[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/
Wikipedia

Junshirō Kobayashi

japoński skoczek narciarski i kombinator norweski

Junshirō Kobayashi (jap. 小林潤志郎 Kobayashi Junshirō; ur. 11 czerwca 1991 w Hachimantai[1]) – japoński kombinator norweski, a następnie skoczek narciarski. Brązowy medalista z drużynowego konkursu skoków na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2017. Medalista uniwersjady w skokach, mistrz świata juniorów z Hinterzarten z 2010 w kombinacji norweskiej. Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Junshirō Kobayashi
小林潤志郎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1991
Hachimantai

Klub

Megmilk Snow Brand Ski Team

Wzrost

168 cm[1]

Debiut w PŚ

Kombinacja norweska:
10 stycznia 2009 w Val di Fiemme (52. miejsce – Gundersen)
Skoki narciarskie:
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

Skoki narciarskie:
27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

Skoki narciarskie:
19 listopada 2017 w Wiśle (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

Skoki narciarskie:
19 listopada 2017 w Wiśle

Rekord życiowy

239,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Skoki narciarskie
Mistrzostwa świata
brąz Seefeld 2019 duża druż.
Uniwersjada
złoto Szczyrb. Jezioro 2015 druż. miesz.
srebro Szczyrb. Jezioro 2015 druż.
brąz Trydent 2013 duża
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2017
Kombinacja norweska
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Hinterzarten 2010 Sprint
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił w 2018 na Letalnicy w Planicy, gdzie uzyskał 239,5 metra[2].

Jego bracia Ryōyū i Tatsunao[3] oraz siostra Yūka[4] również uprawiają skoki narciarskie.

Przebieg kariery

edytuj

Kombinacja norweska

edytuj

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B, gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata. W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów[5].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera. W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji[5].

Skoki narciarskie

edytuj

W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów, w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup[6]. W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji[7].

W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu[8]. Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[9].

W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[10]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji[11]. W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015. Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej[10].

13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty, poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo[12]. Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii[13].

W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie, a także był drugi w Czajkowskim[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji[11]. 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji[14]. Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce[14]. Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami[15].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō, Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal[16].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle, w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce[17]. Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami[15].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata ponownie najwyżej klasyfikowany był na inauguracji w Wiśle, na 15. miejscu[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 33. pozycji ze 113 punktami[15]. W lutym startował w zawodach Pucharu Kontynentalnego 2020/2021. Dwukrotnie stawał w nich na podium, zajmując 3. i 2. lokatę w konkursach w Brotterode. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej w zawodach indywidualnych[18].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[19]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 32. miejscu ze 179 punktami[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 27. lokatę na skoczni normalnej i 24. na skoczni dużej indywidualnie, a także 5. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 33. indywidualnie i 6. w drużynie[19].

W Letnim Grand Prix 2022 najwyżej sklasyfikowany był 24 lipca w Wiśle, na 8. miejscu. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata punkty zdobył tylko dwukrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 19. pozycji, na inauguracji cyklu w Wiśle. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 47. na skoczni normalnej i 34. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. lokatę[20].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata zdobył punkty w większości występów, najczęściej zajmując pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. miejscu, które zajął 17 lutego 2024 w Sapporo[21]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 34. lokacie ze 143 punktami[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, gdzie indywidualnie był 21., a w drużynie zajął 5. miejsce[21].

Zdobywał medale mistrzostw Japonii: w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej[22][23], w 2019 złoty na normalnej[24], w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej[25][26], a w 2021 brązowy na obu skoczniach[27][28].

Osiągnięcia – kombinacja norweska

edytuj

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
21. 5 lutego 2009 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro Sprint HS100/5 km 13:26,0 +1:15,3 Włochy  Alessandro Pittin
8. 7 lutego 2009 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro Sztafeta HS100/4x5 km[a] 53:17,3 +3:38,3   Norwegia
1.  27 stycznia 2010 Niemcy  Hinterzarten Sprint HS106/5km 12:55,4 –
4. 31 stycznia 2010 Niemcy  Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[b] 53:00,1 +2:45.6   Niemcy

