Jojakin
Jojakin[1], hebr. יְהֹויָכִין\Jehojakin (Jahwe umacnia), również (ur. 616[2], zm. po 562 p.n.e.) − król Judy, panował przez 3 miesiące i 10 dni w 598 r.[3] przed Chr. Dziadek Zorobabela, znanego z odbudowy Świątyni Jerozolimskiej.
 Portret Jojakina w Promptuarii Iconum Insigniorum, XVI wiek | |
| król Judy | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci |
po 562 p.n.e. |
| Ojciec | |
| Matka |
Nechuszta z Jerozolimy |
| Dzieci | |
Nabuchodonozor wziął go do niewoli babilońskiej. Później inny król, Ewil-Merodak, ułaskawił Jojakina ok. roku 561 p.n.e. (na podstawie informacji z Jr 52) i umieścił na swym dworze.
Pojawia się m.in. w 2 Księdze Królewskiej 24,8-16; 25,27 nn. oraz w 2 Księdze Kronik 36,9-10. Znalezione w Babilonie tabliczki klinowe z czasów Nabuchodonozora wymieniają tego władcę w wykazach przydzielanych racji żywieniowych[4].
Przypisy
edytuj- ↑ W 2Krn 36,9 i Mt 1:11-12 (Biblia Warszawska) występuje pod imieniem Jechoniasz, a w 2Krl 24:8 (tamże) jako Jehojachin
- ↑ Według 2Krl 24,8 Jojakin miał 18 lat gdy objął tron
- ↑ Niektórzy historycy datują jego rządy na l. 598-597 p.n.e.
- ↑ H. W. F. Saggs, Wielkość i upadek Babilonii, Warszawa 1973, PIW, s. 133.