Samochód cieszył się wielką popularnością. W październiku 1993 odbyło się wprowadzenie auta do sprzedaży europejskiej, wraz z huczną oprawą, która przyciągnęła do salonów ponad 3 miliony klientów i zaowocowała złożeniem 100.000 zamówień w ciągu trzech dni.[1]
W 1995 roku pojazd otrzymał tytuł Samochodu Roku[1][2]. W tym samym roku był najczęściej kupowanym samochodem europejskim z wynikiem 166.132 sprzedanych egzemplarzy.
Wyprodukowano łącznie 3,429 miliona sztuk Punto I generacji[3].
Dostępna była usportowiona wersja Punto I wyposażona w turbodoładowany silnik 1.4 o mocy 136 KM, który pozwalał na rozwinięcie maksymalnej prędkości ponad 200 km/h i przyśpieszenie do pierwszych 100 km/h w 7,9 sekundy.
Klienci od 1994 roku mogli również zamówić wersję kabriolet zaprojektowaną przez Bertone. Pojazd posiadał elektrycznie składany dach (w wersjach SX i ELX) i był wówczas jednym z najtańszych samochodów tego typu na świecie. Od kwietnia 1994 do czerwca 1999 roku wyprodukowano około 55 000 egzemplarzy modelu
Fiat Punto II – tyłFiat Punto II w wersji trzydrzwiowejFiat Punto II po liftinguFiat Punto II – tył po liftinguFiat Punto II Abarth
Fiat Punto II został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 1999 roku.
Pojazd został opracowany zgodnie z ówczesną filozofią marki zwaną 6x2 oznaczającą, że pojazd skonstruowany ma być tak aby jedna płyta podłogowa i struktura nadwozia służyła dwóm modelem z rzędu, produkowanym przez 6 lat każdy. Zmiany były jednak gruntowne - oprócz elementów stylizacji pojazdu zewnętrznych oraz wewnętrznych i wyposażenia skupiono się także na wzmocnieniu odporności zderzeniowej. Samochód uzyskał 4 gwiazdki w teście Euro NCAP (poprzednik - tylko 2).
Przy okazji premiery pojazdu zaprezentowano również prototypowego Fiata Wish, z nadwoziem podobnym do tego zastosowanego w Peugeocie 206 CC[4]. Model ten został stworzony przez Pininfarinę dla uczczenia stulecia marki Fiat[5]. W 2001 roku wprowadzono na rynek wersje z bezstopniową przekładnią CVT.
Wyprodukowano łącznie 2,96 miliona Punto II generacji[3].
W 2003 roku auto przeszło facelifting. Zmieniony został m.in. pas przedni w którym zastosowano m.in. nowe reflektory, atrapę chłodnicy oraz zderzaki, a także inne światła tylne[6]. Przy okazji liftingu wprowadzono nowy silnik benzynowy o pojemności 1.4 16V i mocy 95 KM, a także silnik wysokoprężny o pojemności 1.3 l wykonany w technologii Multijet i mocy 70 KM. Wersję HGT wzbogaciła również odmiana z silnikiem diesla 1.9 Multijet 8v o mocy 100 KM (74 kW) przy 4000 obr./min rozpędzająca Punto w 9,6s 0–100 km/h.
Dostępna była także usportowiona wersja pojazdu oznaczona jako HGT. Wyposażono ją w silnik o pojemności 1,8 litra znanym z m.in. Fiata Barchetta. Posiada on moc 131 KM i rozpędza samochód do pierwszych 100 km/h w 8,6 sekundy, natomiast prędkość maksymalna wynosi 205 km/h. Zawieszenie pojazdu zostało usztywnione względem podstawowych odmian, zmieniła się także nieco stylizacja zewnętrzna samochodu. Wyposażenie względem innych odmian było dość bogate, obejmowało m.in. 4 poduszki powietrzne, wspomaganie układu kierowniczego, centralny zamek, elektrycznie regulowane szyby przednie, ABS, a także felgi aluminiowe i klimatyzacje manualną. Opcjonalnie mogliśmy zakupić m.in. elektrycznie otwierany dach czy nawet system nawigacji satelitarnej[7].