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

edytuj
Źródło[5]
Sezon 2008/2009
Ruka – Gundersen 10km  Ruka – Gundersen 10km  Trondheim – Gundersen 10km  Trondheim – Gundersen 10km  Ramsau – Gundersen 10km  Ramsau – Gundersen 10km  Oberhof – Gundersen 10km  Oberhof – Gundersen 10km  Schonach – Gundersen 10km  Val di Fiemme – Bieg masowy 10km  Val di Fiemme – Gundersen 10km  Whistler – Gundersen 10km  Whistler – Gundersen 10km  Chaux-Neuve – Gundersen 10km  Chaux-Neuve – Gundersen 10km  Seefeld – Gundersen 10km  Seefeld – Gundersen 10km  Klingenthal – Gundersen 10km  Klingenthal – Gundersen 10km  Lahti – Gundersen 10km  Lahti – Gundersen 10km  Vikersund – Gundersen 10km  Vikersund – Gundersen 10km  punkty
- - - - - - - - - 52 45 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Ruka – Gundersen 10km  Ruka – Gundersen 10km  Lillehammer – Gundersen 10km  Lillehammer – Gundersen 10km  Ramsau – Gundersen 10km  Ramsau – Gundersen 10km  Ramsau – Gundersen 10km  Oberhof – Gundersen 10km  Oberhof – Gundersen 10km  Val di Fiemme – Gundersen 10km  Val di Fiemme – Gundersen 10km  Chaux-Neuve – Gundersen 10km  Chaux-Neuve – Gundersen 10km  Schonach – Gundersen 10km  Seefeld – Gundersen 10km  Seefeld – Gundersen 10km  Lahti – Gundersen 10km  Lahti – Gundersen 10km  Oslo – Gundersen 10km  punkty
- - - - - - - - - - - - - dnf - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[5]
Sezon 2007/2008
Hoeydalsmo  Hoeydalsmo  Hoeydalsmo  Vuokatti  Vuokatti  Vuokatti  Liberec  Liberec  Chaux-Neuve  Chaux-Neuve  Chaux-Neuve  Iiyama  Hakuba  Hakuba  Hakuba  Eisenerz  Eisenerz  Pragelato  Pragelato  punkty
77 dns 70 dns 59 57 - - - - - 18 6 14 16 - - - - 86
Sezon 2008/2009
Park City  Park City  Vancouver  Vancovuer  Eisenerz  Eisenerz  Klingenthal  Klingenthal  Bischofschofen  Bischofschofen  Kranj  Kranj  Titisee-Neustadt  Titisee-Neustadt  Wisła  Wisła  Hoeydalsmo  Hoeydalsmo  Rovaniemi  Rovaniemi  Rovaniemi  punkty
- - - - 67 55 - - 37 43 27 24 - - - - - - - - - 11
Sezon 2009/2010
Park City  Park City  Lake Placid  Lake Placid  Otepaa  Otepaa  Titisee-Neustadt  Bischofschofen  Bischofschofen  Eisenerz  Eisenerz  Kranj  Kranj  Karpacz  Karpacz  Hoeydalsmo  Hoeydalsmo  Ruka  Ruka  punkty
34 24 26 23 - - - - - - - - - - - - - - - 20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia – skoki narciarskie

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018 Korea Południowa  Pjongczang – 31. miejsce (K-98), 24. miejsce (K-125)
2022   Pekin/Zhangjiakou – 27. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2022   Pekin/Zhangjiakou – 5. miejsce[c]

Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 10 lutego 2018 Korea Południowa  Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 93,0 m – 98,8 pkt 160,5 pkt Andreas Wellinger
24. 17 lutego 2018 Korea Południowa  Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 122,0 m 122,0 m 224,8 pkt 60,9 pkt Kamil Stoch
27. 6 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,5 m 234,0 pkt 41,0 pkt Ryōyū Kobayashi
24. 12 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 130,0 m 134,0 m 252,0 pkt 44,1 pkt Marius Lindvik
5. 14 lutego 2022   Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[c] 128,5 m 120,0 m 882,8 pkt (204,1 pkt) 59,9 pkt Austria

