Blade: Wieczny łowca

W 1967 roku ciężarna kobieta została zaatakowana przez wampira, co spowodowało przedwczesny poród. Lekarze byli w stanie uratować jej dziecko, ale kobieta zmarła z powodu nieznanej infekcji^[2].

Trzydzieści lat później, w 1997 roku, to uratowane dziecko stało się łowcą wampirów nazywanym Blade. Dokonuje obławy na klub w Los Angeles, którego właścicielem jest wampir Deacon Frost. Policja zabiera Quinna, jednego z wampirów, do szpitala, który zabija doktora Curtisa Webba, karmi się hematologiem Karen Jenson i ucieka. Blade zabiera Jenson do swojej kryjówki, gdzie jego stary przyjaciel Abraham Whistler leczy ją. Whistler wyjaśnia Jenson, że on i Blade toczą tajną wojnę z wampirami, używając broni wykorzystującej ich słabości, takich jak światło słoneczne, srebro i czosnek. Ponieważ Jenson jest teraz „naznaczona” ugryzieniem wampira, Whistler i Blade każą jej opuścić miasto^[2].

W tym czasie, na spotkaniu Domu Erebusa, rady starszych wampirów, Frost, który jest przywódcą frakcji młodszych wampirów, zostaje skarcony za próbę podżegania do wojny między wampirami a ludźmi. Ponieważ Frost i jego gatunek nie są czystej krwi, czyli urodzonymi wampirami, są uważani za gorszych społecznie. W odpowiedzi Frost dokonuje egzekucji jednego ze starszych, Dragonettiego, a pozostałych pozbawia ich autorytetu^[2].

Po powrocie do swojego mieszkania Karen zostaje zaatakowana przez funkcjonariusza policji Kriegera, który jest ludzkim niewolnikiem kontrolowanym przez wampira. Blade pokonuje Kriegera i zdobywa od niego informacje potrzebne do zlokalizowania archiwum, w którym znajdują się strony Księgi Erebusa, biblii wampirów. Natrafia na Pearla, chorobliwie otyłego wampira i torturuje go światłem UV. Deacon chce przeprowadzić rytuał, do którego potrzebnych jest 12 wampirów czystej krwi reprezentujących 12 duchów. Dzięki krwi i sile wszystkich 12 duchów obudzi boga krwi La Magrę, a kluczem jest krew Blade’a, który może chodzić w ciągu dnia. Później, w kryjówce, Blade wstrzykuje sobie specjalne serum, które tłumi jego chęć picia ludzkiej krwi. Serum jednak zaczyna tracić skuteczność z powodu jego nadużywania. Krieger informuje Frosta o tym, co się stało, a Frost go zabija^[2].

Eksperymentując z antykoagulantem EDTA jako możliwym zamiennikiem, Jenson odkrywa, że eksploduje on w połączeniu z wampirzą krwią. Udaje jej się zsyntetyzować szczepionkę, która może wyleczyć zarażonych, odkrywa też, że nie zadziała ona na hybrydę człowieka z wampirem, taką jak Blade. Jenson jest przekonana, że może wyleczyć popęd do krwi u Blade’a, ale zajęłoby to jej lata. Frost i jego ludzie atakują kryjówkę Blade’a, infekują Whistlera i porywają Jenson. Kiedy Blade wraca, pomaga Whistlerowi popełnić samobójstwo i uzbraja się w specjalne strzykawki wypełnione EDTA^[2].

Kiedy Blade próbuje uratować Karen z apartamentu Frosta, jest zszokowany, gdy odnajduje swoją wciąż żywą matkę, która wyjawia, że powróciła tamtej nocy, kiedy została zaatakowana i została sprowadzona przez Frosta, który okazał się wampirem, który ją ugryzł. Blade zostaje pokonany przez Frosta i zabrany do Świątyni Wiecznej Nocy, gdzie Frost planuje przeprowadzić rytuał przywołania La Magry. Jenson zostaje wrzucona do dołu, w którym ma zostać pożarta przez Webba, który przekształcił się w stworzenie przypominające zombie. Jenson rani Webba ostrą kością i ucieka. Blade zostaje pozbawiony krwi, ale Jenson pozwala mu pożywić się jej krwią, dzięki czemu odzyskuje on siły. Frost kończy rytuał i uzyskuje moc La Magry. Po zabiciu wszystkich sługusów Frosta, w tym swojej matki, Blade stawia mu czoło. Podczas ich walki, Blade wstrzykuje Frostowi zawartość wszystkich strzykawek z EDTA, powodując eksplozję Frosta^[2].

Jenson proponuje Blade’owi, że pomoże mu wyleczyć się. Jednak zamiast tego on prosi Jenson o stworzenie nowego serum, które będzie mógł bezpiecznie używać, aby kontynuować swoją walkę z wampirami. Później Blade pojawia się w Moskwie, gdzie walczy z tamtejszymi wampirami^[2].

