Australijczycy

Większość współczesnych Australijczyków wywodzi się od mieszkańców Wysp Brytyjskich. Kolonia Nowa Południowa Walia została ustanowiona przez Królestwo Wielkiej Brytanii w 1788 roku, wraz z pojawieniem się Pierwszej Floty, a pięć pozostałych kolonii zostało ustanowionych w XIX wieku^[2][3] – wszystkie tworzą obecnie sześć australijskich stanów: Australię Południową, Australię Zachodnią, Nową Południową Walię, Queensland, Tasmanię oraz Wiktorię. Wczesne osadnictwo było ściśle związane z tworzonymi przez Anglików koloniami karnymi i skazańcami przywożonymi na kontynent australijski z terenu Wysp Brytyjskich (oraz ich potomstwem)^[2]. Do imigracji na dużą skalę nie doszło aż do 1850 roku, kiedy nastąpił masowy przyjazd osadników związany z gorączką złota (w wielu miejscach Australii odkrywano obszary złotonośne^[a]). Kolejne fale emigracji nastąpiły po pierwszej i drugiej wojnie światowej – przybyli wówczas masowo emigranci z Południowej i Wschodniej Europy, krajów Bliskiego Wschodu, Azji Południowo-Wschodniej oraz wysp Pacyfiku. Przed brytyjską kolonizacją Australia była zamieszkana przez ludy tubylcze – Aborygenów australijskich, Aborygenów tasmańskich, mieszkańców wysp w Cieśninie Torresa i Melanezyjczyków. Wszyscy oni stanowią obecnie niewielki procent mieszkańców Australii, jednak ich tradycje nie są zapomniane (zob. np. Emily Kame Kngwarreye).

W marcu 2016 roku w Australii mieszkało 24 051 400 ludzi (o 327 600 więcej niż 31 marca 2015)^[1]. Od lat obserwuje się wyraźną tendencję wzrostu populacji, spowodowaną dużym, dodatnim saldem migracyjnym oraz niewielkim, dodatnim przyrostem naturalnym. Zaledwie kilka lat wcześniej – w 2011 roku – populacja tego państwa wynosiła 21 507 717 osób i była wyższa aż 8,3% od populacji w 2006 roku^[4].