Barbados

Barbados to najbardziej na wschód wysunięte państwo Małych Antyli wchodzące w skład Wysp Zawietrznych. Barbados leży na Oceanie Atlantyckim, 180 km na wschód od wyspy Saint Vincent, poza główną linią archipelagu Małych Antyli.

Powierzchnia wyspy wynosi 430 km². Wielkością wyspa zbliżona jest do przeciętnego polskiego powiatu. Oprócz tego do wyspy należy 69 569 km² wód terytorialnych.

Linia brzegowa Barbadosu jest słabo rozwinięta, szczególnie po zachodniej stronie wyspy, gdzie wybrzeże jest wyrównane. Wyspa posiada trzy większe zatoki, są to: Oistins i Carliste, które leżą w południowo-wschodniej części wybrzeża i Conset we wschodniej części wybrzeża. Wybrzeże wyspy jest na ogół niskie, w większości mające postać plaż, które ku północy zwężają się. Północna część wyspy różni się o tej na południu. Brzeg morski jest tam bardziej skalisty i wyższy, z niewielkimi fragmentami wąskich plaż. Barbados jest prawie w całości otoczone przez rafy koralowe.

Barbados leży w strefie klimatu podrównikowego wilgotnego. Poza samym położeniem geograficznym na pogodę wpływ ma obecności oceanu i wpływ ciepłych prądów morskich. To sprawia, że na wyspie przez cały rok jest gorąco i wilgotno.

Temperatury mają przebieg typowy dla klimatu równikowego, gdzie w okresie zimowym wartości wynoszą 24 °C, a w okresie letnim 28 °C. Różnice dobowe są niewielkie, a na wyspie nie notuje się wartości ekstremalnych. Najwyższe temperatury rzędu 29-31 °C występują tuż przed okresem huraganowym.

Opady są wysokie, ale nierównomiernie rozłożone w ciągu roku. Średnie wartości wynoszą od 1300 mm nad samym morzem do 2000 mm na najwyższym wzniesieniu. W kraju występują dwie pory: sucha trwająca od stycznia do maja i deszczowa trwająca od czerwca do grudnia. Latem region nawiedzany jest przez cyklony tropikalne, które w tym kraju nie są częstym zjawiskiem. Zdarzają się lata, kiedy huragany nie występują w ogóle, a wyspa nawiedzają jest jedynie przez jeden lub dwa sztormy tropikalne. Na Barbadosie panuje wysoka wilgotność powietrza, która przez cały rok wynosi powyżej 70%.

Naturalna szata roślinna została prawie całkowicie wytrzebiona już w XVIII w. Przyczyną tego faktu był gwałtowny rozwój planacji trzciny cukrowej. Naturalną roślinność wyspy stanowił las tropikalny, gdzie zachowały się jego fragmenty na w północnej części wyspy. Poza palmowatymi na wyspie rosną drzewa migdałowe i mahonie. Liczne są gatunki roślin krzewiastych i kwietnych. Na Barbados rosną dzikie róże i lilie. Na wyspie istnieje około 12% powierzchni, gdzie zostały posadzone lasy. 3/4 powierzchni wyspy stanowią tereny rolnicze.

Fauna jest uboga pod względem liczebności. Występuje duża liczba gatunków, które są typowe dla tego regionu jakim jest kraina neotropikalna. Do ssaków należą nietoperze, gryzonie aguti, różne gatunki małp. Powszechne są gady, głównie jaszczurki, a także węże. Świat ptaków także jest bogaty, głównie są to ptaki morskie. W wodach liczne są gatunki ryb i skorupiaków, dla których doskonałe warunki do egzystencji stwarzają rafy koralowe.

Barbados zasiedlili 4000 lat temu Indianie. Wyspę odkryli dla Europejczyków na początku XVI wieku portugalscy podróżnicy, jednak jej nie skolonizowali. W 1627 roku na wyspie wylądowali angielscy koloniści, w pobliżu obecnej miejscowości Holetown, ale na Barbadosie mieszkali również Holendrzy. W 1637 roku przywieźli oni z Brazylii trzcinę cukrową i założono pierwsze plantacje tej rośliny. Wkrótce kolonia stała się jedną z najważniejszych wśród angielskich posiadłości w Nowym Świecie. Strategiczne położenie, zapora z raf koralowych i duże manufaktury cukru przyniosły rozkwit wyspie. Przez cały XVII wieku była ona ważniejsza od posiadłości w Ameryce Północnej. Na Barbados sprowadzano niewolników z Afryki, którzy pracowali przy uprawie trzciny cukrowej. Barbados cieszył się dużą autonomią. W 1639 roku na wyspie zebrało się pierwsze ciało ustawodawcze, House of Assembly (Izba Zgromadzenia), pierwsze na zachodniej półkuli. W 1834 roku w całym Imperium Brytyjskim zniesiono niewolnictwo. Kryzys systemu kolonialnego doprowadził do powstania ruchów domagających się oderwania od metropolii, co ostatecznie nastąpiło 30 listopada 1966 roku (rocznice tego wydarzenia są świętem narodowym kraju). Mimo to Barbados i Wielka Brytania są połączone unią personalną – Barbados należy do Wspólnoty Narodów (Commonwealth). W 1983 roku Barbados, wspólnie z USA, wziął udział w interwencji wojskowej w Grenadzie.

Główne dochody wyspy przynosi turystyka. Poza centrum finansowym, stolicą Bridgetown, oraz pełnymi hoteli nadmorskimi wybrzeżami, krajobraz ekonomiczny wyspy jest wiejski, gdzie ciągle uprawia się trzcinę cukrową. W 1990 roku kraj wpadł w recesję, ale obecnie rozwój gospodarczy sięga 3–5% rocznie.

Barbados posiada jeden port lotniczy.