W 2005 roku pomimo pojawienia się następcy auta - Fiata Grande Punto, kontynuowano sprzedaż drugiej generacji pojazdu. Produkcja została przeniesiona do Serbii. Samochód został przeznaczony na wschodzące rynki, gdzie był sprzedawany pod nazwą Punto Classic równolegle z nowym modelem[8].
Od października 2005 roku pojazd produkowany był na zasadach licencji przez serbskie zakłady Zastava w Kragujevacu, jako Zastava 10[9]. W związku z pracami modernizacyjnymi w fabryce Zastavy produkcję modelu zakończono w listopadzie 2008 roku. 30 marca 2009 roku po zakończeniu pierwszego etapu modernizacji zakładów, rozpoczęto znów wytwarzanie pojazdu pod marką Fiat Punto Classic. 25 marca 2011 roku ponownie zakończono produkcję auta[10]. W 2013 roku z powodu dużego zainteresowania modelem na Bałkanach jeszcze raz wznowiono jego wytwarzanie[11].
Fiat Grande Punto w wersji pięciodrzwiowej – tyłFiat Grande Punto w wersji trzydrzwiowej – tyłAbarth Grande Punto (odmiana usportowiona)Fiat Linea (odmiana sedan)
Fiat Grande Punto został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany w 2005 roku[12] na Salonie Samochodowym we Frankfurcie.
Samochód został zbudowano jako pierwszy na platformie GM Fiat SCCS, dzielonej m.in. z Oplem Corsą D[12]. Stylistyka nadwozia zaprojektowana została przez włoskie studio stylistyczne Italdesign pod wodzą Giorgetto Giugiaro przy współpracy z Centro Stile Fiat. Model, wyglądem nawiązuje do modeli z historii włoskiej motoryzacji, m.in. przednimi reflektorami podobnymi do tych wykorzystywanych w modelach Maserati, a także wąskimi tylnymi światłami umieszczonymi w słupkach podobnie jak w poprzednich generacjach pojazdu[13]. Początkowo samochód oferowany był jako 3-drzwiowy hatchback.
W 2006 roku na rynek wprowadzono wersję 5-drzwiową pojazdu[12].
W 2007 roku zaprezentowano wersję sedan oferowaną jako model Linea. W tym samym roku na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie zadebiutowała również usportowiona wersja pojazdu sprzedawana pod marką Abarth Grande Punto.
W 2006 roku Grande Punto otrzymało maksymalną ocenę pięciu gwiazdek w testach zderzeniowych Euro NCAP (pięć gwiazdek za bezpieczeństwo pasażerów, trzy gwiazdki za ochronę dzieci i kolejne trzy gwiazdki za ochronę pieszych) - stanowiło to wówczas najlepszy wynik w segmencie.
Samochód zdobył liczne nagrody europejskie - m in. prestiżową niemiecką Złotą Kierownicę przyznawaną przez gazetę Bild am Sonntag, nagrodę Auto Europa we Włoszech i oraz nagrodę dla najlepszego samochodu miejskiego we Francji.[2]
Na rynki Ameryki Południowej trafił samochód bardzo zbliżony wyglądem do Grande Punto (pod nazwą Punto) produkowany w Betim w Brazylii. Była to jednak pojazd różniący się konstrukcyjnie od europejskiego, określany przez Fiata jako Projekt 310[14]. Samochód powstawał na platformie brazylijskiego Fiata Palio, co obniżyło koszty. Auto miało inne niż w Europie elementy zawieszenia i podwyższony prześwit. Poziom wyposażenia Punto z zakresu bezpieczeństwa został także zmieniony wobec samochodu z Włoch. Poduszki powietrzne i ABS były opcjonalne w tańszych wersjach, a nie seryjne, jak w Europie[15].
W Brazylii dostępna była tylko wersja pięciodrzwiowa. Samochody te wyposażone zostały w niedostępne w Europie silniki 1.4 8V o mocy 85 KM oraz silnik General Motors 1.8 o mocy 115 KM. Z czasem debiutowały również sprowadzane z Włoch 1.4 T-Jet o mocy 152 KM czy też silniki 1.6 16v (117 KM) i 1.8 16v (132 KM) z serii e-TorQ[16]. Wszystkie jednostki napędowe, poza 1.4 T-Jet, były na tamtejszym rynku typu flexi-fuel[17] - mogły być zasilane benzyną, jak i alkoholem.
