Chiromancja

Zainteresowanie tym tematem rozpoczęło się ok. 5000 lat temu^{[potrzebny przypis]}, a za kolebkę owej sztuki uważane są kraje wschodu: Indie, Chiny, Syria i Egipt.

Obserwując położenie gwiazd na niebie, dostrzeżono podobieństwo linii na dłoniach do linii łączących poszczególne gwiazdy. Przerysowano linie na dłonie i na ich podstawie przepowiadano losy ludzi począwszy od ich urodzenia, aż do późnej starości. Wszystkie wiadomości na ten temat przekazywane były ustnie z pokolenia na pokolenie.

Pierwsze wzmianki o chiromancji w Europie pojawiły się w 1448. Przez następne lata sztuka ta straciła na popularności i powrócono do niej dopiero po 1700.

W późniejszych latach badaniami nad chiromancją zajęli się astrologowie, którzy zauważyli, że na dłoniach oprócz znaków i linii przypominających mapę gwiezdną znajdują się wzgórki, i w ten sposób przypisali każdemu wzgórkowi i palcom dłoni odpowiednie planety.

Każda dłoń rozpatrywana jest oddzielnie, ponieważ według poglądów chiromantów lewa dłoń ma związek z tym co ukryte, a mianowicie z przeznaczeniem człowieka czyli z tym co się w jego życiu wydarza, a na co nie ma wpływu. Na podstawie lewej dłoni określany jest charakter człowieka, jego osobowość, uzdolnienia, wady i zalety, zaś prawa dłoń służy do ustalenia postawy i działania człowieka – ta dłoń została nazwana przez chiromantów dłonią wolnej woli.

Zobacz hasło chiromancja w Wikisłowniku