Algier

Miasto leży na stokach Sahelu rozciągających się wzdłuż zatoki Algierskiej.

• przemysł: włókienniczy, rafineria ropy naftowej (rurociąg ze złoża Bani Mansur), montownie samochodów, przemysł nawozów sztucznych, cementowy, papierniczy, spożywczy, metalowy.

Posiada największy port handlowy kraju.

Metro w Algierze jest jedynym obok kairskiego na kontynencie afrykańskim.

W starożytności nosił nazwę Icosium. Algier został zbudowany na ruinach rzymskiego miasta zburzonego w VII wieku, po zdobyciu przez Arabów. Na początku XVI wieku dostało się w ręce tureckich korsarzy i odtąd przez długi czas było głównym ośrodkiem korsarstwa i rabunku. Po 1492 w Algierze zaczęli osiedlać się moryskowie z Grenady. W XVII w ludność miasta dochodziła do 100 tys. W roku 1518 miasto stało się częścią Imperium osmańskiego. W 1541 Karol V usiłował zdobyć Algier, w XVII w. Francuzi dwukrotnie bombardowali miasto, jednak bez skutku. Zdobyli je dopiero w 1830, po zaciętych walkach, które trwały 20 dni.

Od czerwca 1941 roku w mieście miała siedzibę tzw. „Agencji Afryka” – siatka szpiegowska działająca w czasie II wojny światowej na terenie północno-zachodniej Afryki utworzona przez majora polskiego wywiadu Mieczysława Słowikowskiego. Informacje przez nią pozyskane przyczyniły się do sukcesu angielsko-amerykańskiego desantu na Afrykę znanej jako operacja Torch^[2]. Od czerwca 1943 do sierpnia 1944) Algier stał się stolicą Wolnej Francji i siedzibą tymczasowego rządu Charles’a de Gaulle’a.

W latach 1954–62 miasto było jednym z głównych ośrodków algierskiego ruchu wyzwoleńczego. Po uzyskaniu niepodległości przez Algierię w 1962, Algier został jej stolicą.

• Wielki Meczet (XI-XVII wiek) z minaretem z XIV wieku
• cytadela (kasba) wzniesiona przez Turków w XVI wieku
• meczety
  • Sidi Abdarrahmana
  • Dżami el-Dżabib
  • Ali Bechine (1622)
• pałac Gubernatora
• pałac d'Archeveche
• katolicka katedra św. Filipa z XIX wieku zbudowana na ruinach meczetu Hassana
• synagoga z 1865 roku
• kościół pielgrzymkowy Bazylika Matki Boskiej Afrykańskiej (1872, oddalony 4 km na północny zachód od miasta)
• Muzeum Bardo
• Pomnik Męczenników Rewolucji – zbudowany w 1982 przez Mariana Koniecznego na jednym ze wzgórz, betonowy monument o wysokości 100 m^[3]

tekst o znaczeniu historycznym, przytoczony jako ciekawostka

Miasto posiada piękny port z dwoma długimi kamiennymi groblami. Główną ulicą jest Boulevard de la Republique. Miasto jest siedzibą gen. gubernatora, ma akademię wojskową, dwa uniwersytety: francuski i arabski, bibliotekę publiczną, obserwatorium astronomiczne różne towarzystwa naukowe itd. Algier jest ważnym punktem handlowym, łączą się w nim linie kolejowe z Oranu i Konstantyny oraz wiele dróg z wewnątrz kraju. Parowce łączą Algier z Marsylią, Alicante i Walencją. Ważna stacja węglowa. Wywóz wina, zboża, bydła, wełny, oliwy, tytoniu, rudy, kory korkowej oraz trawy halfa. Stacja klimatyczna uczęszczana przez chorych na płuca, 206595 mieszkańców (1921), z czego 2/3 Europejczyków.

•   Al-Ujun
•   Amman
•   Amsterdam
•   Barcelona
•   Berlin
•   Bordeaux
•   Buenos Aires
•   Dakar
•   Dubaj
•   Genewa
•   Izmir
•   Kair
•   Londyn
•   Montreal
•   Moskwa
•   Paryż
•   Pekin
•   Rabat
•   Rzym
•   São Paulo
•   Santiago
•   Surakarta
•   Sofia
•   Szanghaj
•   Trypolis
•   Tunis
•   Tyr

• Encyklopedia Audiowizualna Britannica – Geografia I, RafałR. Jasiulewicz (red.), LeszekL. Baraniecki, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-60563-07-1, ISBN 978-83-60563-07-6, ISBN 83-60563-04-7, ISBN 978-83-60563-04-5, ISBN 1-59339-330-X, ISBN 978-1-59339-330-4, OCLC 838992809 . Brak numerów stron w książce

•  
  Algier
•  
  Port
•  
  Wielki Meczet