Mistrzostwa świata

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2015 Szwecja  Falun – 25. miejsce (K-90), 13. miejsce (K-120)
2019 Austria  Seefeld/Innsbruck – 17. miejsce (K-120), 17. miejsce (K-99)
2021 Niemcy  Oberstdorf – 29. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-120)
2023 Słowenia  Planica – 47. miejsce (K-95), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2015 Szwecja  Falun – 4. miejsce (K-120)[d]
2019 Austria  Seefeld/Innsbruck – brązowy medal (K-120)[e]
2023 Słowenia  Planica – 7. miejsce (K-125)[f]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 21 lutego 2015 Szwecja  Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 89,0 m 214,3 pkt 38,4 pkt Rune Velta
13. 26 lutego 2015 Szwecja  Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 119,0 m 130,0 m 222,7 pkt 46,0 pkt Severin Freund
4. 28 lutego 2015 Szwecja  Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[d] 122,0 m 121,0 m 831,2 pkt (201,4 pkt) 41,4 pkt Norwegia
17. 23 lutego 2019 Austria  Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 116,0 m 132,0 m 230,0 pkt 49,4 pkt Markus Eisenbichler
3.brąz  24 lutego 2019 Austria  Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[e] 127,0 m 126,0 m 920,2 pkt (233,0 pkt) 67,3 pkt Niemcy
17. 1 marca 2019 Austria  Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 89,5 m 97,0 m 199,4 pkt 18,9 pkt Dawid Kubacki
29. 27 lutego 2021 Niemcy  Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 92,0 m 223,2 pkt 45,6 pkt Piotr Żyła
32. 5 marca 2021 Niemcy  Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 114,0 m – 93,9 pkt 182,6 pkt Stefan Kraft
47. 25 lutego 2023 Słowenia  Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 89,0 m – 104,4 pkt 157,4 pkt Piotr Żyła
34. 3 marca 2023 Słowenia  Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 119,0 m – 107,6 pkt 179,9 pkt Timi Zajc
7. 4 marca 2023 Słowenia  Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[f] 123,0 m 117,0 m 1011,0 pkt (230,2 pkt) 167,9 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2018 Niemcy  Oberstdorf – 29. miejsce
2022 Norwegia  Vikersund – 33. miejsce
2024 Austria  Tauplitz – 21. miejsce

Drużynowo

edytuj
2022 Norwegia  Vikersund – 6. miejsce[g]
2024 Austria  Tauplitz – 5. miejsce[h]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
29. 19–20 stycznia 2018 Niemcy  Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 171,5 m 169,0 m 165,0 m –[i] 408,7 pkt 243,2 pkt Daniel-André Tande
33. 11–12 marca 2022 Norwegia  Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 175,0 m – – – 137,5 pkt 716,7 pkt Marius Lindvik
6. 13 marca 2022 Norwegia  Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[g] 189,5 m 202,0 m 1433,9 pkt (308,6 pkt) 277,6 pkt Słowenia
21. 26–27 stycznia 2024 Austria  Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 217,0 m 187,0 m 200,0 m –[i] 544,4 pkt 103,0 pkt Stefan Kraft
5. 28 stycznia 2024 Austria  Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[h] 200,5 m 198,5 m 1493,0 pkt (348,4 pkt) 122,4 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2011 Estonia  Otepää – 18. miejsce

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
18. 28 stycznia 2011 Estonia  Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 84,0 m 217,0 pkt 38,0 pkt Władimir Zografski

Uniwersjada

edytuj

Indywidualnie

edytuj
2013 Włochy  Trydent/Predazzo – 4. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2015 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro – 5. miejsce

Drużynowo

edytuj
2013 Włochy  Trydent/Predazzo – 5. miejsce (drużyna mieszana)[j], 4. miejsce[k]
2015 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro – złoty medal (drużyna mieszana)[l], srebrny medal[m]

Starty J. Kobayashiego na uniwersjadzie – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
4. 14 grudnia 2013 Włochy  Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 101,0 m 96,0 m 255,6 pkt 14,7 pkt Sami Niemi
5. 17 grudnia 2013 Włochy  Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz.[j] 98,5 m 98,0 m 488,7 pkt (259,3 pkt) 19,4 pkt Rosja I
4. 18 grudnia 2013 Włochy  Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[k] 102,0 m 100,0 m 721,3 pkt (258,5 pkt) 35,7 pkt Polska
3.brąz  20 grudnia 2013 Włochy  Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 128,0 m 122,0 m 259,2 pkt 19,4 pkt Krzysztof Biegun
5. 27 stycznia 2015 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 91,0 m 232,1 pkt 16,7 pkt Władimir Zografski
1.złoto  30 stycznia 2015 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż. miesz.[l] 94,0 m – 202,4 pkt (110,6 pkt) –
2.srebro  1 lutego 2015 Słowacja  Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 HS-100 druż.[m] 95,0 m 95,0 m 702,3 pkt (248,5 pkt) 20,9 pkt Rosja

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[15]
2011/2012 52.
2012/2013 60.
2014/2015 44.
2015/2016 61.
2016/2017 54.
2017/2018 11.
2018/2019 19.
2019/2020 30.
2020/2021 33.
2021/2022 32.
2022/2023 63.
2023/2024 34.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 19 listopada 2017 Polska  Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt –

