieźnieńskiej w średniowieczu. Studia nad kształceniem kleru polskiego w wiekach średnich, 1994
• Ormianie w Polsce dawnej i dzisiejszej, 2000
• Dzieje Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od założenia do schyłku XVIII wieku, 2000, wersja angielska: The history of Jagiellonian University; from foundation to the late 18th century, 2000
• Armenia christiana. Unionistyczna polityka Konstantynopola i Rzymu a tożsamość chrześcijaństwa ormiańskiego, 2002
• The Jagiellonian Foundation of the University of Cracow, 2003
• Wdzięczność ma długą pamięć: mecenasi Uniwersytetu Krakowskiego i rola ich darów w dziejach uczelni, 2005
• Die Stadt, in der die Polen Deutsche genannt werden: Zwischenethnische Interaktion in Kam“janec’-Podils’kyj in der Darstellung armenischer Quellen aus der Zeit um 1600, 2007
• Kultura religijna Ormian polskich (struktury i stosunku kościelno-publiczne), 2008, wersja angielska: The religious culture of Polish Armenians (church-public structures and relations), 2010
• „Nasza nacja polska”: kształtowanie się patriotyzmu polskiego wśród Ormian w okresie staropolskim, 2009
• Die Armenier im Königreich Polen zur Zeit von Martin Gruneweg, 2009
• Na wieczystą pamiątkę i symbol: Banderia Prutenorum: dzieło, autorzy, losy, / For Perpetual Memory and Symbol: Banderia Prutenorum: the work, the autors, its fate, 2009
• Ormianie polscy czy ukraińscy? O sposobie pisania historii Ormian na ziemiach dzisiejszej Ukrainy zachodniej, 2010
• Ormiańska Warszawa, 2012 (współautor, nagroda naukowa KLIO 2013)
• Języki oswajane pismem. Alografia kipczacko-ormiańska i polsko-ormiańska w kulturze dawnej Polski, 2013
• liczne biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym
• redakcja naukowa: Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51–1917/18 (E–Q, 2006–2011)th century, 2000

• Prof. dr hab. Krzysztof Jan Stopka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-08-30] .