[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Aleksander Cetner (zm. 1675)

kasztelan halicki, zm. 1675

Aleksander Cetner herbu Przerowa (zm. 25 grudnia[potrzebny przypis] 1675 roku) – kasztelan halicki w latach 1651-1672, od 1647 roku rotmistrz królewski, od 1641 chorąży podolski, rotmistrz wojska powiatowego ziemi halickiej w 1648 roku[1].

Aleksander Cetner
Herb
Przerowa
Rodzina

Cetnerowie herbu Przerowa

Data śmierci

1675

Ojciec

Baltazar

Żona

Anna Zamoyska

Dzieci

Jan, Aleksander

Życiorys

edytuj

Syn Baltazara Cetnera.

Służbę wojskową rozpoczął w młodości. W 1620 roku podczas bitwy pod Cecorą wzięty do niewoli przez Turków i następnie wykupiony dzięki wysiłkom swojego brata Andrzeja.

W randze kapitana brał udział w wojnie ze Szwedami w latach 1626-1629. W 1632 roku podpisał się pod elekcją Władysława IV na króla. Za walki z Tatarami i Kozakami otrzymał od króla nadania ziemskie. W 1641 roku nominowany na chorążego podolskiego. Poseł na sejm 1645 roku[2]. W 1647 roku wybrany na posła na sejm ekstraordynaryjny z sejmiku halickiego[3]. W 1647 roku został rotmistrzem chorągwi pancernej. W 1647 roku wraz ze swoimi ludźmi napadł i zabił dzierżawcę wsi Borynicze, co spowodowało długie procesy jakie wytoczyły mu jego dzieci. W 1649 roku brał udział w obronie Zbaraża. Poseł na sejm 1649/1650 roku z sejmiku kamienieckiego województwa podolskiego[4]. Po 1649 roku został właścicielem zamku w Świrzu, który rozbudował. W 1651 roku brał udział w bitwie pod Beresteczkiem, po której został kasztelanem halickim. W grudniu 1653 roku brał udział w bitwie pod Żwańcem. Był członkiem konfederacji tyszowieckiej w 1655 roku. W 1658 roku skazany na banicję za napad z Dymitrem Jerzym Wiśniowieckim na jego brata Konstantego Wiśniowieckiego. W 1660 roku brał udział w bitwie pod Cudnowem z Rosjanami. Następnie walczył przeciwko Iwanowi Brzuchowickiemu.

Uczestniczył w konfederacji tyszowieckiej[5].

Jego żoną była Anna Zamoyska, dziećmi zaś starosta lwowski Jan Cetner, starosta trembowelski Aleksander, córka Teresa (Zofia[6]).

Zmarł 25 grudnia[potrzebny przypis] 1675 roku.

Przypisy

edytuj
  1. Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 415.
  2. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 163.
  3. Przemysław Paradowski, W obliczu "nagłych potrzeb Rzeczypospolitej". Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 243.
  4. Łucja Częścik, Sejm warszawski w 1649/50 roku, 1978, s. 148.
  5. Adam Kersten. Z badań nad konfederacją tyszowiecką. „Rocznik Lubelski”. 1, s. 115, Lublin, 1958.
  6. Sadok Barącz: Dzieje klasztoru WW. OO. Dominikanów w Podkamieniu. Tarnopol : drukarnia J. Pawłowskiego, 1870, s. 41.

Bibliografia

edytuj
  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź, 1987, s. 316.