Gulussa

Był jednym z trzech synów króla Numidii Masynissy. Brał udział w kilku antykartagińskich poselstwach do Rzymu. Podczas jednego z nich próbował skłonić senat do odrzucenia skarg Kartagińczyków, zarzucających Masynissie zajmowanie należących do Kartaginy terytoriów^[1], ok. 171 p.n.e. przestrzegał Rzymian, iż Kartagińczycy rozbudowują swoją flotę^[2], zaś w 151 p.n.e. informował o przygotowaniach Kartaginy do wojny^[3]. Appian z Aleksandrii pisze o też poselstwie do Kartaginy, na które wyruszył wraz z bratem Micypsą, by zażądać odwołania z wygnania polityków nastawionych przyjacielsko do Numidii. Kartagińczycy nie przyjęli posłów, i zaatakowali ich w drodze powrotnej^[4].

Po śmierci ojca został współrządcą królestwa razem z Micypsą i Mastanabalem. Zgodnie z podziałem dokonanym przez Scypiona Afrykańskiego Młodszego Gulussa otrzymał władzę nad wojskiem i wspierał Rzymian w III wojnie punickiej. W jej trakcie prowadził negocjacje z Hazdrubalem, podczas których z polecenia Scypiona Afrykańskiego Młodszego bezskutecznie oferował mu osobiste bezpieczeństwo w zamian za poddanie miasta^[5][6]. Według Salustiusza zmarł w wyniku choroby (zapewne przed 118 p.n.e.), zostawiając syna o imieniu Massywa, który w momencie dojścia do władzy Jugurty przebywał w Rzymie i zgłosił swoje pretensje do tronu Numidii.

• J.D. Fage, R. Olivier, The Cambridge History of Africa, t. 2, s. 183-184. Cambridge University Press, 1979.
• Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 5.
• Gulussa, w: Brill's New Pauly, t. 5.