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 listopada 2017 Polska  Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 126,5 m 260,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj

stan na 8 grudnia 2024

Źródło[29][30]
Sezon 2011/2012
Ruka HS142  Lillehammer HS100  Lillehammer HS138  Harrachov HS142  Harrachov HS142  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Tauplitz HS200  Tauplitz HS200  Zakopane HS134  Zakopane HS134  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Predazzo HS134  Predazzo HS134  Willingen HS145  Oberstdorf HS213  Lahti HS97  Trondheim HS140  Oslo HS134  Planica HS215  Planica HS215  punkty
24 q 29 27 28 22 48 38 dq 42 16 - - - - 41 32 49 q q 34 - - - - - 40
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100  Lillehammer HS138  Ruka HS142  Krasnaja Polana HS106  Krasnaja Polana HS106  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Wisła HS134  Zakopane HS134  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Vikersund HS225  Vikersund HS225  Harrachov HS205  Harrachov HS205  Klingenthal HS140  Oberstdorf HS213  Lahti HS130  Kuopio HS127  Trondheim HS140  Oslo HS134  Planica HS215  Planica HS215  punkty
45 - 27 q - 39 - - - - - - - 22 35 - - - - 46 31 31 33 28 30 q - 17
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140  Ruka HS142  Lillehammer HS100  Lillehammer HS138  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Tauplitz HS200  Tauplitz HS200  Wisła HS134  Zakopane HS134  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Willingen HS145  Willingen HS145  Falun HS134  Lahti HS130  Lahti HS130  Kuopio HS127  Trondheim HS140  Oslo HS134  Planica HS139  Planica HS139  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 34 64 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140  Ruka HS142  Ruka HS142  Lillehammer HS138  Lillehammer HS138  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Tauplitz HS225  Wisła HS134  Zakopane HS134  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Willingen HS145  Willingen HS145  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Vikersund HS225  Vikersund HS225  Lahti HS130  Kuopio HS100  Trondheim HS140  Oslo HS134  Oslo HS134  Planica HS225  Planica HS225  punkty
q 38 36 28 21 - - - - 41 29 41 47 18 q 33 - - - - 23 17 q 24 31 32 13 19 39 25 - 95
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140  Lillehammer HS100  Lillehammer HS100  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Willingen HS145  Zakopane HS134  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Trondheim HS140  Vikersund HS225  Vikersund HS225  Vikersund HS225  Lahti HS130  Lahti HS100  Kuopio HS127  Ałmaty HS140  Ałmaty HS140  Wisła HS134  Titisee-Neustadt HS142  Planica HS225  Planica HS225  Planica HS225  punkty
q 40 45 - - 44 48 45 q 36 q - - 28 21 - - - - - - - - - - - - - - 13
Sezon 2016/2017
Ruka HS142  Ruka HS142  Klingenthal HS140  Lillehammer HS138  Lillehammer HS138  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Wisła HS134  Wisła HS134  Zakopane HS134  Willingen HS145  Oberstdorf HS225  Oberstdorf HS225  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Pjongczang HS140  Pjongczang HS109  Oslo HS134  Trondheim HS140  Vikersund HS225  Planica HS225  Planica HS225  punkty
- - - - - - - - - - - - - - q 39 33 25 17 33 41 45 39 q q - 20
Sezon 2017/2018
Wisła HS134  Ruka HS142  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Titisee-Neustadt HS142  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS140  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS140  Tauplitz HS225  Zakopane HS140  Willingen HS145  Willingen HS145  Lahti HS130  Oslo HS134  Lillehammer HS138  Trondheim HS140  Vikersund HS240  Planica HS240  Planica HS240  punkty
1 10 - - 4 7 8 6 4 6 7 31 11 - - 7 34 17 17 23 7 10 568
Sezon 2018/2019
Wisła HS134  Ruka HS142  Ruka HS142  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS142  Predazzo HS135  Predazzo HS135  Zakopane HS140  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Oberstdorf HS235  Oberstdorf HS235  Oberstdorf HS235  Lahti HS130  Willingen HS145  Willingen HS145  Oslo HS134  Lillehammer HS140  Trondheim HS138  Vikersund HS240  Planica HS240  Planica HS240  punkty
19 17 18 30 19 22 20 50 5 26 29 21 28 37 19 22 21 27 24 21 12 18 11 6 20 33 13 15 335
Sezon 2019/2020
Wisła HS134  Ruka HS142  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Klingenthal HS140  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS130  Bischofshofen HS142  Predazzo HS104  Predazzo HS104  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Zakopane HS140  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Willingen HS145  Bad Mitterndorf HS235  Bad Mitterndorf HS235  Râșnov HS97  Râșnov HS97  Lahti HS130  Lahti HS130  Lillehammer HS140  Lillehammer HS140  punkty
