Apolinary Żebrowski
Apolinary Żebrowski (ur. 20 grudnia 1892 w Barbarowie, zm. 7 marca 1973[1]) – inżynier, konstruktor uzbrojenia lotniczego, podpułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.
 podpułkownik uzbrojenia
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
7 marca 1973 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1947 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Inst. Badań Mat. Uzbr. |
| Stanowiska |
zastępca szefa departamentu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujSyn Antoniego i Leokadii ze Szpiganowiczów, urodził się w Barbarowie n. Prypecią, w powiecie mozyrskim[2]. W 1911 roku ukończył gimnazjum w Homlu, w 1915 roku Konstantynowską Szkołę Artylerii w Petersburgu. Od grudnia 1914 do grudnia 1917 roku w wojsku rosyjskim, a od stycznia 1919 roku w Wojsku Polskim. W czasie wojny z bolszewikami walczył jako dowódca plutonu w 8 baterii 3 pułku artylerii polowej Legionów[3]. 1 czerwca 1921 roku, w stopniu porucznika, nadal pełnił służbę w 3 pułku artylerii polowej Legionów[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 455. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był wciąż 3 pap Leg[5].
W latach 1923–1924 był odkomenderowany na Politechnikę Warszawską, pozostając oficerem 3 pap Leg. w Zamościu[6][7]. Po ukończeniu w 1926 roku studiów na wydziale mechanicznym[8] pełnił służbę w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia w Warszawie[9][10]. Przeniesiony z korpusu oficerów artylerii do korpusu oficerów uzbrojenia. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[11]. We wrześniu 1933 roku został przeniesiony do Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia Kierownictwa Zaopatrzenia Uzbrojenia w Warszawie na stanowisko głównego rzeczoznawcy[12]. 1 października 1934 roku został przydzielony do Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy szefa departamentu[13][14]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[15]. Jesienią 1936 roku został wyznaczony na stanowisko I zastępcy szefa Departamentu Uzbrojenia MSWojsk. i pozostał na tym stanowisku do września 1939 roku[13][16]. Od 1931 roku obowiązki służbowe łączył z pracą dydaktyczną na Politechnice Warszawskiej, w której prowadził wykłady i kierował Katedrą Konstrukcji Amunicji Wydziału Mechanicznego[13]. 18 września 1939 roku w Śniatynie przekroczył granicę z Rumunią[17].
26 września 1946 roku został pozbawiony obywatelstwa polskiego razem z 75 oficerami, którzy wstąpili do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji, mieszkał w Argentynie i pracował w tamtejszym przemyśle zbrojeniowym[18]
Pułkownik Żebrowski był konstruktorem bomby lotniczej wz. 31 i bomby ślepej wz. 31.
Apolinary Żebrowski od 1921 roku był żonaty z Aliną Wirpsz, miał dwoje dzieci. Jego szwagrem był pułkownik Henryk Picheta[19].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (17 maja 1921)[20][21]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)[22]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[23][24]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[8]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[8]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ Informacja na stronie nekrologi-baza.pl
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-12].
- ↑ Sobolewski 1931 ↓, s. 18, 35.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 282, 969.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 200.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 719, 820.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 642, 744.
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 853. [dostęp 2020-07-12].
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 441, 504.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 297, 847.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 50.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 203.
- ↑ a b c Żebrowski 1939 ↓, s. 265.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 270.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 66.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 352, 439.
- ↑ Żebrowski 1939 ↓, s. 335.
- ↑ Rada Dziedzictwa Archiwalnego. Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Polskie instytucje zagranicą. Przewodnik po zbiorach archiwalnych, opracowała Anna Krochmal, Warszawa 2004
- ↑ Żebrowski 1939 ↓, s. 335-336.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 991.
- ↑ Myrek 1928 ↓, s. 31.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 101 „za zasługi na polu rozwoju przemysłu wojennego”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 297.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Karol Myrek: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Artylerii Polowej Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918–1939. Warszawa: Wydawnictwo SIGMA NOT, 1991. ISBN 83-85001-37-9.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Kazimierz Sobolewski: Zarys historii wojennej 27-go Pułku Artylerii Polowej. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Apolinary Żebrowski: Relacja. [w:] B.I.12d [on-line]. IPMS, 1939-12-30. [dostęp 2019-05-15].