[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Zlatko Vujović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zlatko Vujović
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1958
Sarajewo

Wzrost

179 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1986 Hajduk Split 240 (101)
1986–1988 Girondins Bordeaux 65 (20)
1988–1989 AS Cannes 34 (18)
1989–1992 Paris Saint-Germain 62 (20)
1992–1993 FC Sochaux 23 (4)
1993–1994 OGC Nice 28 (17)
W sumie: 452 (180)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1990  Jugosławia 75 (24)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zlatko Vujović (ur. 26 sierpnia 1958 w Sarajewie) – piłkarz chorwacki grający na pozycji napastnika. Ma brata-bliźniaka, Zorana, także reprezentanta kraju.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Vujović urodził się w bośniackim mieście Sarajewo. Karierę piłkarską rozpoczął jednak w Chorwacji, w klubie Hajduk Split. Po występach w drużynach juniorskich w 1976 roku awansował do kadry pierwszej drużyny Hajduka i w jego barwach zadebiutował w pierwszej lidze jugosłowiańskiej. W swoim pierwszym sezonie spędzonym w dorosłej drużynie Hajduka został zdobywcą jugosłowiańskiego pucharu. W wyjściowym składzie klubu ze Splitu zaczął występować w sezonie 1978/1979 i wtedy też po raz pierwszy w karierze został mistrzem jugosłowiańskiej ligi. W 1981 roku został wybrany Piłkarzem Roku w Jugosławii. W 1984 roku ponownie zdobył krajowy puchar, a w sezonie 1984/1985 roku z 25 golami na koncie został królem strzelców ligi. W zespole Hajduka grał do końca sezonu 1985/1986, a łącznie wystąpił w nim 240 razy i strzelił 101 bramek.

Latem 1986 roku Vujović wyjechał z Jugosławii i trafił do Francji. Został zawodnikiem klubu tamtejszej Division 1, Girondins Bordeaux. W zespole „Żyrondystów” także był podstawowym zawodnikiem i występował w ataku z Francuzem Philippe’em Fargeonem, a do Bordeaux trafił także jego brat bliźniak Zoran. W 1987 roku wywalczył z Girondins mistrzostwo Francji, a także sięgnął po Puchar Francji. W 1988 roku Vujović zmienił barwy klubowe i przeszedł do AS Cannes, w którym grał ze swoimi trzema rodakami: bratem, Dušanem Saviciem i Boro Primoracem.

W 1989 roku Vujović podpisał kontrakt z drużyną Paris Saint-Germain. Obok rodaka Safeta Sušicia był czołowym strzelcem zespołu i przez w kolejnych dwóch sezonach zdobywał po 10 goli. W 1991 roku odszedł z PSG do FC Sochaux-Montbéliard, ale tam był mniej skuteczny niż w paryskim klubie. W sezonie 1992/1993 występował w drugoligowym OGC Nice, a po jego zakończeniu zrezygnował z kontynuowania swojej sportowej kariery.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1976/77 Hajduk Split Jugosławia  Prva liga 15 1
1977/78 22 2
1978/79 25 9
1979/80 28 11
1980/81 31 11
1981/82 30 15
1982/83 4 0
1983/84 25 9
1984/85 34 25
1985/86 26 18
1986/87 Girondins Bordeaux Francja  Division 1 35 12
1987/88 30 8
1988/89 AS Cannes 34 18
1989/90 Paris Saint-Germain 29 10
1990/91 33 10
1991/92 FC Sochaux-Montbéliard 23 4
1992/93 OGC Nice Division 2 28 17

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Vujović zadebiutował 1 kwietnia 1979 roku w wygranym 3:0 spotkaniu z Cyprem, rozegranym w ramach eliminacji do Euro 80. W meczu tym zdobył 2 gole. W 1982 roku Miljan Miljanić powołał go do kadry na Mistrzostwa Świata w Hiszpanii. Tam Zlatko wystąpił w trzech spotkaniach swojej drużyny: z Irlandią Północną (0:0), z Hiszpanią (1:2) i z Hondurasem (1:0)

W 1984 roku Zlatko wystąpił na Euro 84. Tam, podobnie jak 2 lata wcześniej, był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i zagrał we wszystkich meczach, przegranych 0:2 z Belgią, 0:5 z Danią i 2:3 z Francją, jednak Jugosłowianie nie wyszli z grupy. Swój ostatni turniej w karierze rozegrał w 1990 roku. Wówczas na Mundialu we Włoszech grał w każdym meczu „Plavich”: z RFN (1:4), z Kolumbią (1:0), ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi (4:1), w 1/8 finału z Hiszpanią (2:1 po dogrywce) oraz w ćwierćfinale z Argentyną (2:3 po dogrywce). Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrał w listopadzie 1990 przeciwko Danią (2:0). Łącznie wystąpił w niej 70 razy i zdobył 25 goli.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]