Brazylijskie Punto miało restyling podobnie jak w Europie - do wersji Punto Evo. Na rynku brazylijskim miało dość wysoką cenę i nie odniosło spodziewanego sukcesu. Produkcję zakończono w 2017 roku zastępując Punto Evo modelem Fiat Argo.
W Indiach samochód został zaprezentowany w styczniu 2008 roku, sprzedaż rozpoczęła się w czerwcu 2009. Grande Punto na rynek Indyjski jest produkowane przez spółkę joint venture Fiata i Tata Motors - Fiat India Automobiles w Ranjangaon koło miasta Pune. Także bazowała na wersji uproszczonej podwozia (serii 310), innej niż europejska i sprzedawana była tam pod nazwą Punto. Wytwarzana była również tamtejsza wersja Fiata Linea (sedan). Na bazie obu tych konstrukcji, we współpracy z Fiatem, zaprojektowano indyjskiego sedana Tata Indigo Manza.
W 2014 roku zaprezentowano w Indiach uterenowioną wersję Punto - Fiat Avventura. W tym samym roku zrestylingowano indyjskie Punto zmieniając nazwę na Punto Evo - inne zewnętrznie niż wersja europejska[18]. W 2016 roku ukazał się w Indiach zaskakujący defacelifting samochodu pod nazwą Punto Pure[19] - powrót do pierwotnej formy projektu Giugiaro (z 2005) - sprzedawany równolegle z Punto Evo jako tańsza, uproszczona alternatywa.
W Australii Fiat wprowadził do sprzedaży model Grande Punto w lipcu 2006 roku - był to pierwszy Fiat oferowany tam od 1989 roku. W 2009 roku samochód wycofano z rynku ze względu na niską sprzedaż, aczkolwiek powrócił znów do salonów w 2013 roku. We wrześniu 2015 roku Grande Punto zostało definitywnie wycofany z Australii.
W Meksyku samochód debiutował w listopadzie 2006 roku. W gamie producenta pojazd znalazł się nad Fiatem Palio. Początkowo był sprzedawany tylko z silnikiem 1.4 16V z 6 biegową manualną skrzynią biegów i w dwóch wersjach wyposażenia Dynamic oraz Sport. W grudniu 2007 roku zadebiutował również silnik 1.4 T-Jet.
W Chile i na Dominikanie samochód debiutował zarówno w wersjach benzynowych jak i wysokoprężnych. W 2006 roku samochód trafił do sprzedaży także w Południowej Afryce.
W połowie 2009 roku zaprezentowana została gruntowanie zmodernizowana odmiana pojazdu - Punto Evo[12]. Fiat Grande Punto oferowany był nadal w sprzedaży jako uzupełnienie oferty marki, jednak w ograniczonej ofercie silnikowej i wyposażeniowej, w stosunku do lat poprzednich. Produkcję europejskiego Grande Punto zakończono w 2012 roku[20].
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Fresh obejmuje m.in. dwie poduszki powietrzne, system ABS z EBD, centralny zamek, elektrycznie regulowane szyby przednie, elektryczne wspomaganie kierownicy Dualdrive™ i elektrycznie regulowane lusterka boczne.
Active
1.2 8V (65 KM) 1.4 8V (77 KM) 1.3 MultiJet (75 KM)
Bogatsza wersja Active względem wersji Fresh dodatkowo wyposażona jest w m.in. kolumnę kierowniczą z regulacją w dwóch płaszczyznach, kierownicę i gałkę zmiany biegów obszyte skórą, pełnowymiarowe koło zapasowe i instalację radiową z 6 głośnikami i anteną.
Dynamic
1.4 8V (77 KM) 1.4 StarJet (95 KM) 1.3 MultiJet (90 KM)
Kolejna w hierarchii wersja - Dynamic względem wersji Active została dodatkowo wyposażona w m.in. centralny zamek z pilotem, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka boczne, światła przeciwmgielne i radio z CD i MP3 (6 głośników).
