Autoportret

Ten artykuł dotyczy pojęcia. Zobacz też: obrazy i inne utwory o tym tytule.

Autoportret, portret własny^[2] – portret artysty wykonany przez niego samego; może nim być obraz, rzeźba, fotografia.

Pierwsze autoportrety pojawiły się w średniowieczu, a rozpowszechniły się pod koniec tej epoki. Na początku renesansu artyści swoje autoportrety włączali do malowanych przez siebie scen. Wraz z zanikaniem pojmowania roli artysty jako rzemieślnika, wykształcał się samodzielny autoportret (np. u Albrechta Dürera).

Wielu artystów malowało autoportrety niemal przez całe swoje życie, tworząc w ten sposób cykle swoich podobizn, m.in. Rembrandt, Vincent van Gogh i Stanisław Wyspiański.

Artyści na autoportretach ukazują się w bardzo różny sposób. Typowe jest przedstawienie przy pracy, w warsztacie, z atrybutami sztuki albo z rodziną lub przyjaciółmi. Zdarza się także, że artyści przedstawiają się jako postaci historyczne, biblijne albo mitologiczne (tzw. kryptoautoportret).^[3]

• 
  Albrecht Dürer Autoportet, 1498, Prado
• 
  Rubens Autoportret z żoną Isabellą Brant, ok. 1609, Stara Pinakoteka
• 
  Jacob Jordaens Jacob Jordaens z rodziną, 1621–1622, Prado
• 
  Daniel Schultz Autoportret, ok. 1635
• 
  Rembrandt Autoportret, (ok. 1669, Wallraf-Richartz-Museum
• 
  Élisabeth Vigée-Lebrun Autoportret, 1790, Galeria Uffizi
• 
  Vincent van Gogh Autoportret, 1887, Art Institute of Chicago
• 
  Julian Fałat, Autoportret z paletą, 1896, Muzeum Narodowe w Warszawie
• 
  Olga Boznańska, Autoportret, 1906, Muzeum Narodowe w Warszawie
• 
  Leon Wyczółkowski Autoportret w chińskim kaftanie, 1911, Muzeum Narodowe w Warszawie