Atractus dunni

Gatunek ten opisał w 1883 roku francuski zoolog Marie Firmin Bocourt, nadając mu nazwę Rabdosoma maculatum^[2][4][5]. Kiedy postanowiono przenieść go do rodzaju Atractus, okazało się, że nazwa Atractus maculatus jest już zajęta przez gatunek opisany w 1858 roku przez Günthera jako Isocelis maculata^[2][4]. Dlatego w 1955 roku amerykański zoolog Jay M. Savage na łamach „Proceedings of the Biological Society of Washington” ukuł dla gatunku opisanego przez Bocourta nową nazwę – Atractus dunni. Holotyp to samica o oznaczeniu MNHN-RA 5986^[a]. Miejsce typowe określone zostało jako Ekwador^[2][4][6]. Savage ustalił także, że drugi z okazów typowych opisanych przez Bocourta (samiec z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie) w rzeczywistości należy do innego, nieznanego wcześniej gatunku – Atractus gaigeae^[2].

Przez wiele lat gatunek znany był tylko z holotypu. W 2005 roku Cisneros-Heredia dokonał ponownego opisu holotypu, zaliczył do Atractus dunni kilka zbadanych przez siebie okazów muzealnych i na ich podstawie dostarczył nowych informacji na temat gatunku i określił jego przybliżony zasięg występowania^[7].

• Atractus: gr. ατρακτος atraktos „wrzeciono, strzała”^[8].
• dunni: na cześć Emmetta Reida Dunna (1894–1956), amerykańskiego herpetologa^[4].

Gatunek ten występuje w zachodniej równikowej części Ameryki Południowej na pacyficznych zboczach Andów w północno-zachodnim Ekwadorze w zakresie wysokości 1800–2378 m n.p.m. Preferuje stare lasy deszczowe, uprawy, pastwiska, a także ogrody w okolicach obrzeży lasu. Występuje w dosyć zimnych obszarach, w których roczna średnia temperatura waha się w zakresie 11,88–18,67 °C, a średni roczny opad w zakresie 1000–2561 mm^[6]. Prowadzi głównie nocny tryb życia, w ciągu dnia ukrywa się pod kłodami drzew, kamieniami lub w miękkiej ziemi. Dieta Atractus dunni obejmuje dżdżownice i larwy owadów^[4][6].

Jest to małej wielkości wąż o małej głowie, której szerokość jest podobna do szerokości szyi, i małych oczach. Górne części ciała są jednolicie brązowe. Na grzbiecie lekko rysujący się wzór składający się z nieregularnych ciemnych plam o szerokości jednej łuski z kremowymi obrzeżami. Brzuch jest bladożółty. Młode osobniki mają jasnożółty pas na karku. Jest podobny do Atractus microrhynchus, Atractus iridescens i Atractus esepe^[2][6][4][9].

Wymiary^[6][7]:

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Atractus dunni jest klasyfikowany jako gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened)^[6].