Fajsal I

Fajsal ibn al-Husajn ibn Ali al-Haszimi (1883/1885–1933) – król Syrii od marca do lipca 1920, a następnie król Iraku od 1921 do śmierci z dynastii Haszymidów.

• Uważamy, że Arabowie i Żydzi są kuzynami, bowiem cierpieli przemoc z rąk państw silniejszych od nich i dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności mogą razem podjąć kroki ku zrealizowaniu swoich narodowych ideałów. My, Arabowie, a zwłaszcza najbardziej wykształceni spośród nas, patrzymy z najgłębszą sympatią na ruch syjonistyczny. Zrobimy wszystko, co możliwe, aby pomóc temu ruchowi, i z całą życzliwością witamy Żydów. Pracujemy razem nad zbudowaniem nowego i zreformowanego Bliskiego Wschodu, a nasze działania mają charakter komplementarny. Ani my, ani Żydzi nie odniesiemy sukcesu, jeżeli będziemy działali osobno.
  • Opis: list napisany do Felixa Frankfurtera w trakcie konferencji pokojowej w Wersalu.
  • Źródło: Marcin Król, Klęska rozumu. Kulisy najważniejszych wydarzeń w historii najnowszej, wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, ISBN 9788377001264, s. 151.

• Z sercem pełnym smutku muszę powiedzieć, że wciąż nie ma czegoś takiego jak naród iracki, istnieje jedynie ogromna masa jednostek wyzutych z wszelkiej idei patriotycznej, której spoiwem jest tylko tradycja i niedorzeczne poglądy, pozbawiona głębszych więzów, skłonna do złego, do bezprawia i nieustannie gotowa powstać przeciw jakiemukolwiek rządowi.
  • Opis: w mowie wygłoszonej niedługo przed śmiercią.
  • Źródło: Daniel Myerson, Pięciu tyranów, tłum. Agnieszka Dębska, Wydawnictwo Amber, 2002, ISBN 8324100857, s. 145.