• Wesley Snipes jako Eric Brooks / Blade, hybryda wampira i człowieka, który może poruszać się w ciągu dnia i poluje na wampiry^[3].
• Stephen Dorff jako Deacon Frost, wampir z przerostem ambicji i dużymi wpływami, którego Blade jest wrogiem i który planuje podbić ludzką rasę^[3].
• Kris Kristofferson jako Abraham Whistler, mentor i przyjaciel Blade’a^[3].
• N’Bushe Wright jako Karen Jenson, hematolog, która została ugryziona przez wampira i poszukiwała lekarstwa, pomogła mu w pokonaniu Deacona Frosta^[3].
• Donal Logue jako Quinn, zwolennik Frosta^[3].

W filmie ponadto wystąpili: Udo Kier jako Gitano Dragonetti, starszy wampir; Arly Jover jako Mercury, wampirzyca i kochanka Frosta, Sanaa Lathan jako Vanessa Brooks, matka Erica; Kevin Patrick Walls jako Krieger, ludzki sługa Frosta; Tim Guinee jako Curtis Webb, były chłopak Jenson, który został zabity przez Quinna; Traci Lords jako wampirzyca Racquel^[3].

W 1992 roku Marvel Studios planowało produkcję filmu, w którym tytułową rolę miał zagrać LL Cool J^[4]. Ostatecznie prawa do postaci przejęło New Line Cinema, a w 1996 roku w roli głównej został obsadzony Wesley Snipes^[5]. Do napisania scenariusza został zatrudniony David S. Goyer, a na stanowisku reżysera Stephen Norrington^[3]. Peter Frankfurt, Wesley Snipes i Robert Engelman zostali producentami. Produkcją zajęły się studia New Line Cinema, Amen Ra Films i Imaginary Forces przy współpracy z Marvel Enterprises^[1].

Zdjęcia do filmu trwały od 5 lutego do 6 czerwca 1997 roku^[6]. Większość materiału została nakręcona w Los Angeles^[7]. Za zdjęcia odpowiadał Theo van de Sande, za scenografię Kirk M. Petruccelli, a za kostiumy Sanja Milković Hays^[1]. Montażem zajął się Paul Rubell^[3].

Do skomponowania muzyki do filmu zatrudniony został Mark Isham. Soundtrack Blade (Original Motion Picture Score) został wydany 8 września 1998 roku z muzyką Ishama^[8], natomiast 18 sierpnia 1998 roku nakładem TVT Records i Epic Records wydano Blade (Music from and Inspired by the Motion Picture)^[9].

Światowa premiera filmu Blade: Wieczny łowca miała miejsce 19 sierpnia 1998 roku w Los Angeles. Podczas wydarzenia uczestniczyła obsada i produkcja filmu oraz zaproszeni specjalni goście. Premierze tej towarzyszył czerwony dywan oraz szereg konferencji prasowych^[10]. Dla szerszej publiczności w Stanach Zjednoczonych zadebiutował 21 sierpnia^[11]. W Polsce film miał premierę 29 stycznia 1999 roku^[12].

Film przy budżecie 45 milionów dolarów zarobił ponad 130 milionów, z czego ponad 70 milionów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie oraz ponad 230 tysięcy w Polsce^[13].

Film otrzymał mieszane oceny od krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 55% z 103 recenzji filmu jest pozytywnych (średnia ocen wyniosła 5,9 na 10)^[14]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 23 recenzji wyniosła 45 punktów na 100^[15]. Natomiast według serwisu CinemaScore publiczność przyznała mu ocenę A- w skali od F do A+^[16].

Powstały dwa filmowe sequele: Blade: Wieczny łowca II z 2002 i Blade: Mroczna trójca z 2004 roku. W obu z nich swoją rolę powtórzył Wesley Snipes. Wyreżyserowali je odpowiednio Guillermo del Toro i David S. Goyer. Goyer napisał scenariusz również do obu tych części^[22][23]. Powstała również bezpośrednia kontynuacja filmu Blade: Mroczna trójca, serial Blade: The Series z 2006 roku, w którym Sticky Fingaz zastąpił Snipesa. Był on emitowany przez Spike TV, a przy pracy nad nim zaangażowany był również Goyer^[24].

W 2012 roku prawa do postaci powróciły do Marvel Studios^[25]. W lipcu 2019 roku prezes studia Kevin Feige zapowiedział reboot zatytułowany Blade z Mahershalą Alim w głównej roli jako część franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela^[26].

• Blade: Wieczny łowca w bazie Filmweb
• Blade: Wieczny łowca w bazie IMDb (ang.)