10 17 26 29 36 - - 23 dq 22 29 35 21 28 23 46 42 20 12 21 19 - - dq 22 27 24 162
Sezon 2020/2021
Wisła HS134  Ruka HS142  Ruka HS142  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS128  Bischofshofen HS142  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Zakopane HS140  Lahti HS130  Willingen HS147  Willingen HS147  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  Zakopane HS140  Zakopane HS140  Râșnov HS97  Planica HS240  Planica HS240  Planica HS240  punkty
15 17 27 36 28 19 37 28 17 34 17 33 23 18 31 - - - - - - - 20 30 - 113
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Ruka HS142  Ruka HS142  Wisła HS134  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Bischofshofen HS142  Bischofshofen HS142  Bischofshofen HS142  Zakopane HS140  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Willingen HS147  Willingen HS147  Lahti HS130  Lahti HS130  Lillehammer HS140  Oslo HS134  Oslo HS134  Oberstdorf HS235  Oberstdorf HS235  Planica HS240  Planica HS240  punkty
11 42 44 15 15 33 9 31 23 11 44 19 14 37 45 32 34 20 27 22 33 25 38 34 q 34 q 29 179
Sezon 2022/2023
Wisła HS134  Wisła HS134  Ruka HS142  Ruka HS142  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS128  Bischofshofen HS142  Zakopane HS140  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Bad Mitterndorf HS235  Bad Mitterndorf HS235  Willingen HS147  Willingen HS147  Lake Placid HS128  Lake Placid HS128  Râșnov HS97  Oslo HS134  Oslo HS134  Lillehammer HS140  Lillehammer HS140  Vikersund HS240  Vikersund HS240  Lahti HS130  Planica HS240  Planica HS240  punkty
19 q 39 36 q 48 32 38 50 q 34 q - q 40 29 - - - - - - - 47 45 38 47 q 38 32 q - 14
Sezon 2023/2024
Ruka HS142  Ruka HS142  Lillehammer HS98  Lillehammer HS140  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS128  Bischofshofen HS142  Wisła HS134  Zakopane HS140  Willingen HS147  Willingen HS147  Lake Placid HS128  Lake Placid HS128  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Oberstdorf HS235  Oberstdorf HS235  Lahti HS130  Lahti HS130  Oslo HS134  Oslo HS134  Trondheim HS105  Trondheim HS140  Vikersund HS240  Vikersund HS240  Planica HS240  Planica HS240  punkty
47 45 21 48 25 20 25 28 29 42 30 37 26 24 42 q 40 17 10 32 - - 26 32 21 40 30 23 35 20 22 23 143
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140  Lillehammer HS140  Ruka HS142  Ruka HS142  Wisła HS134  Wisła HS134  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Oberstdorf HS137  Garmisch-Partenkirchen HS142  Innsbruck HS128  Bischofshofen HS142  Zakopane HS140  Oberstdorf HS235  Oberstdorf HS235  Willingen HS147  Willingen HS147  Lake Placid HS128  Lake Placid HS128  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Oslo HS134  Vikersund HS240  Vikersund HS240  Lahti HS130  Planica HS240  Planica HS240  punkty
39 38 40 q 45 48 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][30]
Sezon
2011/2012 		Ruka HS142  Harrachov HS142  Willingen HS145  Oberstdorf HS213  Lahti HS97  Planica HS215 
2 7 - - - -
Sezon
2012/2013 		Lillehammer HS 100 (mikst)  Ruka HS142  Zakopane HS134  Willingen HS145  Oberstdorf HS213  Lahti HS130  Planica HS215 
- - - 6 5 5 -
Sezon
2014/2015 		Klingenthal HS140  Zakopane HS134  Willingen HS145  Lahti HS130  Planica HS225 
- - - - 5
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134  Ruka HS142  Titisee-Neustadt HS142  Zakopane HS140  Lahti HS130  Oslo HS134  Vikersund HS240  Planica HS240 
5 3 6 5 5 5 6 5
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134  Zakopane HS140  Lahti HS130  Willingen HS145  Oslo HS134  Vikersund HS240  Planica HS240 
4 5 3 5 2 5 4
Sezon
2019/2020 		Wisła HS134  Klingenthal HS140  Zakopane HS140  Lahti HS130  Oslo HS134 
6 3 4 - 5
Sezon
2020/2021 		Wisła HS134  Zakopane HS140  Lahti HS130  Râșnov HS97 (mikst)  Planica HS240 
5 5 - - 2
Sezon
2021/2022 		Wisła HS134  Bischofshofen HS142  Zakopane HS140  Willingen HS147 (mikst)  Lahti HS130  Oslo HS134 (mikst)  Planica HS240 
5 2 3 - 5 - -
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst)  Zakopane HS140  Willingen HS147 (mikst)  Lake Placid HS128 (duety)  Râșnov HS97 (duety)  Lahti HS130  Planica HS240 
- - - - - 7 7
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety)  Zakopane HS140  Lake Placid HS128 (duety)  Oberstdorf HS235 (duety)  Lahti HS130  Planica HS240 
- 4 - - 5 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[15]
2014/2015 31.
2017/2018 14.
2018/2019 23.
2019/2020 20.
2020/2021 30.
2021/2022 43.
2023/2024 32.

