Gorączka złota (film)

Gorączka złota (tytuł oryginalny The Gold Rush) – amerykańska niema komedia filmowa z 1925 roku w reżyserii Charliego Chaplina, będąca jednym z jego najsłynniejszych filmów.

Gorączka złota

The Gold Rush

Gatunek	komedia, niemy
Data premiery	26 czerwca 1925
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	69 min
Reżyseria	Charles Chaplin
Scenariusz	Charles Chaplin
Główne role	Charles Chaplin, Mack Swain, Tom Murray, Georgia Hale, Henry Bergman, Malcolm Waite
Muzyka	Richard Wagner, Max Terr, Charles Chaplin
Zdjęcia	Roland Totheroh
Scenografia	Charles D. Hall
Montaż	Charles Chaplin
Produkcja	Charles Chaplin
Budżet	923 000 $
Multimedia w Wikimedia Commons

Akcja filmu toczy się w 1898 roku podczas gorączki złota w Klondike. Chaplin gra typową dla siebie postać trampa (włóczęgi), który poszukuje szczęścia w Klondike. Wyrusza na poszukiwanie złota. Trafia przypadkiem do chaty przestępcy - Czarnego Larsena. Z opresji wybawia go inny poszukiwacz złota - Wielki Jim, który także przypadkiem trafia do chaty bandyty. Po opuszczeniu chaty poznaje grającą na jego uczuciach Georgię. Następnie tramp wraz z Jimem – dzięki łutowi szczęścia – odnajdują złoto i wracają statkiem jako milionerzy. Tam tramp spotyka Georgię, która nie znalazła przez ten czas powodzenia^[1][2].

Film Gorączka złota – jak inne dzieła Chaplina – wyraża głębokie humanistyczne wartości. Chaplin zaprezentował w nim też liczne, oryginalne gagi, które przeszły do historii kina, m.in. sen o balecie bułeczek czy ucztę zgłodniałych bohaterów, podczas której jedzą oni buty. W bibliografii historii kina dzieło Chaplina jest zgodnie oceniane jako arcydzieło gatunku, które łączy w sobie komedię z historią miłosną^[3][4]. Gorączka złota została wpisana do National Film Registry jako dzieło budujące dziedzictwo kulturowe Stanów Zjednoczonych^[5].