Giuseppe Bergomi
Giuseppe Bergomi (ur. 22 grudnia 1963 w Mediolanie) – włoski piłkarz grający jako obrońca.
| ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1963 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
184 cm | |||||||||||||||
| Pozycja | ||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Przez całą swoją karierę związany z Interem Mediolan.
Kariera klubowa
edytujW pierwszym zespole zadebiutował w styczniu 1980 roku w spotkaniu Pucharu Włoch przeciwko Juventusowi[1]. Ówczesny trener klubu Eugenio Bersellini, który odważnie stawiał na Włocha – początkowo Bergomi występował jako prawy obrońca z czasem został przeniesiony na środek defensywy[1]. W trakcie dziewiętnastu lat gry dla klubu Interu przeżył wiele zawirowań – prowadziło go dziewiętnastu szkoleniowców, klub miał trzech właścicieli, a gra Nerazzurrich często odbiegała od oczekiwań kibiców – mimo to, Bergomi pozostawał związany z klubem.
Decyzję o zakończeniu kariery podjął w 1999 roku, kiedy to nowy trener klubu – Marcello Lippi zakomunikował, że zamierza na jego pozycję ściągnąć francuza Laurenta Blanca, a jego nie widzi w swoich planach kadrowych[1].
Łącznie w barwach Interu rozegrał 758 spotkań – zajmuje drugie miejsce w rankingu wszech czasów za Javierem Zanettim – zdobył jedno Scudetto (1988/89), jeden Puchar Włoch (1981/82), jeden Superpuchar Włoch (1989) oraz trzy Puchary UEFA (1990/91, 1993/94, 1997/98).
Od 1992 do 1999 roku pełnił funkcje kapitana zespołu.
Kariera reprezentacyjna
edytujW reprezentacji Włoch debiutował tuż przed mistrzostwami świata w Hiszpanii, w kwietniu 1982 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom Zachodnim (0:1)[1][2].
Na mistrzostwach świata 1982 początkowo pełnił funkcję rezerwowego Fulvio Collovatiego[1]. Swój pierwszy mecz rozegrał w decydującym spotkaniu drugiej fazy grupowej przeciwko Brazylii (3:2) – od tego momenty nie stracił już w miejsca w wyjściowej jedenastce występując w spotkaniach przeciwko Polsce w półfinale (2:0) i Niemcom Zachodnim w zwycięskim finale (3:1). W trakcie turnieju, zawodnik nosił czarne, gęste wąsy, przez co, pomimo zaledwie osiemnastu lat zyskał pseudonim Lo Zio (wujek).
Cztery lata później na mistrzostwach świata 1986 Włosi odpadli w 1/8 finału, a Bergomi rozegrał trzy spotkania. Na mistrzostwach świata 1990 był kapitanem reprezentacji Włoch, która zdobyła brązowy medal – Bergomi rozegrał wszystkie spotkania w pełnym wymiarze czasowym. Po nieudanych dla Squadra Azzurra eliminacjach do mistrzostwach Europy 1992 obrońca zniknął z kadry na kilka lat – wrócił do niej dopiero tuż przed mistrzostwami świata 1998 we Francji, gdzie rozegrał trzy spotkania.
Pomimo udziału w czterech turniejach o mistrzostwo świata – Bergomi nigdy nie rozegrał spotkania w eliminacjach do tego turnieju[3].
Bergomi jest również brązowym medalistą mistrzostw Europy 1988 – był to jedyny turniej Euro, na jakim zagrał.
Sukcesy
edytujKlubowe
edytujInter Mediolan
- Serie A: 1988/89
- Puchar Włoch: 1981/82
- Superpuchar Włoch: 1989
- Puchar UEFA: 1990/91, 1993/94, 1997/98
Reprezentacyjne
edytujWłochy
- Mistrzostwo świata: 1982
- Brązowy medal mistrzostw świata: 1990
Indywidualne
edytuj- FIFA 100: 2004
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e l, Giuseppe Bergomi – Inter Mediolan [online], intermediolan.com [dostęp 2021-07-04] (ang.).
- ↑ Niemiecka Republika Demokratyczna - Włochy, 14 kwi 1982 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2021-07-04].
- ↑ 161385360554578, Football trivia: How Bergomi played in four World Cups but NOT ONE qualifier [online], talkSPORT, 13 października 2016 [dostęp 2021-07-04] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Giuseppe Bergomi w bazie National Football Teams (ang.)
- Statystyki klubowe i reprezentacyjne
- Giuseppe Bergomi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-17].