Turniej Czterech Skoczni

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[15]
2011/2012 46.
2014/2015 38.
2015/2016 54.
2017/2018 4.
2018/2019 25.
2019/2020 29.
2020/2021 18.
2021/2022 17.
2022/2023 55.
2023/2024 29.

Raw Air

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[15]
2017 54.
2018 16.
2019 19.
2020 20.
2022 30.
2023 39.
2024 22.

Willingen Five

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[30]
2019 16.
2020 16.

Planica 7

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[30]
2018 7.
2019 13.
2021 33.
2022 42.
2023 37.
2024 20.

Titisee-Neustadt Five

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[30]
2020 22.

Letnie Grand Prix

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[11]
2011 23.
2012 17.
2013 67.
2014 6.
2015 11.
2016 41.
2017 3.
2018 19.
2019 13.
2021 74.
2022 19.
2023 23.
2024 31.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 września 2015 Kazachstan  Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt
2. 26 sierpnia 2017 Japonia  Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt
3. 27 sierpnia 2017 Japonia  Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 września 2015 Kazachstan  Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 133,5 m 134,0 m 265,9 pkt 1. –
2. 26 sierpnia 2017 Japonia  Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 125,5 m 272,4 pkt 1. –
3. 27 sierpnia 2017 Japonia  Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 130,0 m 126,5 m 244,8 pkt 1. –
4. 10 września 2017 Rosja  Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 105,0 m –[i] 118,6 pkt 2. 10,6 pkt Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[29][30]
2011
Wisła HS134  Szczyrk HS106  Zakopane HS134  Hinterzarten HS108  Courchevel HS132  Einsiedeln HS117  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Ałmaty HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
dq 10 16 32 48 q 8 10 9 - - 128
2012
Wisła HS134  Courchevel HS132  Hinterzarten HS108  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Ałmaty HS140  Ałmaty HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
36 9 21 22 - 11 9 40 13 121
2013
Hinterzarten HS108  Wisła HS134  Courchevel HS132  Einsiedeln HS117  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Niżny Tagił HS134  Niżny Tagił HS134  Ałmaty HS140  Ałmaty HS140  Klingenthal HS140  punkty
45 29 q 44 29 24 34 47 24 36 q 18
2014
Wisła HS134  Einsiedeln HS117  Courchevel HS132  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Ałmaty HS140  Ałmaty HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
11 17 13 14 6 5 8 25 14 217
2015
Wisła HS134  Hinterzarten HS108  Courchevel HS132  Einsiedeln HS117  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Czajkowskij HS106  Czajkowskij HS140  Ałmaty HS140  Ałmaty HS140  Hinzenbach HS94  punkty
36 22 15 32 35 - 10 6 10 1 43 217
2016
Courchevel HS132  Wisła HS134  Hinterzarten HS108  Einsiedeln HS117  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Czajkowskij HS140  Czajkowskij HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
30 29 37 39 21 29 10 11 50 43 65
2017
Wisła HS134  Hinterzarten HS108  Courchevel HS132  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Czajkowskij HS140  Czajkowskij HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
48 46 23 1 1 10 2 14 32 332
2018
Wisła HS134  Hinterzarten HS108  Einsiedeln HS117  Courchevel HS135  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Râșnov HS97  Râșnov HS97  Hinzenbach HS94  punkty
6 27 24 20 dq - dq 15 13 98
2019
Wisła HS134  Hinterzarten HS108  Courchevel HS135  Zakopane HS140  Hakuba HS131  Hakuba HS131  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
8 17 38 15 8 4 29 q 146
2021
Wisła HS134  Wisła HS134  Courchevel HS135  Szczuczyńsk HS99  Szczuczyńsk HS99  Czajkowskij HS140  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
- - - - - - 22 39 9
2022
Wisła HS134  Wisła HS134  Courchevel HS135  Râșnov HS97  Hinzenbach HS94  Klingenthal HS140  punkty
22 8 9 - 41 27 74
2023
Courchevel HS132  Courchevel HS132  Szczyrk HS104  Szczyrk HS104  Râșnov HS97  Râșnov HS97  Hinzenbach HS90  Hinzenbach HS90  Klingenthal HS140  punkty
19 20 36 21 18 15 18 18 45 88
2024
Courchevel HS132  Courchevel HS132  Wisła HS134  Wisła HS134  Râșnov HS97  Râșnov HS97  Hinzenbach HS90  Hinzenbach HS90  Klingenthal HS140  punkty
10 10 41 34 21 23 - 21 40 80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[29][30]
2011 Zakopane HS134  Hinterzarten HS108 
8 -
2012 Wisła HS134  Courchevel HS96 (mikst)  Hinterzarten HS108 (mikst) 
5 - -
2014 Wisła HS134 
7
2015 Wisła HS134  Hinterzarten HS108 
8 -
2016 Wisła HS134 
7
2017 Wisła HS134 
9
2018 Wisła HS134  Czajkowskij HS140 (mikst) 
5 1
2019 Wisła HS134  Hinterzarten HS108 (mikst)  Zakopane HS140 
5 2 1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Lotos Poland Tour

