[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Chorostków

miasto na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 14 lip 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Chorostków[2] (ukr. Хоростків) – miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkiwskim, do 1945[3] w Polsce, w województwie tarnopolskim, w powiecie kopyczynieckim, siedziba gminy Chorostków. Ośrodek przemysłu spożywczego.

Chorostków
Хоростків
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

rejon czortkiwskij

Powierzchnia

10 km²

Wysokość

320 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności


6652[1]

Nr kierunkowy

+380–3557

Kod pocztowy

48244

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chorostków”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chorostków”
Ziemia49°13′N 25°55′E/49,216667 25,916667
Strona internetowa

Historia

edytuj
 
Dawny herb Chorostkowa

Chorostków pierwszy raz wzmiankowano w 1564 roku jako wieś nadaną Jakubowi i Jerzemu Strusom. Jeden z późniejszych właścicieli, Marcin Kalinowski, wybudował tu zamek i w 1632 roku podniósł miejscowość do rangi miasteczka. Następnymi właścicielami Chorostkowa byli Sanguszkowie, a po nich Lewiccy. W XVIII wieku corocznie odbywało się tu 18 targów i jarmarków[4].

W 1851 roku założono w Chorostkowie pierwszą parafię rzymskokatolicką a w 1859 roku wybudowano kościół[5].

W 1890 roku przez Chorostków przeprowadzono linię kolejową Tarnopol-Czortków[4].

W II Rzeczypospolitej miasto w powiecie kopyczynieckim województwa tarnopolskiego. W 1921 roku liczył 6787 mieszkańców, w tym 2591 Ukraińców, 2209 Polaków i 1979 Żydów. W 1931 roku liczba mieszkańców wzrosła do 6924[6].

Po zajęciu Chorostkowa przez Niemców w lipcu 1941 roku SD rozstrzelało 40 Żydów, a w toku pogromu zabito ich co najmniej 110. 1 października 1941 Niemcy rozstrzelali kolejnych 147 Żydów. 30 września 1942 hitlerowcy deportowali 1,2 tys. Żydów do obozu śmierci w Bełżcu, a pozostałych przesiedlili do Kopyczyniec[7]. Za pomoc Żydom podczas okupacji niemieckiej w Chorostkowie medalami Sprawiedliwy wśród Narodów Świata nagrodzeni zostali Ukraińcy Ołena i Demjan Woronowie[8], Karolina i Stanisław Szewczukowie[9] oraz Polki Stefania Fiałkowska i Hanna Zawadija[10].

W kwietniu 1944 roku banderowcy dokonali ataku na miejscowość i zabili 17 Polaków oraz 3 byłych sowieckich żołnierzy[6][11]. W marcu 1945 roku Komitet Ziem Wschodnich wskazywał Chorostków jako jedno z kilku skupisk Polaków w powiecie kopyczynieckim[12].

W 1977 roku Chorostkowowi nadano prawa miejskie[4].

W 1989 liczyło 8811 mieszkańców[13].

W 2013 liczyło 7057 mieszkańców[14].

Zabytki

edytuj
  • neoklasycystyczna cerkiew z 1887 roku[4]
  • neogotycka kaplica grobowa Lewickich (około 1869 r.), obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Michała Archanioła[4]
  • ratusz (XIX w.)[4]
  • stacja kolejowa Chorostków (1890)[4]
  • nieistniejący zabytkowy kościół (w 1970 władze radzieckie planowały utworzyć w nim klub i kino, w tym celu zdecydowano o wyburzeniu wieży przykościelnej, jednak przy drugiej próbie wysadzenia tego obiektu, zniszczeniu uległ również sam budynek kościoła[15])

Zoria (Chorostków) – ukraiński klub piłkarski.

Urodzeni w Chorostkowie

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2022 року. Державна служба статистики України. Київ, 2022. стор.40
  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
  3. Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
  4. a b c d e f g h Grzegorz Rąkowski, Paweł Luboński, Podole. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część II, Pruszków: Rewasz, 2006, s. 193-195, ISBN 83-89188-46-5, OCLC 69287000.
  5. Bonus Pastor. R. 3, 1879, nr 22 - Jagiellonian Digital Library [online], jbc.bj.uj.edu.pl [dostęp 2020-02-14].
  6. a b Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 230-231, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  7. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Red. I. A. Altman. Moskwa, 2009, s. 1037. ISBN 978-5-8243-1296-6.
  8. Vorona Olena ; Husband: Demian. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
  9. Shevchuk Karolina ; Husband: Stanislav. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
  10. Fiałkowska Stefania (Szewczyk); Aunt: Zawadija Hanna. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
  11. Grzegorz Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 388, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434.
  12. Lucyna Kulińska: Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. T. I. Kraków, 2002, s. 333. ISBN 83-88527-32-0.
  13. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  14. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  15. Wiadomości o lwowianach, Lwowie i Małopolsce Wschodniej. Kościół w Chorostkowie. „Biuletyn”. Nr 1 (18), s. 77, Lipiec 1970. Koło Lwowian w Londynie. 

Bibliografia

edytuj
  • Aftanazy Roman: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska. T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione. Wrocław, Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, ss. 39-44. ISBN 83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0.

Linki zewnętrzne

edytuj