Corinne Suter

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Corinne Suter pojawiła się 17 listopada 2009 roku w Zinal, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w supergigancie. Już rok później wywalczyła brązowy medal w kombinacji, podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie Norweżki: Ragnhild Mowinckel oraz Annie Winquist. Podczas rozgrywanych w 2013 roku mistrzostw świata juniorów w Québecu zdobyła srebrny medal w supergigancie. Rozdzieliła tam na podium Austriaczki: Stephanie Venier i Rosinę Schneeberger. Największe sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła jednak na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, gdzie zwyciężyła w zjeździe i supergigancie, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 2011 roku w Aspen, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 5 grudnia 2014 roku w Lake Louise, zajmując 30. miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 23 lutego 2019 roku w Crans Montana, gdzie rywalizację w zjeździe ukończyła na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją jedynie Włoszka Sofia Goggia i Austriaczka Nicole Schmidhofer. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2019/2020, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz zwyciężyła w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. W sezonie 2020/2021 była druga w klasyfikacji zjazdu i trzecia w supergigancie. W klasyfikacji zjazdu była też druga w sezonie 2021/2022 i trzecia w sezonie 2022/2023.

W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie i osiemnaste w zjeździe. Wystartowała na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczang. Zajęła tam 17. miejsce w supergigancie i 6. lokatę w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Åre zdobyła srebrny medal w zjeździe, gdzie lepsza była tylko Ilka Štuhec ze Słowenii. Ponadto zajęła trzecie miejsce w supergigancie, plasując się za Mikaelą Shiffrin z USA i Sofią Goggią. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobyła złoty medal w zjeździe, wyprzedzając Goggię i jej rodaczkę, Nadię Delago. Ponadto na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel była trzecia w tej samej konkurencji. Tym razem lepsze były kolejna Szwajcarka - Jasmine Flury i Austriaczka Nina Ortlieb.

Nie jest spokrewniona z innymi szwajcarskimi alpejkami: Jasminą i Fabienne Suter^[1].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas	Strata	Zwyciężczyni
17.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:22,24	+1,13	Ester Ledecká
6.	21 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:40,29	+1,07	Sofia Goggia
13.	11 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:13,51	+0,98	Lara Gut-Behrami
1.	15 lutego	2022	Pekin	Zjazd	1:31,87	-	-

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
12.	7 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:32,34	+1,10	Nicole Schmidhofer
18.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:32,85	+1,80	Ilka Štuhec
3.	5 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:04,89	+0,05	Mikaela Shiffrin
DNS2	8 lutego	2019	Åre	Superkombinacja	2:02,13	-	Wendy Holdener
2.	10 lutego	2019	Åre	Zjazd	1:01,74	+0,25	Ilka Štuhec
2.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:25,51	+0,34	Lara Gut-Behrami
1.	13 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:34,27	-	-
18.	18 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant	2:30,66	+4,14	Lara Gut-Behrami
20.	8 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Supergigant	1:28,06	+1,56	Marta Bassino
3.	11 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Zjazd	1:28,03	+0,12	Jasmine Flury

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
20.	1 lutego	2011	Crans-Montana	Zjazd	1:32,11	+2,43	Lotte Smiseth Sejersted
DNF1	3 lutego	2011	Crans-Montana	Slalom	1:40,32	-	Jessica Depauli
9.	5 lutego	2011	Crans-Montana	Supergigant	1:28,23	+1,09	Elena Curtoni
12.	1 marca	2012	Roccaraso	Slalom	1:42,69	+3,97	Stephanie Brunner
7.	3 marca	2012	Roccaraso	Gigant	2:45,02	+1,16	Ragnhild Mowinckel
4.	5 marca	2012	Roccaraso	Supergigant	1:06,99	+0,05	Annie Winquist
3.	8 marca	2012	Roccaraso	Kombinacja	11,66 pkt	+19,37 pkt	Ragnhild Mowinckel
21.	21 lutego	2013	Québec	Slalom	1:52,10	+7,59	Magdalena Fjällström
DNF2	22 lutego	2013	Québec	Gigant	2:22,23	-	Lisa-Maria Zeller
2.	24 lutego	2013	Québec	Supergigant	1:00,89	+0,80	Stephanie Venier
15.	26 lutego	2013	Québec	Zjazd	1:11,18	+1,08	Jennifer Piot
12.	27 lutego	2014	Jasná	Gigant	1:52,86	+3,15	Marta Bassino
2.	2 marca	2014	Jasná	Drużynowo	?	?	Szwecja
1.	3 marca	2014	Jasná	Supergigant	1:14,71	-	-
15.	3 marca	2014	Jasná	Superkombinacja	2:11,34	+2,54	Elisabeth Kappauer
1.	5 marca	2014	Jasná	Zjazd	1:24,19	-	-

• sezon 2014/2015: 117.
• sezon 2015/2016: 29.
• sezon 2016/2017: 33.
• sezon 2017/2018: 34.
• sezon 2018/2019: 18.
• sezon 2019/2020: 4.
• sezon 2020/2021: 8.
• sezon 2021/2022: 9.
• sezon 2022/2023: 12.

1.   Crans-Montana – 23 lutego 2019 (zjazd) – 3. miejsce
2.   Soldeu – 13 marca 2019 (zjazd) – 3. miejsce
3.   Lake Louise – 6 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
4.   Lake Louise – 8 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
5.   Altenmarkt-Zauchensee – 11 stycznia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
6.   Garmisch-Partenkirchen – 9 lutego 2020 (supergigant) – 1. miejsce
7.   Crans-Montana – 21 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
8.   Crans-Montana – 22 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
9.   La Thuile – 29 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
10.   Val d’Isère – 18 grudnia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
11.   Val d’Isère – 19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
12.   Val d’Isère – 20 grudnia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
13.   Sankt Anton – 10 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
14.   Val di Fassa – 26 lutego 2021 (zjazd) – 3. miejsce
15.   Val di Fassa – 27 lutego 2021 (zjazd) – 2. miejsce
16.   Val di Fassa – 28 lutego 2021 (supergigant) – 3. miejsce
17.   Lake Louise – 4 grudnia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
18.   Zauchensee – 16 stycznia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
19.   Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
20.   Lake Louise – 2 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
21.   Lake Louise – 3 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
22.   Lake Louise – 4 grudnia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
23.   Sankt Moritz – 16 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
24.   Kvitfjell – 4 marca 2023 (zjazd) – 3. miejsce

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)