edytuj
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj
Sezon Miejsce[30]
2011 32.

Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[30]
2013/2014 31.
2016/2017 85.
2020/2021 11.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 2014 Japonia  Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 128,0 m 123,5 m 249,7 pkt 2. 13,0 pkt Markus Eisenbichler
2. 19 stycznia 2014 Japonia  Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 121,5 m 135,0 m 258,2 pkt 2. 29,6 pkt Markus Eisenbichler
3. 20 lutego 2021 Niemcy  Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 114,5 m 112,5 m 265,6 pkt 3. 4,3 pkt Stefan Hula
4. 21 lutego 2021 Niemcy  Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 111,5 m 109,5 m 268,8 pkt 2. 3,4 pkt Tomasz Pilch

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][30]
Sezon 2013/2014
Rena HS111  Rena HS111  Lahti HS130  Lahti HS130  Engelberg HS137  Engelberg HS137  Courchevel HS96  Courchevel HS96  Sapporo HS100  Sapporo HS100  Sapporo HS134  Sapporo HS134  Iron Mountain HS133  Iron Mountain HS133  Brotterode HS117  Brotterode HS117  Brotterode HS117  Seefeld HS109  Seefeld HS109  Falun HS100  Falun HS100  Zakopane HS134  Zakopane HS134  Niżny Tagił HS134  punkty
- - - - - - - - - 19 2 2 - - - - - - - - - - - - 172
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117  Vikersund HS117  Vikersund HS117  Ruka HS142  Ruka HS142  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Titisee-Neustadt HS142  Titisee-Neustadt HS142  Garmisch-Partenkirchen HS140  Garmisch-Partenkirchen HS140  Sapporo HS100  Sapporo HS137  Sapporo HS137  Bischofshofen HS140  Bischofshofen HS140  Erzurum HS140  Erzurum HS109  Brotterode HS117  Brotterode HS117  Planica HS139  Planica HS139  Iron Mountain HS133  Iron Mountain HS133  Rena HS139  Rena HS139  Zakopane HS134  Zakopane HS134  Czajkowski HS106  Czajkowski HS106  punkty
- - - - - - - - - - - 25 7 33 - - - - - - - - - - - - - - - - 42
Sezon 2020/2021
Ruka HS142  Ruka HS142  Ruka HS142  Engelberg HS140  Engelberg HS140  Innsbruck HS128  Innsbruck HS128  Willingen HS147  Willingen HS147  Willingen HS147  Willingen HS147  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  Brotterode HS117  Brotterode HS117  Zakopane HS140  Zakopane HS140  Czajkowskij HS140  Czajkowskij HS140  punkty
- - - - - - - 4 5 6 13 6 7 3 2 - - - - 371
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[30]
2011 17.
2012 54.
2014 48.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 lipca 2011 Austria  Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 113,5 m 107,5 m 252,8 pkt 3. 6,9 pkt Peter Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

