[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Dmitrij Pieskow

rosyjski dyplomata, tłumacz i turkolog

Dmitrij Siergiejewicz Pieskow, ros. Дмитрий Сергеевич Песков (ur. 17 października 1967 w Moskwie) – rosyjski dyplomata, tłumacz, turkolog, od maja 2012 rzecznik prasowy prezydenta Federacji Rosyjskiej, Władimira Putina[1].

Dmitrij Pieskow
Дмитрий Песков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dmitrij Siergiejewicz Pieskow

Data i miejsce urodzenia

17 października 1967
Moskwa

Rzecznik prasowy prezydenta Federacji Rosyjskiej
Okres

od 22 maja 2012

Małżonek

1. Anastasija Budionnaja (1988–1994)
2. ​Jekatierina Sołocynska (1994–2012)
3. Tatjana Nawka (od 2015)

Poprzednik

Natalja Timakowa

Odznaczenia
Order Honoru Order Przyjaźni Order „Manas” Order Gwiazdy Polarnej (Mongolia) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy

Wczesne życie i edukacja

edytuj

Jego ojcem był rosyjski dyplomata, były ambasador w Pakistanie, Siergiej Pieskow. W 1989 r. ukończył studia na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym im. M.W. Łomonosowa, w Instytucie Azji i Afryki. W tym samym roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Kariera

edytuj

W 1990 r. został wysłany na placówkę dyplomatyczną w Ankarze (w Turcji) jako asystent administracyjny. Następnie zajmował stanowiska attaché i trzeciego sekretarza w ambasadzie.

W 2000 r. powrócił do Rosji i rozpoczął pracę w biurze prasowym prezydenta Rosji, gdzie w latach 2004–2008 był zastępcą rzecznika prasowego. W maju 2012, gdy Władimir Putin ponownie został prezydentem, objął stanowisko rzecznika, zastępując Natalję Timakową[2].

Po inwazji Rosji na Ukrainę został objęty sankcjami ze strony Stanów Zjednoczonych[3].

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

W 2015 r. ożenił się z rosyjską łyżwiarką figurową, Tatjaną Nawką, z którą ma córkę Nadieżdę[9]. Z dwóch poprzednich małżeństw ma czwórkę dzieci. Z pierwszego syna Nikołaja[10], z drugiego córkę Jelizawietę[11][12] oraz synów Mika i Dieniego[13].

Pieskow, poza językiem rosyjskim, biegle włada językiem angielskim, arabskim i tureckim[14].

Przypisy

edytuj
  1. Persons ∙ Directory ∙ President of Russia [online], kremlin.ru [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  2. Chris Baldwin, Putin begins forming prime ministerial team [online], reuters.com, 25 kwietnia 2008 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  3. Rzecznik Kremla i "kucharz Putina" objęci nowymi sankcjami [online], polsatnews.pl, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  4. Указ президента Российской Федерации от 6 августа 2007 года № 1028 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  5. Указ президента Российской Федерации от 22 ноября 2003 года № 1382 «О награждении государственными наградами Российской Федерации». [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  6. Le onorificenze della Repubblica Italiana. quirinale.it. [dostęp 2023-06-13]. (wł.).
  7. Указ Президента КР от 16 июня 2017 года УП № 115 "О награждении государственными наградами Кыргызской Республики". Централизованный Банк Данных Правовой Информации Кыргызской Республики. [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  8. Монголия вручила орден пресс-секретарю Путина. baikal-daily.ru. [dostęp 2023-06-13]. (ros.).
  9. Rimma Achmirowa, Wiktorija Katajewa, Jelena Milczanowska, Дмитрий Песков и Татьяна Навка сыграют свадьбу повторно? [online], sobesednik.ru, 21 lipca 2015 [dostęp 2022-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-03] (ros.).
  10. Martin Evans, Son of Vladimir Putin’s press chief has assets frozen as 370 more Russians face sanctions [online], telegraph.co.uk, 15 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  11. Anna Łozinska, Jurij Woroncow, «Мне смешно, когда говорят, что я должна жить в России» [online], gazeta.ru, 6 marca 2017 [dostęp 2022-03-25] (ros.).
  12. Simon Taylor, Daughter of Putin spokesman Dmitry Peskov working for far-Right French MEP in Brussels [online], telegraph.co.uk, 25 lutego 2019 [dostęp 2022-03-25] (ang.).
  13. Mychajło Tkacz, Tamara Kudriawczenko, “Діти агресора”. УП знайшла сина Пєскова в Парижі [online], pravda.com.ua, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (ukr.).
  14. TASS, Биография Дмитрия Пескова [online], tass.ru, 16 października 2017 [dostęp 2022-03-25] (ros.).