Emotion
1.6 MultiJet (120 KM)
Topowa wersja Emotion została względem wersji Dynamic dodatkowo wyposażona w m.in. kurtyny powietrzne, system ESP, aluminiowe felgi 15 cali i system Blue&Me.
Sport
1.4 T-Jet (120 KM) 1.9 MultiJet (130 KM)
Wersja Sport o usportowionym wyglądzie względem wersji Dynamic została dodatkowo wyposażona w m.in. chromowaną końcówkę rury wydechowej, sportowe zegary, spojler tylny, boczne i kurtynowe poduszki powietrzne, a także 17-calowe aluminiowe felgi.
W 2009 roku po debiucie Punto Evo zastąpiły je:
Fresh
1.2 8V (65 KM)
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Fresh obejmuje m.in. dwie poduszki powietrzne, system ABS z EBD, centralny zamek, elektrycznie regulowane szyby przednie, elektryczne wspomaganie kierownicy Dualdrive™ i elektrycznie regulowane lusterka boczne.
Actual
1.4 8V (77 KM) 1.3 MultiJet (75 KM)
Bogatsza wersja Actual względem wersji Fresh jest dodatkowo wyposażona w m.in. kolumnę kierowniczą z regulacją w dwóch płaszczyznach, homologację 5-osobową i instalację radiową z 6 głośnikami i anteną.
Wyposażenie wersji Estiva względem wersji Active dodatkowo obejmuje m.in. centralny zamek z pilotem, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka, oraz klimatyzacje manualną.
Estiva Blue&Me
1.4 8V (77 KM) 1.3 MultiJet (75 KM) (tylko 5-drzwi)
Bogatsza wersja Estiva Blue&Me względem wersji Estiva dodatkowo wyposażona jest w m.in. system Blue&Me, oraz radio z CD i MP3 (6 głośników).
Energy
1.4 8V (77 KM) (tylko 3-drzwi)
Wyposażenie sportowo stylizowanej wersji Energy względem wersji Active dodatkowo obejmuje m.in. spojler tylny, sportowe zegary, centralny zamek z pilotem, komputer pokładowy, klimatyzacje manualną i 15-calowe felgi aluminiowe.
W 2009 roku po debiucie Punto Evo ograniczono je do dwóch:
Estiva
1.2 8V (65 KM) (tylko 5-drzwi)
Wyposażenie wersji Estiva względem wersji Active dodatkowo obejmuje m.in. centralny zamek z pilotem, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka, oraz klimatyzacje manualną.
Estiva Blue&Me
1.4 8V (77 KM) (tylko 5-drzwi)
Bogatsza wersja Estiva Blue&Me względem wersji Estiva dodatkowo wyposażona jest w m.in. system Blue&Me, oraz radio z CD i MP3 (6 głośników).
Fiat Punto Evo w wersji pięciodrzwiowej – tyłFiat Punto Evo w wersji trzydrzwiowej – tyłAbarth Punto EvoFiat Punto Evo – wnętrze
Fiat Punto Evo został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2009 roku.
Punto Evo to model Grande Punto po liftingu[21]. W stosunku do modelu Grande Punto, auto otrzymało zupełnie nowy przód. Zmienione zostały m.in. przednie i tylne reflektory, zderzaki oraz atrapa chłodnicy. Zastosowano także nowy wzór deski rozdzielczej[22], która wyposażona została w nowe zegary, siedzenia oraz oprzyrządowanie, a także wprowadzono nowe jednostki napędowe spełniające normy emisji spalin Euro 5[23].
W 2010 roku wprowadzono do sprzedaży usportowioną wersję Abarth Punto Evo, która była oferowana ze 165 KM doładowanym silnikiem, wykonanym w technologii MultiAir, lub w wzmocnionej wersji (EsseEsse), w której silnik osiągał 180 KM.
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. 3 poduszki powietrzne, system ABS, elektryczne sterowanie szyb przednich, komputer pokładowy oraz wspomaganie kierownicy. W zależności od wyboru wersji wyposażeniowej, pojazd opcjonalnie wyposażyć można m.in. w zamek centralny sterowany pilotem, klimatyzację oraz podgrzewane i elektrycznie sterowane lusterka zewnętrzne z czujnikiem temperatury, światła przeciwmgłowe, skórzaną kierownicę i gałkę dźwigni zmiany biegów, radioodtwarzacz CD/MP3, system Blue&Me, dwustrefową klimatyzację automatyczną, czujniki parkowania, system ESP i ASR, system Hi-Fi z subwooferem oraz panoramiczny dach[22].