edytuj

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[29][30]
2011
Kranj HS109  Kranj HS109  Stams HS115  Stams HS115  Courchevel HS132  Courchevel HS132  Trondheim HS140  Trondheim HS140  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  punkty
14 55 4 3 - - - - - - 128
2012
Stams HS115  Stams HS115  Kranj HS109  Kranj HS109  Krasnaja Polana HS140  Krasnaja Polana HS140  Kuopio HS127  Kuopio HS127  Lillehammer HS138  Lillehammer HS138  Czajkowskij HS140  Czajkowskij HS140  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  punkty
- - - - 4 26 - - - - - - - - 55
2014
Kranj HS109  Kranj HS109  Wisła HS134  Wisła HS134  Kuopio HS127  Kuopio HS127  Frenštát HS106  Frenštát HS106  Klingenthal HS140  Klingenthal HS140  Stams HS115  Stams HS115  Trondheim HS140  Trondheim HS140  punkty
- - 9 11 - - - - - - - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[30]
2010/2011 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 9 marca 2011 Japonia  Zaō Yamagata K-90 HS-100 100,5 m 94,5 m 261,0 pkt
2. 10 marca 2011 Japonia  Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,0 m 92,5 m 243,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 marca 2011 Japonia  Zaō Yamagata K-90 HS-100 100,5 m 94,5 m 261,0 pkt 1. –
2. 10 marca 2011 Japonia  Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,0 m 92,5 m 243,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[29][30]
Sezon 2010/2011
Villach  Villach  Szczyrbskie Jezioro  Szczyrbskie Jezioro  Örnsköldsvik  Örnsköldsvik  Falun  Falun  Einsiedeln  Einsiedeln  Notodden  Notodden  Szczyrbskie Jezioro  Szczyrbskie Jezioro  Szczyrk  Szczyrk  Kranj  Kranj  Ramsau  Ramsau  Ruhpolding  Ruhpolding  Zaō  Zaō  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1 1 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Skład drużyny: Hiroo Sasaki, Junshirō Kobayashi, Aguri Shimizu i Yoshito Watabe
  2. ↑ Skład drużyny: Hiroyuki Tanaka, Yoshito Watabe, Hiroo Sasaki i Junshirō Kobayashi
  3. ↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  4. ↑ a b Skład zespołu: Junshirō Kobayashi, Daiki Itō, Taku Takeuchi i Noriaki Kasai
  5. ↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Daiki Itō, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  6. ↑ a b Skład zespołu: Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi, Ren Nikaidō i Ryōyū Kobayashi
  7. ↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  8. ↑ a b Skład zespołu: Ren Nikaidō, Naoki Nakamura, Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
  9. ↑ a b c Seria konkursowa została odwołana.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Kaori Iwabuchi i Junshirō Kobayashi
  11. ↑ a b Skład zespołu: Yūmu Harada, Shōtarō Hosoda i Junshirō Kobayashi
  12. ↑ a b Skład zespołu: Yūka Kobayashi i Junshirō Kobayashi
  13. ↑ a b Skład zespołu: Kanta Takanashi, Minato Mabuchi i Junshirō Kobayashi

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Junshiro KOBAYASHI - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-11-18].
  2. ↑ a b Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-18].
  3. ↑ Marcin Iwankiewicz: Kobayashich ci u nich dostatek... Tatsunao Kobayashi w kadrze Japonii na MŚJ w Lahti. sport.tvp.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-13].
  4. ↑ Paweł Baran: PŚ w Wiśle: Junshiro Kobayashi – od autsajdera do lidera. sport.tvp.pl, 2017-11-20. [dostęp 2019-01-13].
  5. ↑ a b c d KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  6. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  7. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  8. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  9. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  10. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  11. ↑ a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang.).
  12. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  13. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  14. ↑ a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  15. ↑ a b c d e f g h i j k KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang.).
  16. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  17. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).
  18. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-06]. (ang.).
  19. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-06-06]. (ang.).
  20. ↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-27]. (ang.).
  21. ↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-06]. (ang.).
  22. ↑ Dominik Formela: J. Kobayashi oraz Takanashi górą w Japonii, Althaus mistrzynią Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-04. [dostęp 2018-05-30].
  23. ↑ Dominik Formela: Kasai nokautuje na Okurayamie!. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2018-05-30].
  24. ↑ Dominik Formela: Takanashi i J. Kobayashi najlepsi na Miyanomori. skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-11-01].
  25. ↑ Dominik Formela: Y. Sato mistrzem Japonii z rekordem skoczni, Takanashi najlepszą kobietą. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-11-01].
  26. ↑ Dominik Formela: Y. Sato podwójnym mistrzem Japonii. skijumping.pl, 2020-10-25. [dostęp 2020-11-01].
  27. ↑ Adam Bucholz: R. Kobayashi i Takanashi mistrzami Japonii na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2021-10-22. [dostęp 2022-06-06].
  28. ↑ Dominik Formela: Ryoyu Kobayashi podwójnym mistrzem Japonii. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-06-06].
  29. ↑ a b c d e f g KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang.).
  30. ↑ a b c d e f g h i j k l m n KOBAYASHI Junshiro 1991.06.11 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-18].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Junshirō_Kobayashi&oldid=75505991”