Georges Aperghis

Studiował muzykę serialną w Domaine Musical, muzykę konkretną u Pierre'a Schaeffera i Pierre'a Henry'ego. Współpracował z Xenakisem^[1]. Założył muzyczno-teatralną grupę ATEM (Atelier Théâtre et Musique).

Znany jest głównie z twórczości w dziedzinie eksperymentalnego teatru muzycznego oraz muzyki kameralnej.

Od 1963 mieszka we Francji, w Paryżu^[2]. Jest kompozytorem rezydentem w Strasburgu.

• Il gigante golia (1975/1990) na głos i orkiestrę
• Histoire de loups (1976) – opera
• Sextuor 'L'Origine des espèces' (1992) opera na 4 głosy żeńskie i wiolonczelę
• Die Hamletmaschine-oratorio (2000) – oratorium na chór i orkiestrę z solistami
• Avis de tempête (2005) – opera na zespół kameralny i muzykę elektroniczną

• Récitations (1977–1978) na głos solo
• Le Corps à Corps (1978) na perkusję i zarb
• En un tournemain (1987) na altówkę solo
• Cinq Couplets (1988) na głos i klarnet basowy
• Triangle carré (1989) na kwartet smyczkowy i trzech perkusistów
• Simulacre (1991–1995) cykl 5 utworów na głos i mały zespół kameralny
• Crosswind (1997) na altówkę i kwartet smyczkowy
• Volte-face (1997) na altówkę solo
• Rasch (2001) na skrzypce i altówkę

•   Antoine Gindt: Aperghis, Georges. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2001-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)]. via Oxford University Press. (ang.).
• Aperghis, Georges. [w:] 62. Warszawska Jesień [on-line]. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)].

• Georges Aperghis w bazie AllMusic (ang.)