Fiat Punto 2012 został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2011[24].
Samochód jest zmodernizowanym modelem Punto Evo i jednocześnie trzecią europejską formą modelu Grande Punto (199). Przemodelowany został przód pojazdu oraz jednostki napędowe[25].
W 2014 roku wzbogacono gamę napędową silnikową, o mocniejszą wersję silnika 0.9 TwinAir, miała ona 105 KM (zamiast 85).
W 2017 roku dokonano ponownego testu bezpieczeństwa, wykonanego przez organizację Euro NCAP. Samochód otrzymał wówczas najgorszy wynik w historii – 0 gwiazdek. Dziwić może fakt, że praktycznie ten sam samochód przed dwunastoma laty, otrzymał 5 gwiazdek. Otrzymanie 0 gwiazdek mogło być wynikiem m.in. braku bocznych poduszek powietrznych i nowoczesnych systemów bezpieczeństwa w podstawowej wersji. Ochronę dorosłych pasażerów, dzieci i pieszych oceniono tylko na dwie gwiazdki w pięciostopniowej skali[26]. Przyczyniło się to do decyzji o zakończeniu produkcji samochodu w Europie w sierpniu 2018.
W latach 2005–2018 wyprodukowano łącznie 2,67 miliona egzemplarzy Grande Punto, Punto Evo i Punto 2012[3].
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Fresh obejmuje m.in. dwie poduszki powietrzne, systemy ABS, EBD i BAS, centralny zamek, elektrycznie sterowane szyby przednie, kolumnę kierowniczą z regulacją w dwóch płaszczyznach, światła do jazdy dziennej i elektryczne wspomaganie kierownicy Dualdrive™.
Bogatsza wersja Estiva dodatkowo wyposażona jest w m.in. instalację radiową z 6 głośnikami i anteną, centralny zamek z pilotem, klimatyzację manualną i elektrycznie regulowane lusterka zewnętrzne.
Kolejna w hierarchii wersja - Easy dodatkowo została wyposażona w m.in. dymione reflektory przednie, kierownicę i gałkę zmiany biegów pokryte skórą, radio z 6 głośnikami, CD i MP3 i kurtyny powietrzne.
Fiat Punto Evo 2014 został zaprezentowany po raz pierwszy w sierpniu 2014 roku w Indiach.
Ten wariant Punto to model Punto Evo po drugiej modernizacji, którą przeprowadzono specjalnie z myślą o rynku indyjskim. Auto otrzymało wiele elementów znanych z prototypu o nazwie Adventura[27].
Całkowicie zmodyfikowany był przód z nowymi reflektorami, maską, atrapą chłodnicy oraz zderzakiem. Z tyłu pojazdu zmieniono m.in. klosze lamp, które zostały wyposażone w diody LED, a w tylnym zderzaku zamontowano chromowaną listwę[28]. W lusterkach zewnętrznych umieszczone zostały kierunkowskazy[29]. We wnętrzu zmieniono jedynie kolorystykę.
Produkcja samochodu zakończyła się w listopadzie 2018 roku. Nie przewidziano następcy[30].
21 października 2014 roku debiutował crossover na bazie indyjskiego Punto Evo. Samochód miał być konkurentem dla takich samochodów jak Volkswagen CrossPolo czy też Ford EcoSport[31].
W sierpniu 2015 roku producent zdecydował się wprowadzić na rynek usportowioną wersję pojazdu sygnowaną logiem Abarth. Samochód wyposażono w silnik 1.4 T-Jet o mocy 145 KM z 5-biegową manualną skrzynią biegów, zaszły także zmiany w nadwoziu i wnętrzu pojazdu.
Produkcja Punto na rynkach europejskim i indyjskim zakończyła się w 2018 roku bez przewidzianego następcy[32]. W połowie 2020 roku deklaracje producenta, koncernu Stellantis głosiły, że nowe auto pod nazwą Punto jest planowane na 2022 rok. Deklaracje te nie sprawdziły się.