Jerzy Ryba

Był synem Henryka Ryby, właściciela żydowskiego teatru Teatru Scala w Warszawie. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim następnie zawodowo pracował jako dziennikarz. Jako recenzent współpracował z tygodnikiem Kino w 1938 był korespondentem tygodnika w Paryżu. Od 1930 pisał teksty piosenek rewiowych, sygnując je jako Jerry. Tłumaczył na język polski teksty piosenek z filmów amerykańskich i niemieckich (m.in. z filmu Karioka). Do najbardziej znanych jego piosenek należą: „Bo to się zwykle tak zaczyna” i „Za późno” (muz. Zygmunt Karasiński, wyk. Olgierd Buczek).

Pod koniec sierpnia 1939 był w Warszawie^[1] i uczestniczył w kursie przeciwgazowym.

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w Białymstoku, skąd w grudniu 1939 powrócił do Warszawy. Od października 1940 przebywał w getcie warszawskim. Pracował w jednym z działów Judenratu. Pisał teksty do żywego dziennika^[2]. Dostarczał aktualnych tekstów satyrycznych i piosenek dla teatru Femina od chwili jego otwarcia w czerwcu 1941.

Okoliczności jego śmierci pozostają nieznane.