Horacio López Salgado

López Salgado pochodzi z miasta Taxco de Alarcón, gdzie zaczynał grę w piłkę w lokalnych zespołach w kategoriach juniorskich i młodzieżowych^[1]. W późniejszym czasie przeniósł się jednak do stołecznego miasta Meksyk, z powodu problemów z pracą swojego ojca. Tam równolegle ze studiami politechnicznymi wciąż interesował się futbolem, a po udanym występie w jednym z turniejów międzyszkolnych udał się na testy do drużyny Club América za namową znajomego, a zarazem brata innego piłkarza Aaróna Padilli. Zakończyły się one pomyślnie, wobec czego młody zawodnik pozostał w ekipie i w sezonie 1967/1968, w spotkaniu z Veracruz, zadebiutował w barwach Amériki w meksykańskiej Primera División, wchodząc na plac gry jako rezerwowy^[2]. W Américe spędził ogółem niecałe cztery lata, zdobywając z zespołem José Antonio Roki dwa trofea – w sezonie 1970/1971 wywalczył swój pierwszy tytuł mistrza Meksyku, a zaraz potem zdobył również krajowy superpuchar – Campeón de Campeones.

W połowie 1971 roku López Salgado przeszedł do klubu Cruz Azul, który właśnie przeniósł swoją siedzibę do stolicy z miasta Jasso w stanie Hidalgo^[2]. Tam już od samego początku musiał rywalizować o miejsce w pierwszym składzie z ówczesną gwiazdą ekipy Octavio Muciño, lecz już po roku jego kosztem zapewnił sobie niepodważalną pozycję w drużynie^[3]. Na początku lat siedemdziesiątych wraz ze skrzydłowymi Fernando Bustosem i Eladio Verą stworzył legendarny atak najlepszej drużyny Cruz Azul w historii, zwanej "La Máquina" ("Maszyna")^[4]. Już w swoim pierwszym sezonie, 1971/1972, zdobył ze swoim klubem mistrzostwo Meksyku, a ponadto zwyciężył w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu – Pucharze Mistrzów CONCACAF oraz zajął drugie miejsce w superpucharze kraju i Copa Interamericana. W rozgrywkach 1972/1973 ponownie osiągnął tytuł mistrzowski, zaś w sezonie 1973/1974 wywalczył z ekipą prowadzoną przez Raúla Cárdenasa swoje czwarte z rzędu mistrzostwo Meksyku, a także dotarł do finału krajowego pucharu – Copa México i wygrał Campeón de Campeones^[5].

W sezonie 1974/1975 López Salgado wywalczył tytuł króla strzelców ligi meksykańskiej, zdobywając 25 goli w 38 spotkaniach^[6]. Dzięki temu został pierwszym graczem w historii, który zdołał odnieść ten sukces, reprezentując barwy Cruz Azul^[7]. Podczas rozgrywek 1978/1979 zdobył za to ze swoją ekipą, trenowaną już wówczas przez Ignacio Trellesa kolejny tytuł mistrza Meksyku. Rok później, w sezonie 1979/1980, zanotował swoje szóste i zarazem ostatnie w karierze mistrzostwo kraju, lecz wówczas nie miał już wówczas tak pewnego miejsca w wyjściowej jedenastce jak poprzednio. Rozgrywki 1980/1981, zwieńczone dla stołecznego zespołu tytułem wicemistrza Meksyku, spędził już w roli głębokiego rezerwowego, zaledwie trzykrotnie pojawiając się na boiskach. Triumfował ponadto ze swoją drużyną w dwóch towarzyskich rozgrywkach w Hiszpanii: w 1979 roku w Torneo de Almería i w 1980 roku w Torneo de Burgos^[5]. Ogółem w barwach Cruz Azul spędził jedenaście lat, zdobywając w tym czasie aż 132 gole. Taki wynik daje mu pozycję drugiego najlepszego strzelca w dziejach drużyny, ustępując jedynie Carlosowi Hermosillo. Jest uznawany za jedną z największych legend w historii klubu; został jednym z nielicznych członków galerii sław Cruz Azul^[2].

W 1982 roku López Salgado został zawodnikiem trzeciego już klubu z siedzibą w mieście Meksyk, właśnie reaktywowanego Club Necaxa. Tam spędził jednak niecały rok – w tym czasie rozegrał zaledwie pięć ligowych meczów, nie potrafiąc przerwać serii niemal trzech lat bez zdobytego gola w Primera División. Piłkarską karierę zakończył w wieku 35 lat, później zajął się szkoleniem juniorów Cruz Azul^[7]. Był opisywany jako bardzo groźny napastnik, wyczekujący na błąd defensywy przeciwnika, czasami występował również na pozycji skrzydłowego. Mimo słabych warunków fizycznych potrafił dobrze grać głową^[8]. Uznawany za jednego z najlepszych napastników w historii meksykańskiej piłki^[4], w swoim rodzinnym Taxco jest symbolem sportu^[2]. Ze 172 golami na koncie zajmuje trzynaste miejsce w tabeli strzelców wszech czasów ligi meksykańskiej^[9].

W reprezentacji Meksyku López Salgado zadebiutował za kadencji selekcjonera Raúla Cárdenasa, 22 grudnia 1968 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z RFN. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił natomiast w dwunastym występie, 15 marca 1970 w wygranym 3:1 sparingu z Peru. W tym samym roku znalazł się w składzie powołanym przez Cárdenasa na Mistrzostwa Świata w Meksyku. Tam był jednak rezerwowym graczem swojej reprezentacji, występując w dwóch z czterech spotkań, w tym w jednym w pierwszym składzie; w fazie grupowej z ZSRR (0:0)^[10] i Salwadorem (4:0)^[11]. Meksykanie, pełniący wówczas rolę gospodarzy, po raz pierwszy w historii na mistrzostwach świata zdołali wyjść z grupy, w której zajęli drugie miejsce, lecz odpadli z mundialu zaraz potem, w ćwierćfinale. Później grał jeszcze w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1974, w których cztery razy wpisywał się na listę strzelców – w meczach z Bermudami (4:0), Hondurasem (1:1) i dwukrotnie z Curaçao (8:0) – jednak meksykańska reprezentacja kosztem Haiti nie zakwalifikowała się na tamten mundial. W 1975 roku wygrał jeszcze z drużyną narodową towarzyski turniej Copa Ciudad de México, a ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na 52 rozegranych meczach, w których strzelił trzynaście bramek.

• Horacio López Salgado w bazie National Football Teams (ang.)
• Horacio López Salgado, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
• Statystyki na MedioTiempo (hiszp.)